Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Bilmiyorum belki de günlerin yorgunluğu nedeniyle bu şekilde ağlıyordum. En çokta tabii ki bugün yaşadığım taciz beni yıpratmıştı.
“şşş, ne oldu?” diye mırıldandığında ilk kez onu bu kadar sakin ve yumuşak sesli duydum. Hatta buna şaşırdığım için kaskatı kesildim . Ama inanır mısınız, ben de kendimden beklemeyeceğim bir şey yaparak onu daha sıkı sarıldım.
Şu an inanılmaz derecede beni rahatlatıyordu ve güven veriyordu. İşin garip yanı ise bunu AVM'nin önünde herkesin içinde yapıyor olmamızdı. Kokusu.... Asıl rahatlatan kokusuydu.
Mustafa Kemal kaskatı kesildi bir süre daha sıkı sarılmamdan ötürü ve sonra konuşamayacağım anlamış olmalı ki bir süre daha öyle kaldıktan sonra benim ellerim çözülünce o da hafifçe uzaklaştı ve belimden tutarak beni arabaya doğru
