เสพสิเน่หาพรานสาว

ตอนที่6 ร่วมรักริมลำธาร

ตอนที่6 ร่วมรักริมลำธาร

“นายเดินไปทางเล็กๆ หลังบ้านของผมสักสามร้อยเมตรจะมีลำธารเล็กๆ ไหลผ่าน ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็มักจะไปอาบน้ำหรือซักล้างกันที่นั้น นายพอจำทางได้ไหมครับ เสียดายนี่ถ้าผมรู้ล่วงหน้าว่านายจะมาก็คงให้นารีมันตักน้ำใส่ตุ่มเตรียมเอาไว้แล้วล่ะครับ”

“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับพรานคม ฉันจำทางได้ งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าซะหน่อยนะพรานคมเดินทางมาทั้งวันรู้สึกเหนียวตัวเหลือเกิน”

“ไปเถอะครับนาย กลับมาจะได้กินข้าวกินปลา พอนายกลับมานารีมันคงทำอาหารเสร็จพอดี ตอนเดินก็ระวังพวกงูเงี้ยวเขี้ยวขอหน่อยนะครับนาย สองข้างทางมันรก”

“ไม่ต้องห่วงหรอกสบายมาก”

ยอดชายเดินลัดเลาะออกทางหลังบ้านของพรานคมโดยมีผ้าขาวม้าพาดบ่าติดตัวไปพร้อมกับตะเกียงจ้าวพายุและมีดดาบยาวที่พรานคมยัดใส่มือยอดชายมาให้ เผื่อเจอพวกงูหรือสัตว์มีพิษตามข้างทางอย่างที่พรานคมได้เตือนเอาไว้ หมู่บ้านป่าตอนกลางคืนบรรยากาศเงียบสงบวังเวงไร้ไฟแสงสีเช่นเมืองกรุง เสียงหรีดหริ่งเรไรพากันร้องบรรเลงดังระงมทั่วทิศทั่วทางจนหาต้นเสียงไม่เจอ ทางที่ทอดยาวไปยังลำธารเล็กๆ ท้ายหมู่บ้านก็มืดสนิทจะมีก็เพียงแสงจากดวงจันทร์บนฟ้าที่ส่องลงมาพอเห็นได้ลางๆ เท่านั้น

เมื่อสามปีที่แล้วกลุ่มของยอดชายก็เคยมาอาบน้ำที่ธารท้ายหมู่บ้านมาก่อน ชายหนุ่มพอจะจำทางได้บ้างจึงไม่ได้กังวลอะไร ยิ่งเรื่องภูตผีปีศาจที่คนขวัญอ่อนมักจะจินตนาการขึ้นมาให้ตัวเองหวาดกลัวยิ่งแล้วใหญ่ สำหรับชายชาตินักรบเช่นเขาไม่เคยมีอยู่ในหัว

“คงใกล้ถึงแล้วสินะ”

เสียงน้ำไหลดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท สายลมอ่อนๆ พัดโชยกลิ่นไอน้ำเข้ามาปะทะจมูกทำให้ยอดชายรู้ได้ทันทีว่าธารน้ำคงอยู่ไม่ไกลนัก

“อ่า… ยะ… อย่าสิจ้ะพี่สิงห์ อื้อ”

“อย่าห้ามซะให้ยากเลยศรีไพรคืนนี้พี่จะเอาเธอให้ได้ อืม หอมไปตัวเลยศรีไพรจ๋า จ๊วบๆ”

เสียงของชายหญิงคู่หนึ่งดังขึ้นแว่วๆ มาในทิศทางเดียวที่ยอดชายกำลังเดินไปยังลำธาร เสียงครางกระเส่าของหนุ่มสาวบ่งบอกว่าพวกเขาคงกำลังมีกิจกรรมอันสุดแสนหรรษาบันเทิงใจ สาวเจ้าของเสียงหวานฟังแล้วกระเส่าเร่าร้อนสร้างจินตนาการอันลุ่มลึกให้ยอดชายเกิดอาการปั่นป่วนเลือดลมในร่างกายพุ่งพล่านตามไปด้วย

“แหม กลางป่ากลางเขาแบบนี้แท้ๆ ใครวะมาทำพิเรนทร์แบบนี้ไม่อายผีสางเทวดาหรือไงวะ”

ยอดชายบ่นพึมพำพลางสาวเท้าไปข้างหน้า กระทั่งถึงลำธารเล็กๆ แต่แทนที่จะพบเพียงธารน้ำเท่านั้นชายหนุ่มแห่งเมืองกรุงยังได้เห็นเงาร่างของหญิงสาวและชายหนุ่มกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันนัวเนียอยู่อีกฝั่ง แสงจันทร์สีเหลืองนวลสาดแสงทำให้เห็นเรือนกายของฝ่ายหญิงขาวโพลนแจ่มชัด หล่อนมีเรือนผมยาวสลวย ทรวดทรงสะโอดสะอง ทรวงถันอะร้าอร่ามปลุกอารมณ์ของคนที่ได้พบเห็นให้กระเจิดกระเจิงได้ง่ายดายนัก

“อูยยย์ สะเสียวเหลือเกินพี่สิงห์จ๋า”

หญิงสาวนางนั้นใช้สองมือกดหัวของชายหนุ่มคู่รักซึ่งหันหลังให้ยอดชายอยู่ ให้ใบหน้าจมลงไปกับเนินถันอวบใหญ่ของหล่อน ใบหน้าของหญิงสาวแหงนหน้าเชิดขึ้นส่งเสียงครางไม่ขาดปาก คงเนื่องด้วยกำลังเกิดอาการกำหนัดสิเน่หาอย่างรุนแรงด้วยกันทั้งคู่เลยไม่ทันสังเกตการมาของยอดชาย

“อืม นุ่มนิ่มไปทั้งตัวเลยศรีไพรของพี่”

ชายหนุ่มผู้นั้นก็วาดมือไม้ลูบคลำไปทั่วเรือนกายเปลือยเปล่าอย่างเย้ยฟ้าท้าดิน