อีกไม่กี่ชั่วโมงท้องฟ้าในยามราตรีจะถูกแทนที่ด้วยแสงทองเหลืองอร่ามในยามรุ่งสาง รถปาเจโร่สปอร์ตสีดำค่อยๆ เคลือบคลานเข้ามาจอดหน้าเรือนพักบนเนินเขา
พ่อเลี้ยงบิดตัวซ้ายขวาไล่อาการเมื่อยขบที่ต้องนั่งรถมาทั้งคืน มือหนาอบอุ่นค่อยๆ ช้อนตัวหญิงสาวที่ยังหลับสนิทด้วยฤทธิ์ยาสลบมาอุ้มในไว้อ้อนแขนอย่างเบามือ เท้าแข็งแกร่งสาวเท้ายาวๆ ขึ้นไปบนเรือนก่อนจะตรงดิ่งไปยังห้องนอนของน้องชาย
เขาวางร่างบอบบางลงบนเตียงกว้างอย่างอ่อนโยนติดจะทะนุถนอมโดยไม่รู้ตัว จากนั้นก็ดึงผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมให้อย่างเรียบร้อย ร่างสูงใหญ่กำยำทรุดตัวลงนั่งตรงขอบเตียง มือร้อนผะผ่าวเอื้อมไปลูบไล้ตรงเปลือกตาที่ล้อมรอบด้วยขนตายาวงอน จมูกโด่งเล็กรั้นรับกับใบหน้ารูปไข่อ่อนหวาน นิ้วเรียวยาวหยุดชะงักแน่นิ่งตรงเรียวปากสีกุหลาบที่สะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็นที่สนามบินแล้ว
“ตัดใจเถอะรามา...เธอเกิดมาเพื่อเจ้าลักษณ์เท่านั้น”
พ่อเลี้ยงเอ่ยพึมพำกั
