“วันอาทิตย์...ฟังฉัน...นายกำลังเดือด ใช้อารมณ์เป็นหลัก ถ้านายอยากเป็นแม่ให้เจ้าไข่สองฟอง ต้องนิ่งกว่านี้ และฉันเชื่อว่าเมื่อพวกเขามีนาย ใครก็ทำร้ายลูกฉันไม่ได้”
“พูดกรอกหูตั้งกี่หน ผมไม่ได้อยากเป็นแม่ของพวกเขาโว้ย!” ผมอยากสบถแรงกว่านั้น แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นผู้ใหญ่ ผมต้องให้ความเคารพต่อเขา
“แต่นายกำลังทำหน้าที่นั้นอยู่ และสิ่งที่ทำมันก็มากกว่าการเป็นพี่เลี้ยงเจ้าไข่สองฟองเสียอีก”
“แหงสิ ทำเกินหน้าที่ไปมากเลยละ แต่เอ๊ะ...เดี๋ยวก่อน” ผมฉุกคิดอะไรได้
“อะไร!?!”
“เรื่องที่จะเกิดขึ้นทั้งหมดเนี่ย ลุงรู้ว่าผมจะโดนบูลลี่ใช่ไหม ฉิบหาย!แล้วส่งผมมาให้พวกแม่มดแล่เนื้อเถือหนังทำไมหา! จิตใจทำด้วยอะไร ตาลุงอำมหิต”
“พวกเขาทำร้ายนายได้ที่ไหน พี่สมรอาจปากร้าย แต่เขาเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของอุ่น ส่วนบัว...ฉันรู้จักดี เขามีส่วนดีมากกว่าเสีย นายควรรู้จักคบหาคนและให้โอกาสพวกเขา”
“มันไม่จำเป็นที่ผมต้องทำอ
