Chapter 5
881 Words
Chapter 5: Trouble
Winter's POV
Agad akong tumakbo ng mabilis palabas s**t! Hindi pwede ang bike ko!
"Hoy! Mga putangina nyo!"
Sigaw ko pagkalapit ko sa kanila. s**t naman kase e! Bakit ba gantong oras madami paring pakalat kalat na unggoy?!
Agad na nagsilingon ang mga ito sa akin.
"What do you think you're doing?"
"Sayo ba ito miss? Mukhang mamahalin to ah"
"Ayos pre, mukhang malaki kita naten jan kung sakali na mabenta naten yan"
"At talagang pinag uusapan nyo yan sa harap ko?"
"Miss, ibigay mona lang samin to kung ayaw mong masaktan"
"Witwew, maganda ka pa naman wag mong sayangin"
"Oo nga pare e ang sexy, kung sumama kana lang kaya samin?"
Napapikit ako ng mata para pakalmahin ko ang aking sarili. D*ckshit! Hindi ba talaga ako lalayuan ng gulo?!
"If you don't want to end your useless life in hospital then leave me and my bike"
Tumingin sakin silang tatlo at biglang tumawa ng napakalakas.
"Hahaha. Nagbibiro kaba?"
"Tangina pare hahaha. Ingleshero pala to e!"
Lumapit sakin yung isa. At akma pang hahawakan ako sa kamay ng Suntukin ko sya sa mukha ng napaka lakas.
"F-f**k! B-babae kaba T-talaga?!"
"Tingin mo may T*t* ako ha?!"
Napaawang naman ang bibig ng dalawa. Animo ay gulat na gulat sa narinig at nasaksihan.
"Ano?! Aalis kayo o hospital ang bagsak nyo?!"
Lumapit sakin yung isa at hinawakan ako sa panga ng pagkahigpit higpit.
"Umayos ka babae! Hindi mo kilala kinakalaban mo!"
"Paki ko?"
"Aba, palaban. Gusto ko sa mga babae ganyan e."
Inalis ko ang kamay nyang nakahawak sakin. s**t! Masakit na naman ang panga ko!
"Don't touch me asshole"
Tawa lang ng tawa yung dalawa samantalang yung isa parang maiiyak na sa sobrang sakit ng ilong.
Naiinis ako! Hindi porket babae ako ay pwede na nila akong maliitin! Tangina nila ah!
Agad akong lumapit sa isang natawa at sinapak ng malakas. Sinipa kopa sya sa sikmura.
Hihilahin na sana ng isa pa ang buhok ko ng unahan ko sya hinila ko kamay nya at pinilipit. Tinadyakan kopa sya sa tuhod at hinampas ang ulo sa aking hita.
"Mga peste, wala namang binatbat tss. "
Kinuha kona yung binili ko at umalis sa lugar na yon. Habang nakasakay ako sa bike hindi ko maiwasang mapa isip.
Talaga bang hindi nako tatantanan ng kaguluhan? Tsk. Kahapon lang madaming nangyari dagdag mopa ito hays. Kelan ba matatahimik ang buhay ko?
Dumaan ako ulit sa likod ng mansyon at bumungad sakin yung tarangkahan ng mansyon.
Malapit nako sa malaking puno ng may matanaw akong bulto ng isang tao.
Shit! Sino to?! Don't tell me multo yan? tanga winter! Walang anino ang multo.
Napatampal nalang ako sa aking noo. Hanggang sa matanaw ko na ito.
Anong ginagawa ni uncle dito sa mga ganitong oras? Anong ginagawa nya jan sa weird na puno?
Tinigil ko ang pagbabike at sinandal sa isang puno dito. Lumapit ako ng Dahan-dahan.
Nakita ko na hinahawakan nya yung puno. Parang kinakausap or something. Baliw naba si uncle?
"What are doing here winter?"
Nagulat nalang ako sa pagtatanong nito, ang talas talaga ng pakiramdam ni uncle. Nagtataka nga ako e, ang talas nya sa pakiramdam. Nakatalikod kase sya sakin.
Pero kahit na nakatalikod ay nakita nya ko na para bang may mata sya sa kanyang likuran.
"I'm supposed to ask you with that uncle,what are you doing here in the middle of night?"
"Ako nauna mag tanong"
"Fine! Tumakas ako! Bumili lang naman ako ng pagkain e! Gutom na kaya ako, wala man lang pagkain sa ref!"
"Did you forget that it's your punishment? Pinatanggal ko lahat ng pagkain mo sa ref. Tinira ko lang yung mga hindi mo kinakain."
'Uncle naman e! Please! Ayoko na nito! Promise, Hindi nako madadawit sa mga gulo"
"Pang ilang beses mona ba sinabi sakin yan?"
Napanguso nalang ako. Hays. Mukhang wala akong takas sa kanya. Kilalang kilala na nya ako e.
"Go to mansion, dito muna ako sa puno"
"What? Ano namang gagawin mo dito uncle?"
"Magpapahangin lang ako"
"Bakit di nalang sa garden? May upuan don"
"Gusto kong umupo sa ilalim ng puno"
"Uncle madaming ring puno don"
Pinaningkitan ko sya ng mata at tinitigan. something is wrong. Maybe he is keeping some secret on me.
"Fine! Just make sure na hindi ko malalaman ang sikreto mo!"
Tumalikod nako at umalis don. Tsk.
Rom's POV
Sinundan kopa ng tingin si Winter paalis. Itong puno na ito. Ito ang lagusan papuntang Arzelian.
This is one of the Two portal going to my world. I miss all of them. I wonder if they're okay.
Buhay pa kaya sila? May uuwian paba kami ni winter don kung sakali?
I left arzelian when winter is just months old. Umalis ako para makaligtas kami ng pamangkin ko sa digmaan labing walong taon na ang nakararaan.
Digmaan ng apat na kaharian, laban sa aming kaharian. Walang awa nilang pinatay ang mga taong nasa aming kaharian.
Napuno ng galit ang aking sistema sa mga ala alang aking naalala.
Babalik ako, babalik kami ni winter. At sa pagbabalik namin. Sisiguraduhin kong pagsisisihan nila ang lahat ng ginawa nila sa akin at sa buo kong angkan.
_____________
Hell-o sa inyo! Thank you for reading my story! Hope you like this update.
Your lovely author,
Kaye
- Writer
