Married to a Gangster (Tagalog)

Chapter 6

Shaw's POV

“Seije?” Nilagpasan niya lang ako at naglakad palapit kay Lorraine pero hindi ko inaasahan ang sunod niyang ginawa.He grabbed her arm harshly at dahil doon ay napatayo ako.

Akmang yayakapin siya ni Lorraine pero mas nanlaki ang mga mata ko nang sampalin niya itoThe sound it created is just beyond the normal impact it can make.Nakita ko kung paano tumulo ang dugo mula sa bibig niya and at that time,hindi na ako nakatiis.

“What the fvck Seije?!” I pulled him away from Lorraine but he just dodged me.Fvck!Alam kong mas malakas siya sakin pero pvtangina!Hindi ba pwedeng ako muna ngayon?!Walang alam si Lorraine!Hindi rin alam ni Seije ang totoo!Anong iniisip niya?Si Lorraine yung babae kanina?Dammit!Dammit!

"Seije .." rinig ko ang paghikbi ni Lorraine habang takot na takot na nakatingin kay Seije at tila naguguluhan sa biglaang pagsampal nito sa kaniya.I was about to pull him away again pero natahimik naman ako nang magsalita ito.

"Pinakasalan kita para panagutan ang nagawa ko!Hindi para landiin ang kapatid ko!Sabihin mo,binayaran kaba niya?Binayaran ka ba niya?!" He’s fuming in anger and I just saw Lorraine purse her lips while sobbing silently.He was about to slap her once more but I grabbed my gun at itinutok iyon sa kaniya.

Dammit!Alam kong maling mali na tutukan ko ng baril ang kapatid ko pero pvtangina lang!Ito lang ang naiisip kong paraan para pigilan siya!He won't stop and listen to me in a normal way."Run Lorraine!Run!" Sigaw ko rito but she just gave me an unbelievable look.Oh fvck! “I said run!”She was shocked but then she ran.Damn.Hindi ko nagugustuhan ang mga nangyayari but Im glad that Lorraine is safe,she will be safe.I’m glad I saved her from a monster.And I was left with him alone.

"Fvck you Seije!You misunderstood everything!She's not the girl I am with a while ago!She's not--" Ni hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang tutukan ako nito ng isang assault rifle.obrang bilis na hindi ko man lang nakita kung paano at saan niya iyon hinugot.

“Hindi ako nakikipaglokohan sayo Shaw.Stay away from my wife or I’ll kill you.” He pulled the trigger and shot me down on my right leg.Napaluhod ako ng maramdaman ko ang sakit ng pagtama ng bala sa akin.

Hindi makapaniwala ko siyang tinignan.So the rumors are true,sa oras na tutukan ka ng baril ng isang Seije Park,ay siguradong puputok iyon kahit sino ka pa.Totoong totoo dahil ako na mismong kapatid niya ay hindi niya sinanto.

"Magpasalamat ka at kapatid kita.Or I could have shot you dead."And then he left.I was left bleeding.Napaupo nalang ako sa sahig habang iniinda ang sakit na nararamdaman ko.

He's not my brother anymore,he's not the Seije I used to know.Gaano ba kasakit ang mawalan ng minamahal at ganoon nalang ang naging pagbabago niya?

Lorraine's POV

Natatakot ako kay Seije and at the same time gulong gulo ang utak ko.Hindi ko alam kung anong nangyayari pero mas hindi ko siya maintindihan!Bakit niya ko pinagbuhatan ng kamay?Bakit galit na galit siya?Bakit ..bakit natatakot ako sa kaniya?

Yung Seije na yun,hindi siya yung nakatitig sakin all the time nung nasa kitchen ako kaninang umaga.Hindi siya yung humalik sa akin kanina.Sino siya?Siya ba yung totoong Seije?Yun ba talaga siya?

I kept on running till I felt tired at napaupo nalang ako.Hindi ko alam kung saan ako pupunta at hindi ko alam kung bakit ako tumatakbo.Ano ba talaga?Bakit ganito nalang ang kaba ko?Bigla nalang nagflashback sa isip ko ang nakaraan.

"You'll be mine .." He touched my cheeks.But I jerked his hand away.

"Let me go!" I yelled at the top of my lungs but he just laughed.Tawa na nagpatayo sa mga balahibo ko.Nakakatakot,sobrang nakakatakot pero kailangan kong magpakatatag.Alam kong darating ang kuya Third ko,alam kong ililigtas niya ako.Hindi ako pababayaan ni kuya.

"Help!" But there's no one to hear me.Nagbabakasakali pa rin ako na baka may tao sa labas na tutulong sa akin.

"Oh come on darling,no one could ever hear you from here." Sabi pa nito.But I just glared at him,na mukhang naging dahilan ng pagkagalit niya kaya nakatanggap ako ng isang malakas na sampal sa kanang pisngi ko.

"Give me that!" Utos nito sa isa sa mga kasamang lalaki na agad namang tumalima.Nakita kong kinuha nito ang isang bakal na hugis tatsulok sa isang ..mainit at umaapoy na lalagyan.At nanlaki ang mga ko nang iabot niya ito sa lalaki kanina.I suddenly realized what might happen,at hindi nga ako nagkamali.

He pressed it on my back at nagsisigaw nalang ako dahil sa sakit.Nanunuot sa balat at laman ko ang init ng bagay na yun na gusto ko nalang mawalan ng malay sa tindi ng sakit na nararamdaman ko.I heard them laughing at the scene,habang umiiyak ako sa sakit na halos malapnos na ang balat ko.Mga wala silang awa,mga halang ang kaluluwa nila.

Napayakap ako sa mga binti ko.That was the time when I was kidnapped by a large gang under Gangster Mania in Korea.Doon ako nakaramdam ng kakaibang sakit na hihilingin mo nalang ay mamatay.Ang sabi nila ay may atraso ang kuya Third ko sila at ako ang sisingilin nila and that really almost happened.Pero bakit naalala ko yun?Bakit bumabalik yon?Dahil ba nasaktan ako ulit?I don't wanna be involved about gangsters anymore.I don't wanna hear that word anymore.I despise them,I despise them to death.

Nagulat ako nang may sunod sunod na busina nang sasakyan akong narinig mula sa unahan ko.Nang mag-angat ako ng tingin ay isang mabilis na sasakyan ang paparating at alam kong tatamaan ako nito.Pero hindi ko nagawang tumayo.Sa halip ay pumikit na lamang ako.Subalit makalipas ang ilang segundo ay wala akong naramdamang kahit ano maliban sa sakit na sariwa pa sa pisngi ko.Agad akong nagmulat ng mga mata nang marinig ko ang isang pamilyar na boses.

"Aine?Ikaw ba yan?"Iniangat ko ang ulo ko at muling nag-unahan sa pagpatak ang mga luha ko nang makita ko siya.

"Lance .." And then darkness ate me whole.

**