ตอนที่ 3
1086 Words
“พี่นักรบรังเกียจพัชรเหรอคะ” จิราพัชรเอ่ยถามหน้าเศร้าๆ
“เปล่าครับ แต่พี่มีธุระ เอาไว้เราค่อยคุยกันใหม่นะน้องพัชร”
“ให้เวลาพัชรสักห้านาทีไม่ได้เหรอคะ ตอนนี้พัชรกำลังกลุ้มใจมากๆ พัชรอยากปรึกษาพี่นักรบ นะคะพี่นักรบ พัชรรบกวนเวลาของพี่ไม่มากหรอก นะคะพี่นักรบ นะคะ” จิราพัชรออดอ้อน ส่วนอีกสองสาวก็เบ้ปากใส่ เกลียดแม่น้องพัชรเข้าไส้ที่มาขัดจังหวะ
“ก็ได้ครับ น้องนิคกี้กับน้องหลินไปรอพี่ที่ห้องก่อนนะครับ” นักรบเดินเข้ามาหาสองสาวแล้วหอมแก้มทั้งสองพร้อมคำกระซิบว่าให้เข้าไปอาบน้ำ ทำตัวหอมๆ แล้วเขาจะรีบเข้าไปจัดการ สองสาวเลยยิ้มหวานรีบพากันเข้าไปในห้อง โดยมีสายตาของจิราพัชรมองตามอย่างไม่พอใจ และเธอจะทำให้นักรบไม่ได้กลับไปหามันสองคน!
“น้องพัชรมีอะไรจะปรึกษาพี่ก็พูดมาได้เลย”
“เราไปหาที่คุยกันใหม่ไม่ดีกว่าเหรอคะ คือพัชร...พัชรไม่อยากให้ใครมาได้ยินเรื่องส่วนตัวของพัชร”
“งั้น...ไปดาดฟ้าแล้วกัน” นักรบเสนอ เพราะห้องของเขาอยู่ชั้นบนสุด และขึ้นไปบนดาดฟ้าได้ง่าย และไม่มีใครขึ้นไปรบกวนแน่นอน
“ก็ดีค่ะ น่าจะเงียบสงบดีด้วย” พูดจบจิราพัชรก็เดินเข้าไปควงแขนอดีตคนรักแล้วหันมายิ้มให้กับเพื่อนที่ยืนแอบลุ้นอยู่ว่าเพื่อนจะทำสำเร็จหรือไม่ แต่เมื่อสำเร็จแล้วเธอก็เดินออกไปหาหนุ่มๆ ของเธอต่อ ส่วนจิราพัชรหลังจากขึ้นมาอยู่บนดาดฟ้าแล้วเธอก็กอดอดีตแฟนหนุ่มแน่นแล้วก็พร่ำเพ้อว่าคิดถึงต่างๆ นานา ส่วนนักรบก็ได้แต่กลอกตาไปมา
“น้องพัชร พูดธุระมาดีกว่า ตอนนี้เหลือเวลาไม่ถึงห้านาทีแล้วนะ แล้วพี่ก็ไม่อยากให้สาวๆ ของพี่ต้องรอนานด้วย”
“งั้นพัชรจะทำหน้าที่แทนให้ ที่ดาดฟ้าก็ได้ พัชรไม่แคร์หรอก ขอเพียงทำให้พี่นักรบมีความสุข” จิราพัชรจัดการทุกอย่าง รวดเร็วมากๆ จนนักรบยังห้ามไม่ทัน และตอนนี้จิราพัชรก็เปลือยท่อนบนเรียบร้อยแล้ว
“ถ้าพี่นักรบยังอยากเห็นอีก พัชรจะถอดให้หมด”
“อย่าเลยน้องพัชร พี่ไม่ชอบยุ่งกับเมียชาวบ้าน น้องพัชรแต่งตัวเถอะ พี่ไปล่ะ” นักรบชิงไปทันที แต่ใช่ว่าเขากลัว จิราพัชร แต่ที่เขารีบชิง เพราะกลัวสองสาวจะงอนเอา กระทั่งมาถึงนางฟ้าแสนสวยทั้งสองก็งอนใส่จริงๆ ก่อนจะปลดชุดคลุมแล้วโผเข้าหาเมื่อเขาเรียกให้มาจัดการเขาได้เลย
ขณะที่จิราพัชรก็อับอายเหลือเกินที่อดีตแฟนหนุ่มไม่สนใจไยดี ทั้งที่เธอถอดเสื้อผ้ารอเขาแล้ว
‘พัชรจะไม่มีวันแพ้นังผู้หญิงพวกนั่นหรอก สักวันพี่นักรบต้องมาสยบอยู่แทบเท้าของพัชร’ เธอคิดอย่างแค้นเคือง ก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิมแล้วกลับบ้าน มาเจอกับผัวแก่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน ที่พอเห็นหน้าแล้วเธอก็หมดอารมณ์ทันที แต่ผัวแก่กลับเรียกร้องให้เธอปรนนิบัติ แล้วพอตัวเองสบายกลับปล่อยให้เธออารมณ์ค้าง
“คุณวิทยา! ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ” จิราพัชรทั้งเรียกทั้งเขย่าสามี ทว่าสามีกลับปัดมือเธอทิ้ง แล้วก็หันหลังให้เสียอย่างนั้น สามีเห็นแก่ตัวทิ้งให้เธออารมณ์ค้างอีกแล้ว!
