CHAPTER ELEVEN
Siam Alonzo
Habang naglalakad ako, hindi ko maiwasang hindi lumingon sa may likuran ko. Nahagip ng mga mata ko ang isang familiar na sasakyan, mabagal lang usad nito na tila ba ay sinusundan ako. Kung ano na ang pumasok na hindi kaaya-ayang pangyayari sa isip ko.
Kinakabahan man huminto ako sa paglakad, huminto rin ito. Tuluyan na akong nilukob ng takot dahil doon. Napatitig ako sa tinted na bintana, at nagumpisa na ako na akong magbilang sa isip ko para tumakbo para iligtas ang sarili sa gagong driver na ito nang bumaba ang bintana ng driver’s seat.
I breathe out in a mix of relief and disblief. Mangali-ngali kong ibato kay Yesza ang bag ko nang siya ang driver ng sasakyan. “Ampota! Ikaw lang pala! Pinakaba mo ako!” I exclaimed as I stomped my feet.
Napalabi akong lu
