“เพลง! เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาไม่ให้แกออกมากับพวกเราล่ะห๊ะ!”
หลังจากกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวเพลงขวัญก็ฝืนร่างกายมาเรียนต่อ พอเดินเข้าห้องพวกเพื่อนๆที่ไปด้วยกันเมื่อคืนต่างกรูกันเข้ามาถามไถ่เพราะพากันเป็นห่วงเพลงขวัญที่ไม่ได้ออกมาจากผับกับพวกเธอ
“จะอะไรอีกล่ะ เขารู้จักคุณพ่อน่ะสิ ไม่มีอะไรหรอก”
เพลงขวัญบอกออกมาแต่ไม่ได้บอกหมดทุกอย่าง เมื่อเรื่องที่เกิดขึ้นเธอคงเก็บเป็นความลับจนวันตายอย่างแน่นอน
“จริงเหรอ เขาดูน่ากลัวแปลกๆนะ”
นิน่าที่ยังคงสงสัยพูดขึ้น
“หยุดสงสัยแล้วต่อไปนี้ห้ามไปที่ผับนั้นอีกเด็ดขาด และสิ่งที่แกควรทำในตอนนี้คือไปค้นหาผับใหม่ที่เราจะไปเที่ยว เข้าใจไหม?”
“เออๆ แกนี่นะ ถูกจับได้ขนาดนี้ยังจะคิดเที่ยวอีก”
พอเห็นว่านิน่าเลิกสนใจเรื่องเมื่อคืนแล้ว เพลงขวัญก็เดินไปนั่งอย่างรู้สึกเบาใจขึ้นมา
“ขอโทษนะคะที่มาสาย พอดีพิณพึ่งเสร็จประชุมน่ะค่ะ”
“ไม่เป็นไร ผมเองก็พึ่งมาถึง
