บทที่ 25

768 Words

    บัวบงกชเกร็งไปทั้งตัว ไม่อาจทนทานต่อความต้องการฝ่ายต่ำของจิตใจได้ แม้จะตกใจ เขินอาย กระดากต่อการกระทำนี้แต่ก็อดยอมรับเสียไม่ได้ว่า มันเร้าต่อความรู้สึกลึกๆ ได้ดีจริงๆ                                             ความเจ็บแปลบๆ เพราะถูกกระตุกร่องรอยช้ำทำให้เธอสูดปากครางปนทรมานเพราะเสียวสะท้านในคราเดียวกัน ร่างเล็กเริ่มเกร็งและแอ่นหยัดตามสัญชาตญาณ สองมือควานหาสิ่งยึดเหนี่ยวมาดึงทิ้งระบายความกระสันซ่านที่แล่นพล่านอยู่ทั่วตัว องศาดันสะโพกให้สูงขึ้นเพื่อสะดวกในการใช้ปากของเขาสำรวจเธอ            ลิ้นสากหนาควานสอดลึกสู่ช่องอุ่นชื้น ดูดและล่วงล้ำลึกสุดความยาวของลิ้นเรียกเสียงครางหวานจากเจ้าของร่างได้อย่างง่ายดาย ความทรมานเริ่มเพิ่มพูนเท่าทวี จมูกโด่งคมสันกดย้ำตรงปุ่มเม็ดตรงรอยแยกด้านบนซ้ำ นัวเนียให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับภารกิจปลอบขวัญอันน่าเคลิบเคลิ้มนี้            "อืม..." ชายหนุ่มมากประสบการ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD