วิมานอสูร : 27

1461 Words

“เหมือนว่าพี่จะคิดไปเองว่ะ” เบสท์เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม สายตาที่มองตรงไปทางด้านหลังส่งผลให้ฮิวโก้มองตาม แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าคนที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าอู่จะเป็นลิเดีย ตากลมสวยที่หันมองซ้ายทีขวาทีเลื่อนมาหยุดที่เจ้าของใบหน้าหล่อเหลา ลิเดียคลี่ยิ้มสดใสตามด้วยการก้าวขามาหาคนที่กำลังมองมาที่เธอเหมือนกัน “หนูซื้อขนมมาฝาก” “ใครบอกว่าอยากกินขนม” เบสท์หันขวับ คิ้กดกเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อคำถามกวนๆ มันกระแทกหูอย่างจัง “หนูเห็นมันน่าทานก็เลยซื้อมา พี่ไม่ชอบเหรอคะ” “ขนมอะไรน้ำมันเยอะจะตาย เลี่ยน” “ไม่นะ กล้วยทอดร้านนี้ไม่อมน้ำมัน เมื่อวานยัยฟ้าซื้อกลับไปฝากมันอร่อยมากค่ะ” “ถ้าคนที่ตั้งใจเอามาฝากเขาไม่อยากกิน โยนมาให้คนข้างๆ ก็ได้นะครับ พร้อมรับตลอดเลย” ดวงตาคมกริบตวัดมองแทบจะทันที เช่นเดียวกับเจ้าของเสียงกวนๆ ที่ทำท่าเฉไฉไม่ใส่ใจ “ซื้อมาเยอะเลยค่ะ กินด้วยกันได้นะคะ” “สวยแล้วยังใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD