ร้านฮุ่ยเจียงจวิน
1083 Words
และวันนี้ก็เป็นวันที่ทุกคนรอคอย หลังจากที่มีประกาศจากทางการเรื่องเปิดการค้าเสรีแล้ว เจียงหนานก็กำหนดให้อีกสองวันต่อมาเป็นวันเปิดร้านวันแรก ซึ่งร้านนี้เป็นความร่วมมือของสองตระกูล จึงเป็นที่มาของชื่อร้าน ฮุ่ยเจียงจวิน เปิดขายตั้งแต่6โมงเช้าจนถึง6โมงเย็น ซึ่งเจียงหนานจะรับหน้าที่ทำบัญชีด้วยตนเอง ส่วนหน้าที่การขายนั้นเป็นของสองพี่น้องฮุ่ยหยางและฮุ่ยหมิง
หลังจุดประทัดเอาฤกษ์เอาชัยแล้ว ก็ถือว่าเป็นการเปิดขายอย่างเป็นทางการ ครอบครัวฮุ่ยที่มากันพร้อมหน้าพร้อมตานั้นต่างดีใจจนตอนนี้บนใบหน้ามีแต่รอยยิ้มกันทุกคน และแน่นอนว่าพี่สะใภ้ใหญ่นั้นก็มีข่าวดีแจ้งให้ทุกคนทราบด้วยเช่นกัน
" วันนี้วันดี เปิดร้านวันแรกของเรา ขอให้การค้าเจริญรุ่งเรือง " เจียงหนาน
" ใช่แล้ว ฮุ่ยเจียงจวินต้องเจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน " พ่อสามี
" แน่นอนครับพ่อพวกเราจะช่วยหนานหนานทำงานทุกอย่างเลยครับ " ฮุ่ยหมิงเขาเอ่ยบอกพ่อของเขาที่วันนี้แต่งกายด้วยชุดใหม่ที่ภรรยาของเขามอบให้ รวมถึงทุกๆคนในบ้านด้วย
ขณะที่ทุกคนกำลังมองหน้าร้านกันอยู่อวี้เหมยก็อดกลั้นไม่ไหวจึงต้องรีบวิ่งหนีออกไปอาเจียนไกลๆหน้าร้าน ทำเอาทั้งพ่อและแม่สามีต่างมีสีหน้าที่ย่ำแย่เพราะไม่รู้ว่าสะใภ้ใหญ่จะทำกริยาเช่นนี้แต่ก็ไม่ได้ติติงใดๆ เจียงหนานรีบเดินตามไปดูด้วยความเป็นห่วง
"พี่สะใภ้เป็นอะไรไหมคะ"
" ขอโทษด้วยสะใภ้สาม พี่ไม่ได้ตั้งใจแต่.... " อวี้เหมยเอ่ยบอกพลางลูบคลำท้องของตนเอง เจียงหนานจึงได้รู้ว่าพี่สะใภ้เป็นอะไร
" จริงหรอคะเนี่ย ไปตรวจมาหรือยัง "
"ยังเลย พี่ใหญ่ของเธอไม่ว่าง แต่รอบเดือนพี่ไม่มาเกือบสามเดือนแล้ว อีกอย่างพี่เองก็มั่นใจว่าใช่แน่นอน "
" ดีจังค่ะ มาค่ะฉันจะพาพี่ไปพักนะคะ " เธอประคองพี่สะใภ้เข้าไปในร้านและพาขึ้นไปที่ห้องพักชั้นสองพร้อมกับพ่อแม่วามีที่เดินตามหลังมาไม่ห่าง
" นั่งก่อนนะคะ เอาไว้ตอนบ่ายฉันจะให้พี่ใหญ่พาไปตรวจนะคะ " เจียงหนานเอ่ยบอกก่อนจะไปรินน้ำใส่แก้วมายื่นให้ ทั้งพ่อและแม่สามีนั่งนิ่งกันอยู่ไม่ไกลนัก
" ข่าวดีค่ะ พี่สะใภ้กำลังท้องค่ะพ่อ " เจียงหนานเอ่ยบอกพ่อสามีที่กำลังนั่งนิ่งอยู่คงกำลังกังวลไม่น้อย ส่วนแม่สามีที่ได้ยินนั้นก็ยิ้มกว้างในทันทีเพราะไม่ทันได้คิดว่าสะใภ้ใหญ่จะตั้งท้องจึงได้ลืมคิดไปว่าอาการเช่นนั้นคืออะไร
" ดีๆๆ วันนี้สมกับเป็นวันดีๆของตระกูลเราจริงๆ ดีมาก ฮ่าๆๆ " เพราะรอคอยที่จะอุ้มหลานมานานเมื่อได้รับข่าวดีจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจ
" รอเดี๋ยวแม่จะไปหาของกินมาให้เธอกินรองท้องสักหน่อย นี่ก็สายมากแล้ว"
" ไม่เป็นไรค่ะแม่เดี๋ยวก็ถึงมื้อกลางวันแล้ว "
"ไม่ได้ๆเธอกำลังมีหลานให้แม่ แม่ต้องบำรุงร่างกายของเธอให้มาก " แม่สามีรีบเดินลงไปซื้อของมาให้สะใภ้ใหญ่กินในทันที ก่อนจะกลับมาพร้อมกับโจ๊กที่ขายอยู่หน้าสหกรณ์ แต่เมื่ออวี้เหมยได้กลิ่นหอมของโจ๊กที่แม่สามีซื้อมา เธอก็อาเจียนไม่หยุดจนเจียงหนานต้องรีบนำโจ๊กออกไป
"ขอโทษค่ะแม่ แต่ฉัน "
"ไม่เป็นไร ๆๆ หลานแม่คงไม่ชอบกินโจ๊กถึงได้เป็นแบบนี้ "
"พี่สะใภ้อยากกินอะไรคะ " เจียงหนานเอ่ยถาม
" เอ่อ คือ คือว่า ..."
"บอกมาเถอะค่ะ ตอนนี้เจ้าก้อนคงหิวแล้ว "
" คือ รบกวนสะใภ้สามช่วยทำกะเพราให้พี่ได้ไหม "
" ได้สิคะ งั้นรอเดี๋ยวนะคะฉันจะรีบไปทำมาให้ค่ะ "
"สะใภ้สามจะไปทำที่ไหนกันล่ะที่นี่ไม่มีครัวนะ "
" ไม่ต้องห่วงค่ะแม่ ฉันมีบ้านอยู่หลังหนึ่ง ถัดจากร้านไม่กี่หลังเองค่ะ " เจียงหนานเอ่ยบอกนั่นทำให้ทุกคนได้รู้ว่าเธอมีบ้านในเมืองด้วย
"โอ้ถึงกับมีบ้านในเมืองด้วย สะใภ้ของเราไม่ธรรมดา " พ่อสามีเอ่ยขึ้นอย่างชื่นชม
ส่วนทางหน้าร้านนั้นฮุ่ยหมิงกับพี่ชายก็ช่วยกันขายตามราคาที่เจียงหนานเขียนบอกเอาไว้ นอกจากนั้นเธอยังสอนให้สามีทำบัญชีด้วย ซึ่งเขาก็ทำพอใช้ได้ แต่เธอต้องตรวจทานอีกรอบเพื่อความแน่ใจ
เจียงหนานกลับไปที่บ้านริมน้ำและทำข้าวผัดกะเพราเผื่อทุกคนเป็นมื้อกลางวัน เมื่อทำเสร็จก็ใส่ตะกร้าเดินหิ้วไปที่ร้านทันที
" น้องสะใภ้เธอหิ้วอะไรมางั้นหรือ "
" นี่เป็นข้าวกลางวันค่ะ แต่พอดีพี่สะใภ้อาการไม่ค่อยดีฉันเลยต้องทำก่อนเวลาค่ะ "
" อาเหมยเป็นอะไรหรือน้องสะใภ้ "
" เอาไว้ให้เธอบอกพี่ใหญ่เองดีกว่าค่ะ เดี๋ยวฉันจะลงมาเปลี่ยนพี่นะคะ " เจียงหนานเอ่ยบอกแล้วขึ้นไปชั้นสองเธอต้องนำอาหารไปให้พี่สะใภ้เสียก่อน
" มาแล้วค่ะ "
"หอมจัง " อวี้เหมยร้องบอกเมื่อเจียงหนานยกตระกร้ามาวางบนโต้ะ เธอหยิบข้าวผัดกะเพราออกมาตักกินด้วยความหิวไม่นานนักผัดกะเพราในจานของตนเองก็หมด แต่เธอยังรู้สึกว่าไม่อิ่มจึงได้แต่มองจานข้าวของคนอื่นๆ เจียงหนานจึงเลื่อนจานข้าวของตนเองให้กับพี่สะใภ้เพราะเธอนั่งมองอยู่ก่อนแล้ว แต่ไม่คิดว่าเจ้าก้อนจะกินเก่ง
" เอาของฉันไปกินก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันกินกับอาหมิงแทน ไม่ต้องกังวลค่ะฉันทำของอาหมิงเยอะมากเป็นปกติค่ะเขากินเยอะมากๆ " อวี้เหมยจึงหยิบจานข้าวของน้องสะใภ้มากินจนอิ่ม
เจียงหนานจึงลงไปผลัดเปลี่ยนกับพี่ใหญ่ให้เขาขึ้นมาดูแลภรรยาของตนเองบ้างและเธอยังบอกให้เขาพาพี่สะใภ้ไปหาหมอในตอนบ่ายด้วย
- Writer
