เวลานัดเจอกันที่สนามบินคือตอนเช้า แต่เวลาที่เครื่องออกจริงๆ ก็คือตอนสิบโมงกว่า กว่าจะผ่านด่านตรวจไปถึงโรงแรมก็เกือบสองทุ่ม
รวิดูไม่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางเลย ดูตื่นเต้นกับสิ่งรอบตัว
ไกด์พาลูกทัวร์เข้าเช็กอินที่โรงแรม แจ้งเวลานัดพรุ่งนี้เช้า แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับเข้าที่พัก และรับประทานอาหารตามอัธยาศัย ส่วนใหญ่แล้วในกรุ๊ปนี้จะมาเป็นคู่ๆ บางคู่สวีทกันจนรวิเขินแทน
บารมีเลือกพารวิออกไปทานร้านอาหารข้างนอก บารมีเคยมาเที่ยวญี่ปุ่นบ่อย จึงคุ้นเคยกับพื้นที่ดี
“รวิอยากทานราเม็ง มาถึงถิ่นแล้ว อยากกินสูตรต้นตำรับ” รวิลืมตัวเกาะแขนอ้อนบารมี พอนึกได้ก็เอามือลงด้วยท่าทีเขินๆ บารมีแอบเสียดายเล็กน้อย
“อยู่ที่ญี่ปุ่น ไม่มีใครว่าหรอก ถ้ารวิจะทำกับอาเหมือนที่เคยทำ อาชอบให้รวิอ้อนอาเหมือนเดิมมากกว่า” บารมีพูดออกมาตามตรง แฝงความหมายลึกซึ้ง ในใจอยากให้รวิทำตัวอ้อนเหมือนเดิม
รวิสองจิตสองใจ อยากทำตามใจ
