พิมพ์อัปสรหน้าถอดสีเผือดกับคำพูดของคนขับรถหนุ่มหล่อเหลา ความตื่นเต้นที่ได้เห็นแสงสีไฟเริ่มหมดไปเมื่อเธอหันไปมองเส้นทางด้านนอก เพราะมัวแต่ตื่นเต้นดีใจที่ได้กลับเมืองไทยทำให้เธอลืมสังเกตไปว่ารถเบ็นซ์คันงามไม่ได้วิ่งอยู่ในตัวเมืองเป็นเวลานานแล้ว ขณะนี้เส้นทางที่รถเบ็นซ์ขับผ่านเป็นเส้นทางออกนอกตัวเมืองที่เงียบสงัดปราศจากบ้านเรือนซึ่งเธอไม่อาจรู้ได้ว่าคือที่ไหน
“ที่...พูดเมื่อสักครู่...หมายความว่าไง”
พิมพ์อัปสรเอ่ยถามเสียงสั่นเริ่มหวาดกลัวคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งบัดนี้ได้ถอดหมวกคนขับออกแล้ว แต่เพราะภายในรถยังมืดสนิททำให้เธอมองเห็นหน้าอีกฝ่ายได้ไม่ชัดนัก
“ก็หมายความตามที่พูด”
พ่อเลี้ยงย้อนคำเสียงราบเรียบ ชะลอความเร็วรถลงเมื่อขับมาถึงปั๊มน้ำมันที่นัดแนะไว้กับกรณ์
“หมายความตามที่พูด คุณจะบอกว่าคุณไม่ใช่คนขับรถประจำโรงแรมงั้นหรือ?”
พิมพ์อัปสรทวนคำราวกับคนละเมอ น้ำเสียงที่เอ่ยถามสั่นเทาด้วยค
