บทที่ 26

717 Words

ความต้องการมันกดดันให้องศาเร่งจังหวะการขยับและกำทับมือเล็กของเธอเพื่อให้สามารถครอบงำได้อย่างเต็มที่ แรงเสียดสีเท่าทวีคูณ ความร้อนรุ่มแผดเผาแม้จะไม่ได้ล่วงล้ำกล้ำกรายเข้าสู่ร่างกายของเธอ            "อา...โมบายจ๋า..." เสียงทุ้มครางเพรียกเรียกหากระเส่า พร้อมการขยับตัวขึ้นบนจนสิ่งที่อยู่ในมือของทั้งคู่จดจ่ออยู่ตรงหน้าบัวบงกช เธอไม่เห็นมันหรอกเพราะหลับตาอยู่ หากแต่สามารถรับรู้ได้จากการเคลื่อนไหว            เธอรีบเบี่ยงหน้าหลบ...            แต่อีกฝ่ายจ่อประชิดและถูไถส่วนแข็งขึงกับริมฝีปากบางได้รูป บัวบงกชเม้มสนิทเพื่อหลีกเลี่ยงสัมผัสนั้นเต็มที่               "ไม่มีอะไรน่ากลัว...ฉันยังกิน...ยังเลียให้เธอจนถึงจุดสุดยอดได้เลย นะ..." คนฟังหน้าแดงก่ำซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่คิดจะฟังคำเขาแต่ก็ไม่อาจหลบหลีกอย่างที่ใจนึกหวังเช่นกัน                                                                      องศาต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD