บทที่ 13
บทลงโทษของเด็กๆ
บนโต๊ะอาหารในบ้านใหญ่
ตอนนี้ทุกคนนั่งประจำตำแหน่ง วันนี้ทั้งหมดมานั่งกินข้าวที่โต๊ะกลมที่สามารถหมุนอาหารได้ขนาดใหญ่พอสมควร โดยมีพ่อเลี้ยงพสุธานั่งที่เก้าอี้ตัวที่ใหญ่ที่สุด ข้างขวาเป็นแม่เลี้ยงอรอินทร์ ถัดไปเป็นเวหาและอิงฟ้าที่นั่งอยู่ในโต๊ะสำหรับเด็ก ส่วนทางซ้ายเก้าอี้ตัวแรกถูกเว้นเอาไว้ ถัดมาเป็น เพียงดาวที่เวียนมาติดกับอิงฟ้าพอดี
โต๊ะกินข้าวนี้สามารถนั่งได้ถึง 8 คน แต่เมื่อวันนี้ไม่มีแขกมา แม่บ้านจึงดึงเก้าอี้ที่เหลือออกตามคำสั่งของพ่อเลี้ยง
“วันนี้มีอะไรกินครับพ่อ โอ้โห มีข้าวต้มปลาของป้ามลด้วยใช่ไหมครับ ผมไม่ได้กินตั้ง 5 ปี วันนี้จะกินให้เต็มคราบเลยคอยดู” เมฆาเดิน เข้ามาและนั่งลงที่เก้าอี้ที่ว่างไว้ ก่อนจะมองชามข้าวต้มที่แม่บ้านนำมาเสิร์ฟให้ตรงหน้า
ป้ามลเป็นแม่บ้านเก่าแก่ตั้งแต่สมัยที่แม่อินของเขายังอยู่และเป็น คนที่ช่วยน้าอรเลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็ก
