บทที่ 13

1217 Words

พิมพ์อัปสรเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งได้อย่างยากเย็น เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัวก่อนจะทะลึ่งพรวดลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ สำนึกสุดท้ายก่อนสิ้นสติเธอจำได้ว่ากำลังนั่งอยู่ในรถเบ็นซ์กับบุรุษหนุ่มที่มีนัยน์ตาคมกริบดุจพญาเหยี่ยว แต่ตอนนี้เธออยู่ภายในห้องนอนใหญ่ของใครสักคนที่เธอไม่อาจรู้จักได้ หญิงสาวรีบก้มลงมองเสื้อผ้าของตนเอง เมื่อเห็นว่ายังอยู่ในชุดเดินทางชุดเดิมก็ทำให้อุ่นใจขึ้นมาบ้าง เท้าเล็กในถุงเท้าสีหวานบางเบาก้าวลงเดินสำรวจรอบๆ ห้องนอนที่จัดตกแต่งไว้อย่างสวยงามสไตส์คันทรีผสมผสานกับสไตส์ล้านนา เธอเดินไปหยุดนิ่งตรงมุมหนึ่งของห้องที่มีภาพถ่ายครอบครัวซึ่งเธอคาดเดาว่าเป็นของเจ้าของห้องหรือเจ้าของบ้านประดับตกแต่งวางไว้มากมายหลายภาพ ภาพถ่ายคู่ของบุรุษหนุ่มรูปงามถูกถือไว้ในมือ ชายหนุ่มทั้งสองจัดว่าหล่อเหลาคมเข้มเอาการ หญิงสาวจ้องมองแน่นิ่งที่ภาพของชายหนุ่มที่อยู่ด้านซ้ายซึ่งแย้มยิ้มน้อยๆ ตรงมุมปากต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD