“มิวมาทำงานแทนจ๋าค่ะน้องพลิน”
ชายหนุ่มท่าทางดูดี สะอาดและเจ้าสำอาง เจ้าของชื่อ ‘มิว’ ยิ้มเจียมเนื้อเจียมตัว ก่อนยกมือขึ้นไหว้พลิน เมื่อตอนที่เธอก้าวเข้ามาในสำนักงานแล้ว สอบถามความกันไปมาปรากฏว่าอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพลิน
“มิวหล้อหล่อเนอะน้องพลิน”
ศยามลกระซิบคุยด้วยตอนที่ฝ่ายนั้นออกไปกับผู้จัดการไร่ เพื่อแนะนำให้คนงานอื่นได้รู้จักหน้าค่าตาบ้าง ว่าเป็นใคร ชื่ออะไร ทำงานที่แผนกไหน พลินยิ้มไม่ได้ว่าอะไรเพื่อเป็นการต่อบทสนทนา คนชวนคุยพาเม้าต่อ
“แต่น่าเสียดาย น้องมิวเขาเป็นผู้ชายสายเหลือง”
“อะไรนะคะ”
พลินไม่ได้ตั้งใจฟังแต่แรก ความหมายคือแค่ทวนถามประโยคเท่านั้น แต่ศยามลคิดว่าเธอไม่เข้าใจว่าผู้ชายสายเหลืองคืออะไร เลยสาธยายต่อ
“แหม...ก็พวกรักร่วมเพศ พวกเกย์พวกตุ๊ดน่ะสิคะน้องพลิน”
“ทำไมคุณมลรู้ล่ะคะ”
“มีอะไรบ้างล่ะคะน้องพลินที่พี่ไม่รู้” ศยามลจีบปากจีบคอพร้อมจีบมือบอก “ไม่ว่าจะเรื่องขอ
