Episode 9 ดูหนัง
1259 Words
ตอนที่ 9 ดูหนัง
ตอนที่ 9
ขนมปัง
“เบื่อจังเลย”
ฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย วัดอุณหภูมิร่างกายเป็นรอบที่พันแต่เฮียเหมยังคงบังคับให้ฉันอยู่ในห้องเขา อ้างว่าฉันยังไม่หายไข้
“เบื่อ เบื่อ เบื่อจนจะบ้าตายอยู่แล้ว”
เมื่ออีกฝ่ายยังเอาแต่ก้มลงมองโทรศัพท์ ฉันเลยยิ่งเพิ่มเสียงให้ดังขึ้น
“เบื่อ เบื่อมากกกกกก”
เฮียเหมเหลือบมองฉันเล็กน้อย สายตาที่เขามองมาทำให้ฉันตัวแข็งทื่อโดยอัตโนมัติ ทำไมรู้สึกว่าสายตานั่นน่ากลัวอะไรอย่างนี้
เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ เดินตรงมาทางฉันก่อนจะเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าฉัน และยื่นมือมาแตะหน้าผากฉัน
การกระทำของเขาทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง มีเพียงหัวใจฉันที่กำลังเต้นระรัว รู้สึกได้ถึงความร้อนบริเวณใบหน้าที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ตัวยังร้อนอยู่”
ฉันรีบเบือนหน้าไปทางอื่น ตัวฉันไม่ได้ร้อนเพราะไข้หรอก ร้อนเพราะวิธีวัดอุณหภูมิของเขานี่แหละ
“ไม่จริงสักหน่อย”
“หึ หน้าแดงหมดแล้ว”
เฮียเหมโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูฉัน เขาจะรู้บ้างรึเปล่าว่าการกระทำของเขา มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจคนอื่นขนาดไหน
“ถอยไปเลย”
“เขินเหรอ”
“ใครเขิน ไม่มี้”
ฟอด
แก้มทั้งสองข้างของฉันถูกฉกฉวยไปอย่างรวดเร็ว ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง ฉันหันไปมองเฮียเหมด้วยความตกใจแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ เขาก้มลงหอมแก้มฉันอีกรอบ
“เฮียเหม!!”
“ดูหนังกันไหม”
“ฮะ!?”
เฮียเหมสรุปเองเสร็จสรรพ เขาจัดที่จัดทางสำหรับดูหนังก่อนจะโยนไอแพดมาให้ฉัน
“เลือกเอาแล้วกันว่าอยากดูอะไร”
“ขนมปังบอกตอนไหนคะว่าอยากดูหนัง”
ฉันเลิกคิ้วขึ้น ถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจ
“อย่าเรื่องมาก เลือกเร็ว ๆ”
กลับกลายเป็นว่าฉันเป็นคนเรื่องมากเสียอย่างนั้น ฉันมองตามหลังเฮียเหมพลางเกาศีรษะตัวเองไปมา ให้ตายเถอะ ฉันไม่เคยตามผู้ชายคนนี้ทันเลย
“ดูก็ได้วะ ถือว่าแก้เบื่อ”
สุดท้ายในเมื่อไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า ฉันเลยเลื่อนดูรายชื่อหนังในแพลตฟอร์มสำหรับดูหนัง ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าหนังที่ฉันเลือกต้องเป็นหนังแนวสยองขวัญ
เชื่อว่าหลายคนคงเป็นแบบฉัน แม้ว่าจะกลัวผีแต่ชอบดูหนังผี
“เอาเรื่องนี้แล้วกัน”
หนังที่ฉันเลือกเป็นหนังสยองขวัญของไทยชื่อดังเรื่องหนึ่ง ฉันเคยดูกับเพื่อนเมื่อนานมาแล้ว จำได้ว่าทั้งสนุก และน่ากลัวเลยเลือกดูเรื่องนี้
“หนังผี ?”
เฮียเหมเดินมาพร้อมพ็อปคอร์นถ้วยใหญ่ เขาวางมันลงบนโต๊ะ และนั่งลงบนโซฟาข้างฉัน
“ใช่ ถ้าเฮียเหมกลัว เปลี่ยนก็ได้นะ”
ฉันหันไปยักคิ้วให้เฮียเหม ทำสีหน้าเหนือกว่า ทั้งที่ในใจก็กลัวผีเหมือนกัน
“เฮอะ ไร้สาระ”
หน้าตาเฮียเหมไร้ความรู้สึกเสียจนน่าหมั่นไส้ คอยดูถ้าตกใจตอนผีออกมา ฉันจะหัวเราะ ให้เสียงดังลั่นคอนโดไปเลย
ภาพในจอทีวีขนาดใหญ่เริ่มดำเนินเรื่อง ด้วยความที่กำลังลุ้นอยู่กับหนัง ฉันเลยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองขยับเข้าใกล้เฮียเหมจนแทบจะเกยตักเขาอยู่แล้ว รู้อีกทีก็ตอนเขาทักขึ้น
“นั่งขนาดนี้ นั่งตักเลยไหมล่ะ”
“เฮ้ย ขอโทษค่ะเฮีย”
ฉันขยับกลับมานั่งที่ตัวเอง และหันกลับมาจดจ่อกับหนังต่อ กำลังถึงฉากที่พระเอกรู้สึกเหมือนมีคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำตัวเอง
พระเอกของเรื่องเลยเดินไปในห้องน้ำ ปรากฏว่ามีเงาผู้หญิงกำลังหวีผมอยู่ในห้องน้ำ พอพระเอกเปิดม่านในห้องน้ำดูปรากฏว่า...
พรึบ
“กรี๊ด”
ด้วยความตกใจ ฉันเลยร้องลั่นกระโดดกอดคนด้านข้าง ซุกหน้าเข้ากับแผงอกแกร่งแน่น
“มันไม่มีอะไร”
“ไม่จริง ผีชัด ๆ เลย”
“ดูก่อนไหม”
เฮียเหมจับหน้าฉันให้หันกลับไปมอง ปรากฏว่าไม่มีผีออกมาจริง ๆ แต่เป็นหวีตกอยู่บนพื้น และมีเส้นผมยาวติดอยู่บนหวีเต็มไปหมด
“เห็นไหมครับว่าไม่มีอะไร”
เสียงทุ้มดังอยู่ข้างหูฉัน เมื่อหันหน้ากลับไปมอง ปลายจมูกฉันก็ชนกับปลายจมูกของเฮียเหมพอดี ฉันกำลังจะขยับออกห่างแต่กลับโดนเขารั้งไว้
“หอมจัง”
มือหนาเลื่อนมาขึ้นมาลูบหัวฉัน เฮียเหมปัดผมที่ลงมาปรกหน้าฉันออกก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ สัมผัสริมฝีปากร้อนลงบนริมฝีปากฉัน
“อื้อ เฮียเหม”
“ว่าไง หืม”
ความหวานละมุนครอบงำและมัวเมาเราทั้งสอง มันเป็นเหมือนสารเสพติดที่ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งรู้สึกว่าต้องการเพิ่มขึ้นอีก
“ไหนบอกจะ อื้ม ดูหนังไง”
“ดูขนมปังสนุกกว่า”
ไม่พูดเปล่า มือหนายังสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ของเฮียเหมที่เขาเอามาให้ฉันใส่ เขาเลื่อนมือขึ้นไปปลดตะขอบราเซียร์ออกอย่างช่ำชองก่อนจะบีบคลึงเต้าอวบจนฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว
“เฮียเหม ขนมปังรู้สึกร้อนจัง”
“ร้อนเหรอ ถอดเสื้อผ้าดีไหม”
คนถาม ถามออกมาด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ฉันเลยตีเข้าไปที่ไหล่เขาทีหนึ่ง ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเฮียเหมแท้จริงแล้วจะเป็นแบบนี้
“ว่าไง ถอดไหม”
ถามอย่างเดียวไม่พอ เฮียเหมยังใช้นิ้วสะกิดยอดปทุมฉันเล่นจนฉันเริ่มบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน
“เฮียเหมอย่าแกล้งกันสิ”
ฉันบอกเสียงสั่น ยิ่งเห็นฉันทรมาน เฮียเหมก็ยิ่งแกล้งเข้าไปอีก
“ไม่ให้แกล้ง แล้วให้ทำอะไรครับ”
“อื้อ เฮียเหมอยากทำอะไร ก็แล้วแต่เฮียเลย”
“จริงเหรอ ห้ามมาบ่นทีหลังนะ”
เฮียเหมราชเลิกเสื้อขึ้นจนอยู่เหนือหน้าอกอวบอิ่ม เขาก้มลงดูดดึงเต้าอวบพร้อมทั้งบีบหน้าอกอีกข้างเต็มมือ
“เธอแม่ง ทำฉันคลั่งตลอด”
เขาส่ายหน้าไปมากับเต้าอกอวบอิ่มก่อนจะไล้จูบลงมาถึงหน้าท้องเนียน เฮียเหมพรมจูบไปทั่วหน้าท้องเนียนทับรอยที่เพิ่งจางไป
“เฮียเหมขา”
“อย่าครางแบบนั้น”
“อื้ม ทำไมคะ”
“เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกหรอก”
มือหนาดึงรั้งกางเกงขาสั้นที่ฉันสวมอยู่ลง พร้อมทั้งพรมจูบลงไปเรื่อย ๆ จนถึงดอกไม้งาม
“เฮีย ตรงนั้นมัน”
“ขอกินนะ”
เฮียเหมดันขาฉันออกก่อนจะเติมเต็มรักเข้าไปในช่องทางคับแคบ ความอึดอัดในช่วงแรกค่อย ๆ หายไปแทนที่ด้วยความเสียวซ่านจนฉันบิดไปมา ครางเสียงสั่นอย่างห้ามไม่อยู่
“อื้อ เฮียเหม ดีจัง แบบนี้ดีจัง”
“ชอบไหม”
“ชอบค่ะ”
มือหนากระชับเอวฉันเข้าหาตัวก่อนจะเริ่มเพิ่มจังหวะกระแทกเร็วแรงขึ้นเป็นเท่าตัว
“แรงไปแล้ว อ๊ะ”
“อย่างเธอ เบาได้ที่ไหน”
“ก็ไม่เห็นต้องแรงขนาดนี้ อื้อ เฮียเหม”
“หึหึ นี่เพิ่งเริ่มเองครับ”
หนังสยองขวัญ ไม่ว่าจะน่ากลัวเพียงใด สุดท้ายก็โดนความร้อนแรงของเราทั้งคู่กลบไป แม้กระทั่งเสียงครางยังดังกว่าเสียงกรีดร้องของนักแสดงในหนังอีก
- Writer
