bc

So Hot ร้ายให้ได้รัก

book_age18+
149
FOLLOW
1K
READ
contract marriage
HE
badboy
mafia
drama
bxg
campus
tricky
like
intro-logo
Blurb

ซานิเค้าจะบอกให้เธอฟังรอบที่ล้านนะว่าเราไม่ได้เกิดมาเป็นเพื่อนกัน เค้าไม่เป็นเพื่อนกับเธอ

“ขอโทษ”

“ขอโทษเหรอซานิ เธอเกินไปไหมวะ เธอขอร้องเค้า ขอโทษเค้าเพราะผู้ชายคนอื่นเหรอวะ”

“…” แล้วนอกจากขอร้องกับขอโทษฉันพูดอะไรได้ ฉันผิดฉันรู้ ฉันผิดที่ขอร้องเขาเพื่อพี่ซี

“ในเมื่อเป็นความสุขให้กันไม่ได้ งั้นก็เป็นความทุกข์ให้กันไปเลยซานิ” เฟิงลุกเดินออกจากห้องไป เสียงปิดประตูดังปัง

chap-preview
Free preview
So Hot ร้ายให้ได้รัก กดและกฎ
มหาวิทยาลัย Ss. “ซานิ” “อื้ม” “ซานิกับเฟิงเป็นอะไรกันเหรอ” มัทนาหรือมัดเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวของฉัน เธอเพิ่งมาสนิทกับฉันเมื่อไม่นานมานี้ “เพื่อน” เพราะเป็นคนไม่ค่อยพูด โลกส่วนตัวสูงทำให้ไม่มีใครอยากเข้าหา เข้ามหา’ ลัยนี้และเลือกเรียนบริหารขณะที่เพื่อนวัยเด็กสอบติดแพทย์ ฉันก็อยากเรียนนะทว่าไม่มีสิทธิ์เลือก ชีวิตของฉันถูกเลือกไว้แล้วว่าต้องเดินทางไหน “แค่เพื่อนจริงเหรอ มัดเห็นเฟิงเทคแคร์ซานิดีมากเลยนะ” “แค่เพื่อนจริง ๆ” ที่เข้ามาเป็นเพื่อนเพราะหวังบางอย่างสินะ หึ ก็เอา เชิญตามสบายอยากทำอะไรก็ทำ ชีวิตใครชีวิตมัน “ถ้างั้นมัดจีบเฟิง ซานิไม่ว่าอะไรใช่ไหม” อืมตรงดี “จะว่าอะไร” อยากจีบก็จีบไปสิ “งั้นมัดไปซื้อขนมก่อนนะ เดี๋ยวมา” “อื้ม” หน้าระรื่นไปแล้ว เฮ้อ นึกว่าจะชอบฉันจริง ๆ นึกว่าอยากเป็นเพื่อนกันซะอีก แต่ก็นะคนอย่างฉันใครจะอยากเป็นเพื่อนด้วย “เธอ” เสียงทุ้มของเฟิงหวงดังมาแต่ไกล คำเรียกว่าเธอเขาเรียกแค่ฉันเพียงคนเดียว เขาเลือกเรียนคณะเดียวกันสาขาเดียวกันกับฉัน เพราะฉันจะได้ไม่ห่างสายตาของเขา “อืม” “ทำไมไม่รอมาพร้อมกัน” เฟิงหวงนั่งลงข้าง ๆ ฉันพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเง้างอน “ก็เฟิงตื่นสาย ขืนรอนิก็ช้าสิ” “เธอเคาะเรียกสิ เค้ายินดีให้เธอปลุกถึงเตียง” ที่พูดแบบนี้เพราะเราค้างที่คอนโดเดียวกันและห้องยังเป็นห้องแฝด ใครสรรหาจัดแจง ก็เขาไง เขาเป็นคนจัดการทุกอย่าง ครอบครัวฉันก็เห็นดีเห็นงามด้วย อะไรที่บ้านตระกูลหวังเสนอครอบครัวฉันสนองทั้งนั้น “นิไม่ชอบรบกวน” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ให้ปลุกคนนอนเหรอ ไม่อะ ไม่มีทาง ฉันไม่ชอบให้ใครรบกวนตอนนอนแล้วฉันจะไปกวนคนอื่นตอนนอนทำไม “รบกวนอะไร เธอเป็นคู่หมั้นเค้านะ” เฟิงหวงพูดออกมาเบา ๆ เพราะฉันเคยย้ำว่าห้ามพูดเรื่องนี้ที่ไหน ห้ามให้ใครรู้เรื่องของเรา หากถามว่าฉันเชื่อเรื่องรักแท้ไหม เฮอะ นั่นมันเรื่องน้ำเน่า “รู้แล้วน่า เฟิงจะย้ำทำไม” “เธออารมณ์เสียอะไรคะ มากินแซนวิชนี่มา เค้าซื้อมาให้เธอ ร้านนี้เธอต้องชอบแน่ ๆ” แซนวิชกล่องยื่นมาวางตรงหน้าพร้อมน้ำส้มคั้นที่ฉันชอบ “เค้ากินนมมาแล้ว” เมื่อเช้าระหว่างขับรถมามหา’ ลัยฉันยัดนมกับขนมปังหนึ่งแผ่นลงท้องเรียบร้อย ให้ยัดลงไปอีกคงไม่ไหว “อะไรของเธอวะ” คิ้วเข้มเริ่มขมวดเข้าหากันอย่างไม่พอใจ และเริ่มมีคำหยาบพรั่งพรูออกมาเล็กน้อย อีกหน่อยอาจจะมากขึ้นเรื่อย ๆ “อย่าใช้อารมณ์” “ก็เธอแม่งก็เป็นแบบนี้ไง” “เฟิง…” “มาแล้วจ้า มัดมาแล้ว” มัทนาส่งเสียงมาแต่ไกลทำให้ฉันเงียบไม่พูดจา เฟิงหวงก็ปรับใบหน้าปกติเหมือนเราไม่ได้ทะเลาะกัน “อุ้ย แซนวิชนี่ น่าทานจังเลย ของใครเหรอ” “ซื้อมาฝาก เอาไหม” แซนวิชที่อยู่ตรงหน้าฉันพร้อมน้ำส้มคั้นถูกเลื่อนไปอยู่ตรงหน้าของมัทนา นิสัยประชดเขาน่ะเก่งที่สุด แล้วถามว่าฉันรู้สึกเหรอ ก็ไม่นะ ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย “อุ้ย จริงเหรอ คิดอะไรกับมัดหรือเปล่าเนี่ย แต่ก็ขอบคุณนะ เฟิงน่ารักที่สุดเลย” ถามว่าจริงเหรอ แต่ยื่นมือถือแซนวิชไปไว้ในมือแล้ว จากนั้นทั้งสองคนก็คุยกันมุ้งมิ้ง มัทนาอาจจะคิดลึกซึ้ง คิดเกินเลยไปไกล แต่เฟิงทำแค่ประชดเรียกร้องความสนใจจากฉัน ซึ่งมันไม่ได้ผล ฉันไม่เชื่อในรักแท้ เพราะแม่สอนอยู่เสมอว่าเงินเท่านั้นที่คือความรัก รักจากผู้ชายไม่มีจริง ตัวอย่างมีให้เห็นกับตา พ่อฉันไงล่ะ พ่อของฉันมีผู้หญิงมากมายและถ้าใครมีลูกชายให้ก่อนผู้หญิงคนนั้นจะได้ถือครองใบทะเบียนสมรส ตลกนะทั้งที่แม่ฉันเป็นเมียแรก แต่ไม่มีสิทธิ์มีเสียงเพียงเพราะคลอดลูกสาวสามคนรวด แม่ก็เลยเลิกพยายามต่อเพราะยังไงซะพ่อก็ไม่คิดจะหยุดที่แม่ แม่บอกขอแค่เงินแค่อำนาจก็พอ รักอะไรแม่ไม่สนแล้ว และแม่ก็สอนฉันกับพี่สาวที่เป็นฝาแฝดทั้งสองคนมาตลอดว่าความรักคือเงิน มีเงินมากเท่าไหร่เราจะมีความรักแค่ไหนก็ได้ ตรรกะแม่อาจจะแปลก ซึ่งฉันไม่ได้แย้ง เพราะอะไรที่แม่คิดแล้วสุขสงบก็ปล่อยให้แม่คิดไป เหมือนกับที่แม่บอกว่าเราสามคนพี่น้องต้องมีคนใดคนหนึ่งหมั้นหมายกับลูกชายตระกูลหวังแล้วพ่อจะยกหุ้นบริษัทให้ 30% พี่น้องแฝดซินทั้งสองของฉันยินดีหมั้นหมาย เพื่อให้ฉันที่เป็นน้องเล็กได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ทว่าลูกชายตระกูลหวังกลับเลือกฉันเป็นคู่หมั้น แม้ว่าไม่อยากจะหมั้น แต่ฉันเลือกอะไรไม่ได้ เหมือนเรียนที่จะต้องเรียนบริหารเท่านั้น ทั้งที่ฉันอยากจะเรียนหมอกับเพื่อน ๆ @คอนโด เวลา 23.00 น. “เบา ๆ เธอ” ฉันร้องบอกร่างสูงที่กำลังโถมกายใส่ฉันอย่างรุนแรง “ใครให้เธอสั่งเค้า” เขากำลังงอน แต่ก็ยังจะมีเซ็กซ์กับฉัน ไม่สิ การมีเซ็กซ์คือการลงโทษที่ฉันเมินเขาจนเกินไป เมินจนเขารู้สึกไร้ตัวตน “แต่เค้าจุกไง” ฉันเอ่ยเสียงอ้อน กระแทกมาไม่สงสารกันบ้าง “แต่เค้าเจ็บไง” แล้วคู่หมั้นของฉันก็เริ่มกระแทกเข้ามาแรงกว่าเดิมโดยไม่สนใจน้ำเสียงที่ฉันพยายามเอ่ยอ้อน เขาทำฉันสั่นคลอนทั้งตัวและไม่ได้รู้สึกฟินกับเซ็กซ์ครั้งนี้ด้วยซ้ำ ถ้าหากฉันทำใจเขาเจ็บ ฉันก็ต้องจุกที่ร่างกาย มันเป็นกฎระหว่างเราสองคน เรื่องหมั้นห้ามใครรู้ เรื่องเซ็กซ์เฟรนด์วิทเบเนฟิตไปสิ นี่คือกฎของฉันและเขายอมรับมัน

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook