ในช่วงสายของวัน อามันต์กำลังเดินเลือกซื้อของแปลกตา วันนี้เขาออกจากป่า นำเอาหนังเสือที่แก่ตายมาให้หัวหน้าหมู่บ้าน ดาวคะนอง ตามความต้องการ...รามีนส่งข่าวผ่านนายพรานเข้าไปบอกเขา เจ้าตัวต้องการหนังสือสักผืน...วันนี้อามันต์จึงได้เงินมาพอสมควร เงินไม่ได้มีความจำเป็นต่ออามันต์อยู่แล้ว เขาเพียงแค่ต้องการออกมาเปิดหูเปิดตา ดูของสวยๆงามๆตามแต่ละหมู่บ้านบ้างเท่านั้น...
ของป่าพอได้กินบ่อยๆก็เบื่อ...ลองของในเมืองดูบ้าง รสชาติจะต่างกันขนาดไหน อามันต์อยากลอง
อามันต์ไม่จำเป็นต้องเลือกซื้อจำพวกอาหาร เพราะในป่า...เขาสามารถหากินได้โดยธรรมชาติ และอาหารจากตลาดของหมู่บ้าน ทุกอย่างก็นำมาจากป่าทั้งนั้น...
“ผ้านุ่งสวยๆ เชิญเลือกดูทางนี้เลยจ้า”
เสียงแว่วหวานดังกังวานราวกับระฆังสวรรค์ เรียกสายตาเจ้าป่าหนุ่มให้หันมองตาม...
อามันต์สะดุดกับความสวยงามของแม่ค้านางนั้นโดยทันที...
อกเป็นอก เอวเป็นเอวคอดกิ่วรับกับสะโพ
