Kabanata 5. Offer
1381 Words
"Let's work as team, Betty. . . I'l Mio Amore," sa mapang akit na titig niya.
Napakurap na ako at wala akong naiintindihan sa sinabi niya. Hindi na ako nakapagsalita at nakatitig lang ako ng tudo sa kanya.
"Here, Boss."
Nilapag ni Jet ang iilang papelis sa harap niya, at sunod na dumating ang isang matandang katulong sa likod niya.
Ngumiti siya sa akin, at maingat na nilapag ang desenteng tasa sa harapan ko. Tiningnan ko pa 'to.
I think its some sort of tea, like a refreshment drink tea. Nilapag din niya ang para sa kanya at umalis na sila. Naiwan na kaming dalawa ulit dito.
Mariin ko siyang tinitigan habang ininom ang kape niya. Naamoy ko kasi ang aroma nito. I love the smell of the freshly brewed coffee, but I don't drink it. Kaya madalas hot chocolate ang sa akin. O, kaya minsan mainit na tubig lang din. Napatingin pa tuloy ako sa tsa-a ko ngayon.
Wala naman siguro lason 'to ano? Kunot noo ko habang pinagmamasdan ito.
.
"Walang lason iyan, Betty. Tikman mo."
Napako agad ang paningin ko sa kanya. Mukhang alam niya talaga kung ano ang sasabihin ko.
Tinakman ko na 'to at hindi na ako nag-alala pa. Tumango na ako. It's chamomile tea. Napangiti pa ako. Naalala ko kasi na pinadalhan ako nito noon ni Scarlett, at nagustuhan ko ng tudo.
Isa-isa na niyang nilapag ang ang mga papelis sa harap ko. Nanlaki pa ang mga mata ko. Nang makita na pamilyar sa akin ang iba nito. The full receipt of the hospital bills of Papa that he paid.
.
"Ikaw nagbayad sa hospital ni Papa?"
Seryoso siyang tumango sa akin. Hindi pa natapos ito dahil may nilapag pa siyang iba pa. Namilog ulit ang mga mata ko ngayon at mas bumilis lang ang t***k ng puso ko.
He paid fully my school balances as of today. Hindi pa tuloy ako makapaniwala at hinawakan ko 'to ng mga kamay ko.
Napaawang lang din ang labi ko nang tinitigan ito. Pero mas nagpakaba sa akin ng husto ay ang pirma ni Don Ricardo, ang ama ni Scarlett. Nakasaad kasi rito ang isang hectaria ng lupa na kinatatayuan ng bahay namin, kasama na ang palayan.
"That's all for your parents, love. They have worked hard for it. So, as a token of surprise, I bought that part of the land for them. Okay, ba?"
Bumagsak lang lalo ang bibig ko sa sahig.
What the! Who the hell is he? Who gives him the right to treat me like this?
"What do you want? Anong gusto mo? Anong habol mo sa akin?"
Ininom niya muna ang kape bago sumandal sa upuan niya. Then his eyes darted at me with so much desire, but it was not aiming for a temptation, rather it aim for a greater purpose. Hindi nang-aakit ito kung 'di may ibang rason ang mga titig niya sa akin.
"Honestly, I don't want anything from you, Betty. I just want you to be my cover."
"Cover? Bakit? Ano ka ba? Bakla ka ba para gawin mo akong front page ng buhay mo?" direktang tugon ko. Bahagya lang din siyang natawa sa akin.
I get it! There's nothing special on me physically. Hindi naman mala-model ang pangangatawan ko para magnasa siya sa akin. Hindi ito ang habol niya. Kung pagbasihan nga naman ang pisikal niyang anyo ay halata sa tindig at pananalita nito ang pagiging lalaki na buo.
He's not the type of man that will chase a woman, because it's the other way around. Sa tingin ko siya ang tipong mapapa sana-all ka sa sarili mo. He's an ideal man but somehow a scary and weird one.
Tsk! Ito na 'ata ang napapala ko sa sarili. Mahilig kasi akong magbasa ng mala-action at mystery crime genre.
.
Umayos siya nang tindig at tumayo na. Umikot siyang humakbang sa likod ko. Napakurap akong lalo nang maramdaman ang presensya niya. Mas lalong bumilis ang t***k ng puso ko nang madama ang init ng hininga niya sa pisngi ko.
He leaned his body closer behind me and placed both of his hands on each side of the table. I can feel how my body tense as it gives me a different feeling. It feels like I fit in perfectly in his arms. I swallowed hard when I feel him breathing in my ears. It tickles me. I'm not kidding it tickles me!
Parang kiniliti ako sa ginawa niya. Wala pang ibang lalaki ang nakagawa ng posisyon na ganito sa akin. Ganito siguro ang pakiramdam ano? Huh, ewan ko! Baliw lang din, Betty!
"I can give you anything you want, love, money, fame, name it? You can have it all, just be my wife," he whispered.
"A-ano?" Namilog na ang mga mata ko habang nakatitig sa mga mata niya.
Gumuhit ang ngiti sa labi nito at bahagyang natawa pa. Tumayo at umayos na agad siya. Sinunod ko siya nang tingin hanggang sa naupo siya pabalik sa upuan. Napalunok at nanginig na ako, kaya ininom ko agad ang tsa-a ko habang nakatitig sa kanya ng tudo.
He clenched his jaw a few times before his eyes darted back at me. I swallowed hard again. His stare is so evident. Halatang hindi nagbibiro ito. Napalunok na ulit ako.
"Ano 'to biro?"
"Why? Do these papers speak for fake, Betty? Does it look like a joke to you?" tiim-bagang niya.
"Ba't ako? Hindi mo naman siguro ako type 'di ba?" Bahagyang tawa ko sa kanya. Umiling-iling lang din siya.
Oo, alam ko! Nakikita ko naman! Hindi naman ako tanga para hindi maramdaman 'to! Kumunot lang din ang noo ko sa kanya at mas natawa na siya nang tudo.
"Anong nakakatawa, Drake!" inis na tugon ko.
This time I called his name without hesitation. I act as if I'm a well-grown matured woman in front of him. I know my reality. I'm only twenty-two and somehow innocent, clumsy, and crazy. He didn't know me yet, nor I didn't know him well enough.
How could he offer a stupid marriage proposal? Baliw na ba siya?
Nakataas lang din ang kilay ko habang pinagmamasdan siya. Isa-isa ko lang ding kinuha ang mga papelis sa mesa. Binasa ko ito at tama nga naman siya, dahil legal ang lahat ng nandito. Bayad na at wala na kaming utang sa lahat ng mga pinagkakautangan namin.
Tumikhim ako at inayos ang sarili ko.
This is a one of a lifetime luck and offer in life that I have. Hindi na ulit ito mangyayari sa tanang buhay ko. I know this is not right, but somehow I can do other things and make this offer like a stepping stone in life.
Wala naman sigurong masama kong papayag ako sa alak niya 'di ba?
.
Tumayo na ako sa harap niya at mariin siyang tinitigan mula ulo hanggang paa, at pabalik pa. Tumaas lang din ang kilay niya.
Huh, how intimidating it is because the way he looks at me is melting my soul completely.
"Okay, deal! In one condition."
Pormal pa siyang tumayo sa harapan ko at umayos na. Pinagalaw lang niya ang leeg. Ang tangkad nga niya naman, dahil hanggang balikat lang ako sa kanya. Para tuloy akong nakatingala sa isang makisig na prinsipe na parang nasa isang nobela.
"I can be your wife. No big deal." Kibit-balikat ko.
"But don't touch me. No string attach and let me do what I like to do," ngiti ko.
Umaliwalas ang mukha niya at bahagyang ngumiti pa.
"Sure. That's easy, love."
Nagtitigan kaming dalawa. Parang pinagsisihan ko 'ata ang pagsang-ayon ko ngayon.
Ano ba, Betty! Hindi ko kasi maipaliwanag kung bakit pumayag ako sa alok niya. Mabilis ko lang din na kinuha ang bag ko sa upuan.
"Ikaw na ang bahala sa lahat. Let me graduate first, then you can proceed as plan." Sabay talikod ko. Hindi na ako lumingon sa kanya at mabilis na ang hakbang ko palayo.
I just want to get out from here. Parang ang hirap huminga sa harap niya. Naramdaman ko agad si Diego sa likod ko na ngayon ay mabilis at una nang tumakbo para pagbuksan ako ng pinto ng kotse. Tinitigan ko pa siya at nag-iwas agad siya nang titig sa akin. Ano na naman ba? Ang weird nila! Isip ko.
.
C.M. LOUDEN
- Writer
