Ang Kuya Kong Crush Ng Bayan

Chapter 7

By Michael Juha

getmybox@hotmail.com

fb: Michael Juha Full

---------------------------

Hindi ako sumagot sa pag-imbita niyang umupo ako sa tabi niya. Bagkus, nanatiling nakatayo lang ako sa harap niya, nakapamaywang at ang mukha ay hindi ma-drowing sa pagkainis.

“Oo nga pala, nagsabi sina Tita at Tito na mag-aatend daw sila ng lamay ng isang business partner nilang namatay. Ako raw ang bahala dito sa iyo.”

“At sa iyo na pala ngayon nagpaalam ang mga magulang ko ano?”

“Paano, umakyat ka na. Nang malaman nilang dito ako matutulog, sinabi na nila sa akin na sabihin ko raw sa iyo.” Ang pangangatuwiran niya. “O, may reklamo ka? At… kasalanan ko ba kung ang mukha ko na ito, na hindi lang pogi, ay mas mapagkakatiwalaan pa kaysa sa mukha mo…” sabay pose naman na papogi. “Ano sa tingin mo…” ang dugtong niyang pang-iinis.

“Ang kapal mo, grabe! Ikaw na lang kaya ang maging anak nila at ako ang outsider” ang sarcastic ko namang sagot.

“Pwede…” ang kaswal naman niyang sagot.

“Arggghhh!” ang sigaw ko sa sarili, nanatiling nakatayo at nagpupuyos sa harap niya. Iyon bang feeling na galit na galit ka, sa loob-loob mo ay gusto mo siyang mag-sorry o mag-explain sa kanyang ginawa ngunit hayan, lalo pang nang-iinis. At syempre, ayaw ko ring i-open ang issue tungkol doon sa pag-etsapwera niya sa akin noong dumating ang girlfriend niya dahil may isang bahagi rin ng utak ko na nagtanggi-tangihan na may naramdaman ako. Atsaka ayaw ko ring baka papasok sa isip niya na na-inlove ako sa kanya. “Yukkkkk!” sa sarili ko lang.

Ngunit tila hindi rin niya napansin ang pagsisimangot ko. Dedma. Parang wala lang tao sa harap niya. At imbis na magreact siya sa inasta ko, hinubad niya ang kanyang t-shirt, tinanggal ang butones ng pantalon at ibinaba ng kaunti ang zipper. Iyon bang parang nainitan o nahigpitan sa pantalon kahit sakto lang naman sa bewang niya dahil wala naman talagang taba ang tiyan niya.

Kitang-kita ko ang puting garter ng brief na umusli sa bahagyang nakabukas na fly. Mistula naman akong nakuryente sa nakitang iyon.

At kunyari, “Yukkk! Ba’t ka naghubad?” tanong ko, itinaas ang boses. Kahit nasarapan ako sa aking nakita, nagkunyari akong nabastusan.

“Bakit? May babae ba dito? Wala naman a! Ikaw nga nakatapis ka lang ng tuwalya d’yan, may sinabi ba ako? Nainitan ako!” ang mataray din niyang sagot. “Halika na, upo ka dito!” ang utos niya.

“Ayoko nga…! Tabihan mong mukha mo! Nyahahaha” pang-aasar ko sabay talikod at sisibat na sana upang magbihis noong bigla naman niyang hinablot ang kamay ko at hinila ang tuwalyang nakatapis sa aking baywang.

“Huli ka!” ang sambit niya sabay pakawala ng halakhak.

“Arrggggghhh!” ang sigaw ko habang dali-daling itinakip sa harap ko ang aking mga kamay. “Salbahe ka!” Sigaw ko. Mabilis kong hinablot ang tuwalyang hawak-hawak niya at noong makuha, hinampas ko naman ng hinampas ito sa mukha niya.

Nagpangbuno kami, naghilahan sa tuwalya. At dahil di hamak na malaking tao si Kuya Rom, madali niya akong natalo at napaaupo sa sofa sa tabi niya mismo, ang tuwalya ay nalaglag sa sahig. Inakbayan niya ako upang hindi makapalag sabay bulong sa tenga ko. “Pakabait ka bunso. Huwag mong galitin si Kuya ha?!” ang pananakot niya habang nakadilat ang mga mata sa akin.

