EP.4 ไม่ยอม

1548 Words
วันต่อมา มหาวิทยาลัย P พรึ่บ!!! “อืออออ” เมื่อทิ้งตัวที่โต๊ะเรียนแล้วฉันก็บิดขี้เกียจนิดหน่อยเพราะเมื่อยมากก หลังจากที่กลับมาจากทำงานเมื่อคืนก็เล่นเอาหลับเป็นทำให้มาเรียนสาย “สายนะวันนี้” “อือ เมื่อวานไปร้องเพลงมาอะ” ฉันตอบเพื่อนของฉันที่นั่งข้าง ๆ “ร้อนเงินหรือไงถึงทำงานหนักขนาดนั้น?” “เราเรียนศิลปะนะเว้ย! มึงก็รู้ว่ามันต้องใช้เงินเยอะขนาดไหนมีเท่าไหร่ก็ไม่พอหรอก” ฉันบอกมันไปดีที่ฉันได้ทุนการศึกษาแต่ค่าอุปกรณ์ต่าง ๆ ฉันต้องหาเองนี่สิและแม่งโคตรแพงเลย “ก็จริงแต่อย่าหักโหมมากละ” ปึก! ปึก! มันตบที่ไหล่ของฉันสองทีก่อนจะหันกลับไปเล่นโทรศัพท์เพื่อของฉันชื่อเหมียวอีกคนชื่อคิตตี้ตอนนี้ยังไม่มา ที่ว่าฉันสายไอ้คิตมันสายกว่าฉันอีกเพราะบ้านมันใกล้มหาวิทยาลัยเลยไม่รีบ พรึ่บ!! “มาแล้วเว้ย! อาจารย์ยังไม่มาใช่ป่ะ?” พูดถึงปุบก็มาปับ “อืม วันนี้อาจารย์ไม่รู้ไปไหน” ปกติอาจารย์คณะไม่ค่อยสายหรอกหายากอาจารย์ที่มาสอนช้าเนี่ย ครืนนนนน แต่ไม่นานอาจารย์ก็เข้ามาและสอดส่องสายตาหาอะไรบางอย่าง...และก็มาหยุดที่ฉันความรู้สึกไม่ค่อยดีเลยวะ “พริกไทยจบคาบนี้ไปเจออาจารย์ที่พักหน่อย” อาจารย์บอกกับฉัน “ได้ค่ะ...” ฉันตอบออกไปส่วนอาจารย์ก็เริ่มสอนทันที “มีเรื่องอะไรวะ?” คิตตี้กระซิบถามฉัน “ไม่รู้...” กึก! กำลังจะตอบแต่นึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อวานฉันพึ่งไปตบคนมา “เหอะ!! จะใช่ไหมวะ?” ฉันบ่นกับตัวเอง “ใช่อะไรไม่ใช่อะไร?” เหมียวมันยื่นหน้ามาถาม “ไม่มีอะไรหรอกเรียนไปเถอะ....” เลิกเรียน “มึงไปคนเดียวได้นะ?” คิตตี้ถามเมื่อจบคาบเรื่องแล้วฉันต้องไปพบอาจารย์ “อืม อาจารย์คงไม่ฆ่ากูหรอกมั้ง หึ” ฉันพูดขำ ๆ “ทำเป็นปากดีนะมึงยังไงก็มาบอกพวกกูแล้วกัน” “อืม” ฉันตอบรับก่อนจะลุกออกจากห้องเรียนเพื่อไปหาอาจารย์ที่ห้องพัก ห้องพักอาจารย์ “สวัสดีค่ะอาจารย์” ฉันมาที่โต๊ะก่อนจะสวัสดี ปัง!!!! “เธออยากโดนตัดจากการได้รับทุนใช่ไหมพริกไทยถึงได้ก่อเรื่อง!!” เมื่ออาจารย์เห็นหน้าของฉันก็วางเอกสารเสียงดังก่อนจะตวาดฉันจนอาจารย์ท่านอื่นในห้องหันมอง “ไม่ค่ะ” ฉันก้มหน้า “แล้วไปตบคนอื่นเขาทำไมฮะ?! รู้ไหมว่าฉันอายแค่ไหนที่มีคนมาร้องเรียนว่าเด็กในคณะของฉันแถมเป็นนักศึกษาทุนไปก่อเรื่องทำร้ายร่างกายคนอื่น!!” “แต่ว่าพวกเธอ...” “เงียบ!!และฟังฉันเท่านั้นฉันยังไม่อนุญาตให้เธอพูด!!” แม่งเอ๊ย! ไม่คิดจะถามเหตุผลเลยหรือไง? “ค่ะ” “เธอต้องไปขอโทษเด็กพวกนั้นซะถ้าไม่อยากให้ฉันถอนทุนการศึกษาของเธอ!!พริกไทย!!” “แต่พวกเขาว่าหนูก่อนนะคะ!” “แล้วยังไงเธออดทนไม่เป็นไรเหรอ?! ใครจะว่ายังไงก็ช่างสิถ้าเธอไม่ได้เป็นอย่างพวกเขาพูด!!เธอจะร้อนตัวทำไมถ้าไม่ได้เป็นที่เขาพูดกันหรือว่าเป็นเลยร้อนตัว?” “อาจารย์!!” “อย่ามาเสียงดังใส่ฉัน!!!” อาจารย์ชี้หน้าฉันด้วยความโมโห “ตอนนี้เด็กพวกนั้นรออยู่อีกห้องไปขอโทษซะเพื่อรักษาทุนเอาไว้ เด็กไม่มีอะไรอย่างเธอคิดว่ามีเลือกมากนักหรือไง?” “...”ฉันกำมือตัวเองแน่นเพราะจริงอย่างที่อาจารย์พูดนั่นแหละ ฉันไม่มีทางเลือกถ้าไม่ขอโทษก็ต้องยกเลิกทุนและฉันต้องงานหนักกว่าที่ผ่านมา รายได้จากการสักมันไม่ได้เยอะนะไหนจะค่าอุปกรณ์ อ่อ และก็เสี่ยทองเปลวอะไรนั่นก็ไม่รู้ว่าจะโพล่งหัวมาจริง ๆ หรือเปล่าด้วยสิ... รู้งี้น่าจะหยิบเงินนั่นมา เหอะ!!! น่าสมเพชฉิบ!!! “ไปสิ!!ยืนนิ่งทำไม?” พรึ่บ! อาจารย์ผลักให้ฉันเดินออกไป ฉันกลั้นใจก่อนจะเดินตามอาจารย์เพื่อไปหาที่ผู้หญิงพวกนั้นอยู่ โอเค! ฉันตบจริงแม้ว่าปากของพวกเธอมันจะพาซวยก็เถอะ แต่ฉันก็ควรจะควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดีกว่านี้... แกร๊ด!!! “สวัสดีค่ะคุณหญิงผกา ท่านนายพล” เมื่อเดินเข้ามาในห้องรับรองเสียงของอาจารย์ก็เปลี่ยนไปทันที อ่อ ที่เป็นเรื่องเป็นราวเพราะว่าผู้หญิงคนนั้นมีพ่อแม่ฐานะทางสังคมดีนี่เองสินะ “ไหนนังเด็กคนไหนมันทำลูกสาวฉัน?!” “เอ่อ นี่ค่ะ...” ตึก..ตึก...ตึก... เพี๊ยะ!! “กล้าดียังไงมาตบลูกสาวฉันฮะ?! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?!” พ่อของใครสักคนในนั้นเดินเข้ามาตบหน้าของฉันอย่างแรง ฉันรับรู้ได้ถึงเลือดในปาก “คุณค่ะอย่าเอามือไปโดนของสกปรกเลยค่ะ พ่อแม่เธอเป็นใครถึงไม่สั่งสอนทำตัวเป็นอันธพาลทำร้ายคนอื่นอย่างนี้?!” “เอ่อ พอดีว่าเธอเป็นเด็กทุนน่ะค่ะเป็นเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่หรอก” ฉันกำมือแน่นตัวสั่นเมื่อได้ยินสิ่งที่อาจารย์พูดออกมา “อ่อ ไม่มีพ่อแม่สั่งสอนนี่เอง...” “ค่ะ ฉันไม่มีพ่อแม่สั่งสอนแต่ฉันก็ไม่เคยถูกใครนะคะ พวกคุณมีทั้งฐานะเงินทองตำแหน่งแต่กลับชอบดูถูกใครอื่น แบบนี้ใครต่ำกว่ากันเหรอคะ?” ฉันถามกลับแม้จะรู้ว่าพวกเขาอาจจะไม่พอใจก็ตาม “นังเด็กนี่!!” ท่านนายพลอะไรนั่นง่ามือจะตบฉันอีกครั้ง “พริกไทย!!ขอโทษคุณหญิงกับท่านนายพลเดี๋ยวนี้นะ!!!” หมับ! อาจารย์แขนของฉันอย่างแรงกระชากให้เข้าไปขอโทษพวกนั้น “เหอะ!!ไม่ต้องมาขอโทษแล้ว!!ฉันจะเอาแกเข้าคุกโทษฐานที่ทำร้ายร่างกายลูกสาวของฉัน!!!” “ไม่ต้องหรอกค่ะคุณแม่ คุณพ่อ...” ผู้หญิงคนที่ฉันตบบอกกับพ่อแม่ของเธอ “ทำไมละลูกหว้านังเด็กนั่นมันทำร้ายลูกนะ?” “คือแค่ให้มันกราบเท้าขอโทษลูกหว้าก็พอค่ะ...