CHAPTER 13: Can't Control
1055 Words
Andrei's POV
"Sir, kailangan niyo na pong inumin itong gamot niyo." I suddenly turned off the line when this nurse, who was entering my room, suddenly spoke.
"Thank you." I reached for it and drank quickly.
Gusto ko ng makalabas para mapuntahan ko na si Kisma. I immediately located her place using GPS when I talked to her on the phone. I am now in one of the hospitals here in QC.
Pagkaalis ko sa cemetery ay napadaan ako sa isang bar at doon nagpakalasing dahil sa bigat ng aking nararamdaman. After that, ay nagbiyahe na ako pauwi, pero hindi ko namalayan ang isang L300 na aking nakasalubong kaya ayon, tumalsik ako sa ere. I didn't immediately avoid it because I was so f*****g dizzy due to drunkenness at that time.
Tumambling-tambling ako sa calzada. Mabuti na lang at hindi natanggal ang suot kong helmet at walang ibang sasakyang nakasagasa sa akin.
But it would have been better if my life had just ended in that moment. Wala na rin namang halaga ang buhay ko.
I looked at the door when it suddenly opened, and a beautiful woman entered with two other men behind her. They headed straight for me.
"What are you doing here?" tanong ko sa kanilang tatlo.
"We should be the ones asking you that?" sagot ni Silver habang nakangiti ng nakakaloko at habang pinadadaanan ng tingin ang aking katawan.
"What's happening to you, Andrei? Nagpaalam kang magpapahinga ka lang ng kaunting panahon. Siguro naman ay sapat na ang ibinigay ko sa iyo. You need to get back to our group," Angel said authoritatively, the leader of the group I belong to, but I temporarily left it for Kisma.
"Pero hindi ko pa sila nahahanap," walang emosyon kong sagot sa kanya.
"You're not looking for them, Andrei dahil si Charisma ang lagi mong binabantayan. Stop fooling yourself. You know, we can help you find them. Mas mapapadali kong magkakasama tayo," sabi niya at napapansin ko ng kakaunti na lang ang natitira niyang pasensiya para sa akin. Mabait naman siyang tao, pero mahigpit pagdating sa trabaho.
"Kaya ayaw ko ng babae eh, ayoko pang mabaliw. Tsk," sabat ni Silver na agad namang nginiwian ni Skipper. Parang dati lang ay nagkabanggaan ang dalawang ito dahil sa isang babae. Nasaan na nga ba ngayon si Selenah?
"Give me a few more months, please. After that, I'll get back to the group."
"Tsk. I'll give you one last chance, Andrei. Babalik ka o malalayo sa iyo si Charisma? You know me, lahat ng sinasabi ko... ay pinaninindigan ko."
"Fine. I promise, babalik na ako after months." Huminga siya ng malalim.
"Alright. Get well soon. By the way, kaunti lang naman, 'ata ang napinsala sa iyo. Thankful ka pa rin dahil hindi ka napuruhan ni Silver." Pagkasabi niyon ay naglakad na sila palabas ng aking room. Ngingisi-ngisi sa akin si Silver.
"What the? Silver!" sigaw ko sa kanya na nasa pinto na ng k'warto.
"Peace, dude, nautusan lang!" Nag-peace sign siya habang humahagalpak ng tuwa.
Binato ko siya ng nahagip kong unan, pero tuluyan ng nagsara ang pinto. Tsk.
***
Kisma's POV
Pagkatapos kong makausap si Andrei ay matagal bago ako dalawin ng antok dahil sa kaiisip sa kaniya. Hating-gabi na at babahagya pa lang pumipikit ang aking mga mata nang bigla na lang dumilim ang paligid.
Antok na antok kong nilingon ang aking lampshade na ngayon ay hindi ko na makita dahil nakapatay na nga ito.
Maya-maya ay marahang lumundo ang aking kama at ngayon ay may katabi na naman akong nilalang na hindi ko maintindihan kong tao ba ito o aswang? Dahil hindi ko pa nga nakikita sa itinagal-tagal ko na siyang nakakasama sa gabi at nangangain siya. Masarap kumain ang aswang na ito. Tsk.
Pero nahahawakan ko siya, nayayakap, nahahalikan kaya alam kong tao siya. Nahawakan ko naman ang kanyang ulo at wala naman akong makapang sungay. Baka kasi isa rin siyang devil eh. Ano ba itong iniisip ko?
"Why are you still awake?" bulong niya sa aking gilid.
Ang kanyang hininga ay naramdaman kong dumampi sa likod ng aking tainga na naghatid na naman ng init sa aking katawan. Nakayakap na ang kanyang braso sa aking baywang at hinapit ako palapit sa kaniya. Pinagdikit niyang maigi ang aming mga katawan.
"P-Pwede bang." Pinutol ko ang aking sasabihin. Hindi ko masabi.
Gusto ko sanang ihinto na muna ang aming ginagawa dahil nagi-guilty ako. Gusto ko munang makipaghiwalay kay Andrei bago ko siya muling tanggapin. Pero bakit iniisip ko pa lang na hindi na naman niya ako pupuntahan dito ay bumibigat na kaagad ang aking dibdib?
"What?" Ramdam ko ang pag-angat niya sa aking tabi, at ngayon ay nalalanghap ko na ang kanyang mabangong hininga sa ibabaw ng aking mukha.
"Ahm, k-kasi...m-mali ito." Halos hindi ko na marinig ang sarili kong boses.
"I've given you a chance to end the relationship between you two," pabulong pa rin niyang sabi habang nararamdaman ko ang bahagyang pagsayad-sayad ng kanyang labi sa aking labi sa tuwing siya'y nagsasalita. Tila sinasadya niya akong tuksuhin.
"Ang h-hirap k-kasi," pagdadahilan ko, pero mahirap naman talaga.
Gustong-gusto ko na talagang makipaghiwalay pero sa tuwing ipinapaalala niya sa akin ang malaking kasalanan ng aking mga magulang sa kanila ay nakukunsensiya ako. Pakiramdam ko ay ako ang nagbabayad para sa aking mga magulang.
"Do you love him?" Nanahimik ako, at hindi ko makuhang sumagot. Naghintay siya ng aking sagot habang nananatili pa rin sa aking ibabaw at nararamdaman ang kanyang hininga sa aking labi.
Maya-maya ay naramdaman kong tila aalis na siya, kaya bigla akong nag-panic at kaagad ko siyang niyakap ng mahigpit.
"Please," daing kong bulong sa kaniya. Napahinto naman siya sa pagkilos.
"Please what?"
"W-Wag kang umalis," nasabi ko na lang dahil hindi ko talaga kaya! Hindi ko kayang umalis na naman siya at hindi na naman niya ako babalikan!
"Answer me?" Muli akong nanahimik.
"Tss," asik niya at hinawakan niya ang aking mga brasong nakayakap sa kanyang leeg at inalis. Napahikbi ako nang maramdaman kong umalis na siya sa aking ibabaw.
Umagos ang aking mga luha. Hindi ko siya makita at hindi ko alam kung naka-alis na siya, pero maya-maya lang ay biglang bumalik sa aking ibabaw at sinimulan na naman niya akong halikan ng mapusok sa aking mga labi.
"f**k! I really can't control myself, baby. Hindi talaga kita matiis."
- Writer
