ตอนที่ 10 เก็บมาคิด

1570 Words

หลังจากกลับมาจากญี่ปุ่น รวิกับบารมีก็วางตัวให้เป็นเช่นเคย ต่อหน้าคนอื่นก็ต้องคงสถานะภาพของผู้ปกครองและเด็กในปกครอง แต่พออยู่ด้วยกันสองต่อสองบารมีก็มักจะเนียนจับมือรวิบ้าง จนรวิต้องใช้สายตามองค้อน รวิยกของว่างไปเสิร์ฟให้บารมี วันนี้รวิทำน้ำมะนาวดอกอัญชัน และสาคูไส้หมูสูตรหวานน้อย เอาใจบารมี บารมียิ้มพอใจที่รวิยกของว่างเข้ามา ไล่ลูกน้องที่กำลังคุยงานอยู่ออกไปข้างนอก “ออกไปก่อน เดี๋ยวดูเสร็จฉันจะเรียกเอง” บารมีพูดเสียงเข้ม ลูกน้องรับคำสั่งแล้วเดินออกไป “วันนี้รวิทำสาคูไส้หมู และน้ำมะนาวดอกอัญชันให้อาชิมค่ะ” “ป้อนหน่อยสิ” บารมียิ้มอ่อนโยน มองหน้ารวิที่กำลังยิ้มตอบ “มืออาไม่ว่าง” บารมีบอกพร้อมกับยกเอกสารให้ดู รวิส่ายหน้าในความเจ้าเล่ห์ของบารมี เธอใช้ส้อมจิ้มสาคูขึ้นมาให้บารมีชิม บารมีอ้าปากรับ เคี้ยวไปยิ้มไป “อร่อย รวิทำอะไรก็อร่อยไปหมด” บารมีบอกเสียงนุ่มนวล “เอาดีๆ สิคะ” “ก็อร่อยจริง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD