บทที่ 24

1031 Words

"เช็ดตัวหน่อยก็แล้วกัน" เพราะรู้และชินชากับอาการดังกล่าว จึงพอจะหาทางแก้ไขให้ได้โดยไม่ต้องถึงกับพาไปหาหมอ หากไม่จำเป็นจริงๆ เขาไม่อยากให้เรื่องนี้แพร่กระจายออกไปเด็ดขาด มันส่งผลต่อภาพพจน์การทำงาน ภาพลักษณ์โดยรวม ซึ่งไม่มีผลต่อทั้งตัวเขาและบัวบงกชเอง            เมื่ออุปกรณ์พร้อม บุรุษพยาบาลก็จัดการตลบผ้าห่มออกจากคนตัวเล็ก เธอมุดขดน่าสงสาร ลืมตาตื่นเมื่อไอเย็นของแอร์สัมผัสผิวกาย ความอบอุ่นจากผ้าผืนหนาหายไปในฉับพลัน            "อืม..."            "เช็ดตัวหน่อย ตัวร้อนมาก"            "หนาวค่ะ"            "ฉันปิดแอร์ก่อนก็ได้..." ปากว่า แล้วก็ลุกขึ้นไปทำอย่างที่พูด ก่อนจะกลับมาที่เตียงอีกครั้ง นั่งข้างๆ เธอที่นอนกอดตัวเองแน่นเพราะความหนาวเย็น            องศาจัดการถลกชายเสื้อขึ้น เธอสะดุ้งและขัดขืนและหันมองเขาตาขวาง ชายหนุ่มส่ายศีรษะปรามเป็นนัยๆ บัวบงกชจึงแพ้ตบะ ยอมคลายความเกร็งเครียด และใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD