Efnan
Beni zaten kabullenmeyeceklerini biliyordum. Bunu Baran da biliyordu buna rağmen beni buraya getirmişti. Hem de evlenmişti. Herkes evlendiğimizi duyduğunda büyük tepkiler göstermeye devam ediyordu.
Kimseden çıt çıkmazken yine arkasına sığındım. Korkuyordum. Bunların hepsi beni çiğ çiğ yerdi. Hepsi Baran’dan beterdi. Baran onların yanında iyi gözüküyordu. Şu an Baran benim kocamdı ve ona sığınmaktan başka çarem yoktu. Bundan dolayı kalbimde inanılmaz bir boşluk ve acı vardı.
“Sen nasıl bunu yaparsın? Ne demek evlendik? Bunu nasıl yaparsın? Bu kızı asla kabul etmiyoruz!” gibi tepkiler çığ gibi yükselirken bunların hepsini biliyordum. Baran da biliyordu. Ben onların düşmanlarının kızıydım. Bana sevgi gösterisi yapmalarını zaten beklemiyordum.
Evde adeta kızılca kıyamet kopuyordu.