‘กรี๊ดดดด’ จิราพัชรทำได้เพียงกรีดร้องในใจ ก่อนจะลุกขึ้นสวมชุดคลุมเดินออกมารับลมที่ระเบียง หงุดหงิดเหลือเกินที่ถูกสามีไม่ไยดีเรื่องบนเตียง
“พี่นักรบ พัชรต้องการพี่” จิราพัชรยืนลูบไล้ทรวงอกของตัวเองและจินตนาการไปถึงอดีตแฟนหนุ่ม โดยหารู้ไหมว่าตอนนี้คนสวนกำลังยื่นมองดูอยู่ด้วยสายตาหื่นกระหาย
“ยัยเว! ยัยเว! หายหัวไปไหนแต่เช้าเนี่ย จะใช้งานอะไรหน่อยนี่ หายตัวตลอดเลย ยัยเว!” ศิวรรณ สาวใหญ่ที่ชิงชังผู้ชาย เพราะผิดหวังกับความรัก จึงครองตัวเป็นโสดมาตลอด อีกทั้งยังห้ามหลานสาวไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนไหน
“เสียงดังอะไรแต่เช้าแม่ศิ” ย่าหนิม เดินออกมาถามด้วยสีหน้าไม่พอใจที่ลูกสาวส่งเสียงเอะอะลั่นบ้าน
“ศิต้องกราบขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะที่เสียงดัง” ศิวรรณเดินเข้ามากราบขอโทษมารดาแล้วก็ลุกขึ้นมองหาหลานสาว ที่ตนจะใช้ให้ไปหยิบผ้าที่ตากไว้หลังบ้าน ที่จริงตนก็มีคนใช้รองมือรองเท้าคนสนิทอยู่แล้ว แต่เพราะไม่ชอบหลานสาว ตนเลยต้องเรียกใช้หลานสาวแทน เพราะหากหลานสาวว่างมากๆ ก็จะแล่นออกไปหาผู้ชาย
“แล้วนี่แม่เวหายไปไหนแต่เช้าล่ะ”
“ก็นั่นสิค่ะคุณแม่ นี่ศิก็ว่าจะวานใช้อะไรหน่อยก็หาไม่เจอเลย ไม่รู้ว่าแอบไปหาผู้ชายบ้านไหนหรือเปล่า” ศิวรรณพูดไปก็คอยหลบหน้าหลบตาผู้เป็นแม่ เพราะรู้ดีว่าหากทำแบบนี้แล้วมารดาจะรีบซักถาม
“แม่ศิรู้อะไร”
“ศิไม่อยากจะพูดเลยค่ะคุณแม่ แต่ถ้าคุณแม่อยากรู้ ศิก็จะบอก แต่ต้องเข้าไปคุยในห้องนะคะ ศิไม่อยากให้พวกคนใช้รู้ นังอิ๋ง! แกอย่าให้ใครเข้ามาใกล้ห้องคุณแม่เด็ดขาด” บอกมารดาจบแล้วศิวรรณก็หันมาสั่งคนสนิท ก่อนจะเข้าประคองมารดากลับเข้าไปในห้องแล้วก็รีบใส่ไฟผู้เป็นหลานสาวว่าแอบไปหาคนงานในโรงสีเป็นประจำ
“สงสัยหลานสาวของคุณแม่จะอยากมีผัวแล้วมั้งค่ะ ศิว่าคุณแม่ต้องรีบจัดการอะไรบ้างนะคะ หากไม่อยากอับอายชาวบ้าน” ศิวรรณลอบยิ้มสะใจ เมื่อเวลานี้มารดาโกรธลูกสาวของพี่ชายจนหน้าแดง
...คอยดูเถอะ! ลูกสาวพี่จักรินจะต้องท้องไม่มีพ่อในเร็ววัน เธอขอแช่ง! แช่งๆ แช่งจนกว่าเวธกาจะท้องไม่มีพ่อ เพราะเธอยังจดจำคำสาปแช่งพี่ชายได้ดีเมื่อครั้งที่ต่อว่าเธอเรื่องหึงหวงคู่หมั้นมากเกินไป เพราะทำแบบนี้จะทำให้ผู้ชายเบื่อ แล้วก็ทิ้งไป ที่มันก็เป็นจริงดังคำพูดของพี่ชาย!!
- Writer