“Bakit? Ano na naman ang gagawin mo? Iba-blackmail mo na naman ako?” ang sigaw ko, ang mga kamay ay nakatakip pa rin sa harapan kong walang saplot.

“Ang galing mo talaga!” sabay bitiw ng pang-aasar ng ngiti. Ngunit binawi rin naman. “Hindi naman… magba-bonding lang naman tayo. Sandali lang bunso, kukuha ako ng beer ha?” At tumayo siya, tinumbok ang refrigerator.

“Magbihis na muna ak---“

“Wag kang tumayo d’yan! D’yan ka lang!” Ang bulyaw niyang pananakot, pagputol niya sa aking pagsasalita.

“Ganito lang ako? Walang damit?” ang sigaw ko rin.

“Bakit kailangan mong magdamit? Kuwarto mo naman ito, wala namang babae rito. Nahihiya ka ba sa akin? Bakla ka ba?”

“Amfff! Iba ang trip ng taong to!” Sa isip ko lang, hindi na magawang sumagot sa kanya. Ang ginawa ko ay dinampot ko na lang ang tuwalya sa sahig at iyon na ang itinakip ko sa aking harapan habang nakaupo ako sa sofa.

Alam niyang palaging may stock na beer ang refrigerator. Kumuha siya ng dalawang bote, binuksan ang mga ito at noong nakabalik ay iniabot niya sa akin ang isa, ang isa naman ay tinungga niya.

“Hindi pa ako nag-dinner kuya…” ang sabi ko.

“Kaunti lang naman, pampagana.”

Kaya uminom na rin ako. Nag-sound trip din kami at habang nakaupo ako sa tabi niya, inakbayan niya ako, paminsan-minsang hinahalikan ang aking ulo na tila isa akong bata at siya naman ay isang kuya na nanggigigil. Unti-unting napawi ang kinikimkim kong galit sa kanya at ang pumalit nito ay ibayong saya at kilig. Ewan, hindi ko rin lubusang maipaliwanag ang aking naramdaman. Para akong nasa ikapitong alapaap na inaawitan ng mga anghel. Sa paglapat ng mga hubad naming katwan, nagdulot ito ng sarap at kiliti na umaalipin sa buo kong katauhan. Habang kumakanta siya, hindi ko maiwasang hindi ilingkis ang isa kong kamay sa kanyang baywang at isandal ang ulo ko sa matipuno niyang dibdib. Feeling ko wala nang hihigit pa sa kaligayahang naramdaman ko sa mga sandaling iyon. Lalo na noong kinanta niya ang paborito naming kanta, ang “Back To Me”, pakiramdam ko ay ako ay kanyang hinaharanahan…

     *Sometimes I feel like I'm all alone,

      wondering how, what have I done wrong

      Maybe I'm just missing you all along,

      when will you be coming home back to me

      There were times I felt like giving up,

      haunted by memories I can't give up

      Wish that I never let you go and slip away,

      had enough reasons for you to stay

      Can you feel me, see me falling away (see me falling away)

-----------------------------

*Back To Me by Cueshe

-----------------------------

May sakit na dulot sa puso ang kahulugan ng kanta. Ngunit dahil ito ay kinanta ni Kuya Rom, nagustuhan ko ito. Gusto kong namnamin iyong feeling na sa akin talaga niya inihandog ang kantang iyon bagamat alam kong para iyon sa isang babae. Siguro nga, malakas ang tama ng aking pag-iilusyon sa mga oras na iyon. Marahil din ay dahil kami lang dalawa ang nasa loob ng kwarto. Sarili namin ang mundo, sa akin ang lahat ng kanyang atensyon. Nakaka-inlove ang pag-akbay niya sa akin na maliban sa paminsan-minsang paghahalik niya sa aking ulo ay inihahaplos pa niya ang kanyang kamay sa aking mukha. Sobrang sarap ng pakiramdam.

Ngunit kahit iwinawaglit ng utak ko ang katotohanang ang kanta niyang iyon ay para sa iba, pumapasok pa rin sa aking isip ang kwento niya kung bakit nagustuhan niya ang kantang iyon. Naikuwento niya sa akin na noong 16 pa lang siya, may nagustuhan siyang babae na kaklase niya. Maganda, matalino, mabait, palabiro, masayahin. Ngunit hindi niya kayang ligawan. Palibhasa ay bata pa at hindi pa raw niya naranasan ang manligaw. Naging malapit silang magkaibigan. Sobra ang saya niya. Araw-araw kapag may pasok ay excited siya. Ngunit kapag hindi niya ito nakikita ay sobrang lungkot din ang nararamdaman niya. Hanggang dumating sa puntong hindi na niya makayanan ang sarili at gusto na niyang ligawan ang babae. Subalit may pumipigil pa rin sa kanya: takot; takot na ma-reject. Ang pagkakaalam kasi niya ay kapatid lamang ang turing ng babae sa kanya. Kapag tinatanong daw kasi ang babae ng mga kaibigan kung ano ang naramdaman niya para kay Kuya Rom, laging ang isasagot nito ay “kapatid” lang ang turing niya dahil wala daw siyang kapatid na lalaki. Syempre, ayaw ni Kuya Rom na masira ang pagiging close nila kaya hindi na niya magawang ligawan pa ito. Pilit na ibinaling ni Kuya Rom ang isip sa ibang mga babaeng lumalapit sa kanya. Kahit 16 pa lang daw kasi siya, marami nang umaaligid, nagpaparamdam sa kanya. Kaso, hindi niya kayang magkunwari. Noong umalis ang babae at nagpunta ng Amerika, doon na niya nalamang mahal pala siya ng babae. Nalaman niya ito nang tumawag ang babae at isiniwalat ang lahat. Ngunit may bad news ang dalang mensahe ng babae sa kanya. Sa araw ding iyon ay ikakasal na siya sa isang lalaking gusto ng mga magulang niya para sa kanya; isang Amerikano. Hindi niya pwedeng suwayin ang gusto ng mga magulang dahil may taning na ang buhay ng papa niya. Laking panghihinayang ni Kuya Rom at sobra siyang nalungkot. Kaya sa kantang iyon na lang daw niya naipapalabas ang lahat. At ang hindi ko malilimutang sinabi niya na aral daw para sa kanya ay, “Kapag mahal mo ang isang tao, gawin mo ang lahat upang ipadama sa kanya na mahal mo siya. Dahil kung totorpe-torpe ka, baka sa bandang huli, ikaw rin ang magsisisi dahil malay mo, mahal ka rin pala niya…”

“Ikaw? Bakit mo gusto ang kantang iyan?” ang tanong niya noong napansing napako ang paningin ko sa kawalan sa naalalang kwento niya.

“H-ha? A… e, ano nga ba?” ang pagkagulat ko. “Ah… wala lang. Gusto ko ang music, mellow. Pero siguro may gusto rin akong taong sana ay babalik sa akin, hehe”

“Bakit? Na-in love ka na ba?”

“Hindi pa ah! Di pa ako nakaranas ng girlfriend… Joke lang iyon!”

Iyon... bigla na namang kumalampag ang dibdib ko nang pagkatapos kong sabihin sa kanya iyon ay napako ang mga titig niya sa mukha ko. Para akong malulusaw sa mga titig niyang iyon.

Sa hiya, ibinaling ko ang tingin ko palayo sa mga titig niya. Ngunit hinawakan ng isang kamay niya ang aking panga sabay sambit ng, “Tinitigasan ako sa iyo, putsa…” At bigla niyang hinalikan ang bibig ko.

Nagpupumiglas ako. Ngunit, syempre, malakas siya at tunay rin naman akong nasarapan sa kanyang ginawa kung kaya ay nagpaubaya na lang ako. Nanginig ang kalamnan ko sa matinding excitement. Ramdam ko ang mahigpit niyang pagyakap sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata ko upang mas lalo ko pang manamnam ang kiliti na dulot ng pagsisipsip at paglalaro ng dila niya sa loob ng bibig ko. Napaungol ako na sinuklian din niya ng pag-ungol. Mapusok ang mga halik ni Kuya Rom na mistulang sabik na sabik at gigil na gigil. Matagal ang aming paghahalikan. Nag-aalab ang aming mga pagnanasa.

Maya-maya, ibinaba ni Kuya Rom ang bibig niya sa leeg ko at iginapang iyon doon. Kusa naman akong umunat upang bigyang-laya ang bibig niyang laruin ang bahaging iyon ng aking katawan. “K-kuyaaahhh” ang pigil kong pag-ungol. Taas-baba niyang sinisipsip-sipsip at dinila-dilaaan ang kabuuan ng aking leeg. Napakagaling ni Kuya Rom, ibayong sarap ang aking naramdaman.

Maya-maya, iginapang uli niya ang kanyang bibig patungo sa dibdib ko at tinumbok ng kanyang mga labi ang kanang u***g ko na mas nagpapatindi pa sa sarap at kiliti na unang naramdaman ko, lalo na noong sinisipsip niya nang mas maigi pa at sinabayan ng pagkagat-kagat ang tila butil, iyong tumutubo dala ng pagbibinata sa loob ng aking u***g. “Kuyaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!” ang malakas na pag-ungol ko, ang utak ay nagdideliryo sa tindi ng sarap. Palipat-lipat ang ginawang pagsisipsip-sipsip at pagkagat-kagat ni Kuya Rom sa magkabilang u***g ko, at pati siya at tila nawala na rin sa tamang katinuan.

“Uhhmmmmmmm! Uhmmmmmmm!” ang ungol ni Kuya Rom habang mabilisang ibinaba ng isang kamay niya ang zipper at pagkatapos, ang pantalon at brief niya. Habol-habol ang hininga ko nang hinawakan ni Kuya Rom ang kamay ko at inilapat iyon sa tigas na tigas niyang p*********i. Tila mas lalo pa itong lumaki kaysa una ko itong mahawakan. Sobra ang taba nito na halos hindi mahawakan ng buo kong kamay at ang haba na may halos walong pulgada. Hinawakan ko iyon at nilaru-laro samantalang ang ari ko naman ay hinahaplos-haplos ng isa niyang kamay. Napaungol uli si Kuya, “Ahhhhhhhhh! Ang saraaaappppp tolllll...”

Maya-maya, marahil ay hindi na niya nakayanan ang nag-uumapaw na sarap, kumalas si Kuya sa aming pagyayakapan at tumayo paharap sa akin. “Isubo mo!” ang utos niya.

Nagulat naman ako sa utos niya na iyon. Sa buong buhay ko, hindi pa ako nakagawa ng ganoon at hindi ko binalak na gawin iyon, lalo na sa laki at haba ng aring tirik na tirik na nasa harap ng mukha ko, pumipintig-pintig na tila nanunukso. “Hindi ko kaya iyan, kuya... laruin ko na lang...” ang sambit ko.

“Sige na please... sarap na sarap na ako, ‘tol.” ang pagmamakaawa niya habang marahang hinahaplos iyon ng isa niyang kamay.

“Hindi ko talaga kaya Kuya...”

“Sarap na sarap na ako Tol... sige na, kahit sa dulo lang niyan, pleaseeeee?”

Dahil sa nakitang tila nagdideliryo na rin sa sarap si Kuya Rom, nag-aalangang isinubo ko iyon. “Bahala na!” sigaw ng utak ko. Dahil sa laki nga at haba, hanggang ulo lang ang kayang kong ipasok sa aking bibig. “Gwarkkkkkk!” ang bigla ko ring pagsuka.

Ngunit tila wala na sa matinong pag-iisip si Kuya Rom. Inilock ng dalawa niyang kamay ang ulo ko at isinentro ito sa bibig ko. Wala na akong magawa kundi ang magpaubaya.

Magkahalong laway, sipon at luha ang tumutulo sa sahig galing sa bibig ko habang pinilit kong ilabas masok ang ulo ng kargada ni Kuya Rom sa bunganga ko. Kahit iniluluwa ng bibig at lalamunan ko iyon at patuloy pati akong sumusuka, hindi pa rin nilubayan ni Kuya Rom ang pag-lock ng mga kamay niya sa ulo ko at pag didiin noon sa bibig ko. Hanggang sa binilisan na niya ang pagdidiin at naramdaman kong mistulang lalong lumaki pa ang ulo ng ari niya sa loob ng bibig ko. Ilang saglit lang, nabilaukan na ako sa likidong pumulandit sa loob ng aking lalamunan. “Ahhhhhhhhh! Ahhhhhhhhh! Ahhhhhhhh!” ang malakas na ungol ni Kuya Rom, tanda na naabot na niya ang sukdulan.

Hinugot din naman kaagad ni Kuya Rom ang ari niya sa bibig ko at bumalik sa upuan. Niyakap ako nang mahigpit, walang kiyemeng hinalikan ang bibig na puno pa ng dagta niya at pinaglaruan at pinagpasa-pasahan ng mga dila namin ang naghalong laway, dagta at sipon, sa bibig ko. Maya-maya, bumaba naman ang mga labi niya sa u***g ko at kinagat-kagat ulit iyon at sinipsip ng sinipsip habang nilaru-laro niya ang ari ko. Napaungol ako sa ibayong sarap at kiliti. Hanggang sa binilisan na niya ang pagsalsal at naramdaman kong lalabasan na ako. “K-kuyaaaaaaa. And’yan na Kuya, and’yan naaaahhhhhhhh! Ahhhhhhhhh! Ahhhhhhhhh!”

Parehong lanta ang katawan namin noong kapwa humupa na ang init ng aming pagnanasa. Hindi ko lubos maintindihan ang naramdaman. First time kong makaranas ng ganoon sa buong buhay ko. May saya ngunit may nakaukit ding mga katanungan sa isip. “Bakit ko nagustuhan ang ginawa kong iyon? Bakit ba ginusto ni Kuya Rom na gawin niya ito sa amin? Ginagawa rin kaya niya ito sa iba?”

Nakapagpahinga lang kami nang sandali noong kinuha niya ang cp niya at seryosong nagtitext-text at pakiramdam ko ay hindi na naman ako pinansin. Nakailang receive at send na siya noong tinanong ko. “Sino iyan Kuya?”

“A, e… wala ito. Mga kaibigang babae, mga fans…” ang sagot niya. At balik text uli. Seryoso.

Maya-maya, nagring ang phone at may kausap na siya. “A… Ganoon ba..? Aw, s**t, sorry nalimutan ko talaga… Ngayon na ba…? O sige, pupunta ako…” ang takbo ng usapan nila. Ngunit doon tila sinampal ako ng maraming beses noong marinig ang sinabi niya sa kabilang linya, “OK, I love you too! Bye. Mwah!”

Pakiramdam ko biglang gumuho ang mundo ko. Dali-dali siyang bumalikwas sa higaan, pinulot ang t-shirt sa sahig at dire-diretsong isinuot ito at pagkatapos, ang pantalon, hindi na isinuot pa ang brief, iniwanan ito sa sahig.

“Tol… aalis muna ako. May appointment pala ako ngayon eh. Doon na ako matutulog sa labas!” at nagtatakbo na palabas ng kwarto na mukhang atat na atat na namang makita ang kung sino man iyong kausap niya.

Para akong tinamaan ng kidlat sa bilis ng mga pangyayari. Kahit hindi ako nagtanong, alam ko, girlfriend niya iyon. Actually, hindi ko rin alam kung sinong girlfriend. Ang alam ko kasi, marami siyang babae. Sa dami ba namang umaaligid sa kanya. Syempre, magandang lalaki si Kuya Rom. Di ko siya masisisi. Wala man akong pakialam, ngunit ang sa akin lang, bakit ako nasasaktan? At bakit din kapag babae na ang kausap niya, ambilis niya akong i-etsapuwera. At noong naalala ko ang sinabi niya sa akin bago namin ginawa ang p********k na, “Tinitigasan ako sa iyo…” Ano ba ang tingin niya sa akin, parausan?

Hindi ko mapigil ang sariling hindi sumiklab muli ang galit at maawa sa sarili. Parang hayun, pagkatapos niyang mag-enjoy, basta na lang uli ako iniwanan. Ang masaklap pa, alam niyang nag-iisa lang ako sa bahay at inihabilin pati ako ng mga magulang ko sa kanya, tapos, iyon pala… kusa na lang akong iiwan. Narinig lang ang boses ng kung sino mang babaeng kampon ni satanas iyon.

Hindi ko na naman napigilan ang sariling hindi mapaluha. Kanina lang, napakasaya ko, sabay naming pinagsaluhan ang sarap ng kamunduhan. Ngunit bigla rin siyang naglaho. Pakiramdam ko ay nag-iisa lang ako sa mundo, walang kakampi, at puno ng kalituhan, kimkin ang matinding sama ng loob… At ang masakit pa ay wala akong ibang taong mapagsabihan sa paghihirap ng aking kalooban. Tila walang ibang taong puweding umintindi sa kalagayan ko. Mistulang sasabog ang aking dibdib sa sobrang sama ng loob. At naalimpungatan ko na lang ang aking sariling humahagulgol.

May isang oras din akong nag-iiyak nang biglang tumunog ang aking cp. Noong tiningnan ko ito, number ni Kuya Rom ang nakarehistro. Sa galit ko ay hindi ko ito sinagot. Nag-ring uli. Hindi ko pa rin sinagot. Siguro ay nakalimang sunod-sunod na ring na siya noong maisipan kong sagutin na lang. “Hello?”

“Bumaba ka nga sa kusina at tingnan mo doon ang naiwan kong wallet.” Ang boses ni Kuya Rom.

“Ayoko nga!” ang matigas kong sagot dala ng kinimkim na sama ng loob sa kanya.

“Sige na ‘tol, please… may i-check lang akong number na nasa isang card na nakaipit sa wallet ko.”

“Mamaya na, tinatamad pa ako....” ang nayayamot ko pa ring sagot.

“O sige, pero maya-maya lang ha?”

Syempre, hindi ko pinuntahan. May sampung minuto ang lumipas at nag-ring uli ang phone. At nakailang ring uli ito bago ko sinagot. Ganoon pa rin ang pakiusap niya. Sinagot ko uli siya. “Mamaya na!” Ngunit ang isip ko ay nagmamaktol. “Manigas ka!” at bumalik uli ako sa higaan at natulog.

Marahil ay may 20 minutos akong naidlip nang nagising ako sa tugtog ng kanta na nanggaling sa sound system ng music corner.

*Sometimes I feel like I'm all alone,

Wondering how, what have I done wrong

Maybe I'm just missing you all along,

When will you be coming home back to me...

Dali-daling bumalikwas ako sa higaan at tinungo ang music corner. Laking gulat ko nang nakita ko roon si Kuya Rom, naka-hubad pang-itaas at pawis na pawis. Noong tingnan ko ang center table ay puno ito ng mga pagkain kasama ang kare-kare na pinakapaborito kong luto niya. Magaling kasing magluto si Kuya Rom. Nadiskubre namin ito isang beses nang nasa bahay siya at nag-volunteer sa mama ko na siya na ang bahala sa kusina upang maghanda sa pananghalian namin. Iyon ang simula kung saan ay naging malapit ang loob ng mga magulang ko kay Kuya Rom. Hindi lang siya masipag, impressed na impressed pa ang mga magulang ko sa galing niya sa pagluluto.

“A-akala ko ba narooon ka sa ka-date mo?” Ang panunumbat ko kaagad.

“Ka-date?” Sabay bitiw ng nakakalokong tawa. “Sino ang nagsabing may ka-date ako???’’

”Di ba may kausap ka sa telepono at ang sabi mo pa...” at ginagad ko pa ang pagsasalita, ang bibig ay inginiwi-ngiwi, ”I love you too!”

”Tumawa naman siya nang malakas. ”Iyon ba? Gawa-gawa ko lang iyon! Gusto ko lang na sorpresahin ka. Hindi ko nalimutang hindi ka pa kumain ng dinner at inihahabilin ka pa sa akin ng mama at papa mo. Halika, tabi tayo para sabay na tayong kumain…” ang sambit niya.

Nanatili pa rin akong nakatayo sa harap niya, natulala sa hindi-inaasahang ginawa niya. Nakatitig lang ako sa kanya, ang mga mata ay nagtatanong kung totoo ba ang aking nakita.

“O, bakit ganyan ka kung makatitig?”

“Kuya naman eh! Pinapaiyak mo pa ako!” ang nasambit ko nang hindi ko na napigilang hindi tumulo ang aking mga luha.

“Sarap mo kasing asarin. Nakapanggigil.” Sabay bitiw ng isang pilyong ngiti. “Mamaya, paiiyakin pa kita sa sarap…” dugtong niyang biro. “Tara na, kain na bunso... Gusto mo, susubuan kita?”

Iyon, kumain kami at nagsubuan.

***