ถ้าไม่อยากโดนตัดทุนก็กราบเพราะคนอย่างเธอไม่มีปัญหาเรียนที่ดี ๆ แบบนี้หรอก” “ความจริงพ่อว่าให้มหาลัยไล่ออกไปเลยและจับเข้าคุกไปด้วยจะได้ไม่เป็นภัยสังคม!!” “ไม่ดีกว่าค่ะเรื่องแค่นี้ให้กราบลูกหว้าก็พอ...ถ้าไม่กราบก็เอาอย่างที่คุณพูดนั่นแหละค่ะ ว่าไงจะกราบหรือนอนคุก?” ยัยลูกหว้านั่นยิ้มอย่างสะใจคงตั้งใจจะให้ฉันกราบสินะ... ไอ้โดนตัดทุนยังพอหาเงินมาจ่ายได้ แต่ติดคุกนี่สิ “....” “ว่าไงจะกราบหรือติดคุกคิดดี ๆ นะเพราะว่าคุณพ่อของฉันสามารถยัดข้อหาแรง ๆ ให้แกได้เลยล่ะ” ยัยนั่นเดินเข้ามากระซิบข้างหูของฉัน ฉันยืนกำมือตัวสั่นด้วยความโกรธ ที่เขาบอกว่าโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้มันเป็นแบบนี้เองสินะ “คะแค่กราบก็พอใช่ไหม?” “อืม...ไม่รู้สิอาจจะให้จูบเท้าฉันด้วยก็ได้นะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เหอะ!!! “ลูกหว้า!!หัวเราะเบาหน่อยลูกแต่ก็สะใจดีนะ ฮ่า ๆ” พอกันทั้งบ้านสินะ ตอนแรกก็ว่าจะยอมกราบนั่นแหละแต่ว่าตอนนี้... “ประสาททั้งบ้านสินะ หึ!!” ฉันยิ้มมุมปาก “นังเด็กเมื่อวานซื่อพูดอะไรฮะ?!” “ประสาทไงทั้งคุณหญิง ท่านนายและลูกสาวเหมือนจะเป็นโรคน่ะค่ะไปให้หมอตรวจบ้างนะคะเพื่อต้องรักษา มีเงินก็ใช้ให้เป็นประโยชน์หน่อยเถอะค่ะไม่ใช่มีแต่โง่” “กรี๊ด!!แกว่าพ่อแม่ฉันเหรอ?!” “เออไง!!อุตส่าห์ทนฟังมาตั้งนานตอนแรกก็ว่าจะกราบ ๆ ให้จบไปฉันทนพฤติกรรมเสื่อม ๆ ของเธอไม่ได้วะ” “สะเสื่อม...” “ใช่...เสื่อมเพราะงั้นจะแจ้งความก็เอาเลย!!คิดว่าฉันจะยอมเหรอวะ?! จะถอนทุนถอนเหี้ยอะไรก็ตามสบาย!!ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่มีบวงมาคล้องคอ!!!” เพราะการเป็นเด็กทุนต้องมีผลการเรียนที่ดีอย่างสม่ำเสมอเพราะงั้นฉันเลยต้องกดดันตัวเองมากเพื่อไม่ให้ตัวหลุดจากการได้ทุน ปัง!! ฉันพูดจบก็เดินออกมาปิดประตูเสียงดังอย่างประชด ประตูปิดลงพร้อมอนาคตของฉันนั่นแหละ เหอะ!!! พรึ่บ!!! เมื่อเดินออกมานอกคณะฉันก็ทิ้งตัวที่พื้นอย่างหมดแรงเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไงจะติดคุกหรือโดนไล่ออก “เหอะ ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เป็นบ้าไปแล้วมั้งฉันหัวเราะแต่มีน้ำตา... ตึกตัก ตึกตัก กึก! เสียงฝีเท้าของใครบ้างคนมาหยุดตรงหน้าฉัน “เสี่ยยังไม่อยากเลี้ยงเด็กบ้านะ...” และเสียงนั้นทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นและมอง “...?” เสี่ยเปลวมาได้ไง? หมับ! เขายื่นมือมาลูบหน้าของฉันอย่างเบามือข้างที่โดนตบ “ต้องใช้เท่าไหร่ถึงจะรักษาหน้าสวย ๆ ของหนูได้นะ 1 ล้าน 2 ล้าน หรือ 3 ล้านดี?”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD