10
408 Words
ด้านนอก ลุงพรยืนอยู่ ในมือถือไฟฉาย...
“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณลุง” หญิงสาวเปิดประตูออกไป
“ขอโทษนะครับที่มารบกวน คุณหนูไม่เป็นไรนะครับ”
“ค่ะ สบายดี หนูกำลังจะนอน”
“ไอ้เสือล่ะครับ”
“ไม่รู้สิคะ เราเพิ่งแยกกัน เขาพามาส่ง แล้ว... เขาก็เดินไปอีกทาง หนูไม่ทันได้สังเกตครับ”
“โล่งอกไปทีครับ”
“ทำไมเหรอคะ”
“เปล่าครับ ผมเป็นห่วง กลัวว่ามันจะรุ่มร่ามกับคุณหนู”
“ไม่ค่ะ ไม่เลย”
หญิงสาวนึกขำ นายทึ่มหรือจะลวนลามหล่อน มีแต่หล่อนล่ะสิไม่ว่า
“ถ้างั้นผมไม่กวนแล้วนะครับ”
“โอเคค่ะ รีบพักผ่อนนะคะคุณลุง”
“เช่นกันครับ ฝันดีครับ”
หญิงสาวรอจนกระทั่งร่างท้วม ๆ ของลุงพรก้าวลับสายตา จึงได้หมุนร่างกลับเข้าไปในห้อง แต่แล้ว...สีหน้าของหล่อนก็เปลี่ยนเป็นขึงตึงในบัดดล เพราะ...เขาหายไปแล้ว ทางหน้าต่าง!
“บ้าจริง!”
แม้เมื่อคืน...กว่าจะได้หลับก็ดึกมากโข ด้วยหัวใจยังเต้นผิดจังหวะ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่เสือยังคงเป็นเสือคนเดิม
ขยัน หน้าที่ยังไม่เคยบกพร่อง
งานของเขาเริ่มแต่เช้าตรู่ งานไม่ได้ใช้ความรู้อะไร แต่ความสามารถและความขยันยังจำเป็นต้องใช้
ตัดหญ้า รดน้ำต้นไม้ ดูแลทุก ๆ จุดของรีสอร์ต เป็นคนงานสารพัดตามแต่จะได้รับคำสั่ง บางครั้งเขายังต้องไปเป็นลูกมือของพ่อครัวระดับเชฟภัตตาคารด้วยซ้ำ
บุคลิกภายนอกของเสือดูเซอร์ ๆ ก็จริง แต่เขาสะอาด มีความพิถีพิถันในทุกงานที่ได้รับมอบหมาย
ความเป็นคนเงียบขรึมของเขา ทำให้คนเข้าถึงได้ค่อนข้างยาก ขณะเดียวกันก็กลายเป็นความลึกลับที่น่าค้นหา
“นายทึ่ม!”
ร่างสูงเพรียวของหญิงสาวก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่ม
เขาชะงัก รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนริมฝีปากอย่างจาง
“สวัสดีครับ หลับสบายไหมครับ”
“นายนี่...”
ท่าทางของหญิงสาวดูจะยังไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
ก้าวเข้ามาหา และก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้พูดอะไรต่อ หล่อนก็รุกประชิด
ปลายเท้าเขย่ง สองเรียวแขนโอบรอบต้นคอ ริมฝีปากนาบแนบกับริมฝีปากของชายหนุ่มทันที
ไม่แค่จูบธรรมดา ลิ้นเกี่ยวลิ้น เหมือนอารมณ์ของหล่อนยังไม่หายจากอาการหื่นกระหาย
“พอเถอะครับ”
- Writer
