Bölüm 22
Sıla Gençoğlu
Uzun zaman sonra bir çok duyguyu aynı anda yaşıyordum. Şu sıralar yaşadığım her şey gerçeklik dışıydı ve ben neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlayamayacak kadar saflaşmıştım. Beni kurtaran kızlar gerçekten şu an gözlerime kahraman figürü olarak görünüyordu. Beni alıp kenarda bir yere oturttuklarında tıpkı kukla gibi onlara eşlik ediyordum. Ne yapacağımı şaşırmış haldeydim.
Bu durumda tam olarak ne yapılırdı? Ağlama bile ağlayamıyordum. Eski Sıla olsa buna hüngür hüngür ağlardı. Ancak Mustafa Kemal ile tanıştıktan sonra bu tarz şeyleri ağlayamayacak kadar kafayı yemiştim. Ben ağladıkça rahatlayan bir insandım ve rahatlayamıyordum artık. Bu yüzden bile Mustafa Kemal’den nefret edebilirdim çünkü benim de dengemi alt üst etmişti.
“Daha iyi misin?” diye soran Beyz
