EP5

2204 Words

GUIDE TALKS สวัสดีครับทุกคน ผมขอเล่าย้อนไปตอนที่ผมแยกกับโบว์หน้าตึกคณะบริหารนะครับ พอผมเดินมาถึงที่คณะ... "ไง ไอ้ไกด์ ทำไมเดินมาทางนั้นวะ" เสียงไอ้เจมส์ครับ "มากับโบว์ไง ส่งโบว์แล้วก็เดินมา" "มึงไม่เอารถคันอื่นที่บ้านมาใช้วะ ไปยุ่งกับโบว์ทำไม" ใช่ครับผมมีรถหลายคัน แต่ถ้าผมเอามาใช้ ก็จะอดใกล้ชิดกับโบว์อ่ะดิ "ง่อววว อย่าบอกนะว่ามึงอยากใกล้ชิดโบว์" เสียงไอ้อาร์มครับ แม่งรู้ทันผม "ยังไง มึงยังไง" ไอ้เจมส์เค้นถามต่อ "ก็นั่นแหละ กูชอบโบว์ตั้งแต่แรกเห็น อยากใกล้ชิด อยากอยู่ข้างๆตลอด" ผมพูดไปยิ้มไป "เอาจริงหรอวะ เสืออย่างมึงคงไม่หลอกจิ้มเค้านะ" ไอ้เจมส์แม่งพูดซะ ผมไม่เคยหลอกใครนะ สาวๆมาให้ผมจิ้มเองทั้งนั้น แต่โบว์เป็นผู้หญิงที่ผมอยากจะจริงจังด้วย "ไม่โว๊ยย กูจริงจังกับโบว์" "เออ ขอให้สมหวัง" คิมพูดขึ้น เหยดเข้ ไอ้คิมพูดเว้ย แม่งนั่งเงียบจนคิดว่ามันไม่มาละเนี่ย จากนั้นพวกผมก็ขึ้นประชุม ปัจจุบัน ~จ๊อก จ๊อก~ โอ้วว คนสวยท้องร้องดังขนาดนี้ "ฮ่าๆ โบว์ ฮ่าๆๆๆๆ" ผมหลุดขำออกมา ก็ท้องแม่คุณร้องเป็นจังหวะสามช่าขนาดนั้น "แหะ ๆๆ โบว์หิวข้าว" "เชื่อแล้วครับว่าหิว" ฮ่าๆ ดังขนาดนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหิวมากแค่ไหน "ไกด์อะ อย่าแซวสิ" "อยากกินไรครับ เดี๋ยวไกด์พาไปกิน" "ชาบูงับ เอาร้านที่เป็นบุฟเฟ่ต์นะ โบว์หิวมากกก" "ฮ่าๆ ได้เลยครับคนสวย" ผมขับรถพาโบว์มายังร้านชาบูประจำของผมและเพื่อน ร้านนี้ของสด อาหารอร่อย เปิดบริการตั้งแต่ 10.00-24.00 "อร่อยมากเลยไกด์ งั่มๆ" โบว์กินไปพูดไป เคี้ยวตุ้ยๆ น่าร้ากกก ผมเจอโบว์แต่ละครั้งในสมองมีแต่คำว่าน่ารักเต็มไปหมด "เอาอะไรอีกไหม" "เอา เบคอน ปลาหมึก กุ้ง อีกอย่างละ3จาน" โบว์กินหรือยัดนุ่นเนี่ย กินตั้งแต่บ่ายโมงครึ่ง จนตอนนี้ จะบ่ายสามแล้ว ยังไม่หยุดกิน "ได้ครับ" ผมก็หันไปสั่งพนักงานตามที่โบว์บอก เรานั่งกินต่อสักพัก จนโบว์อิ่ม โบว์กินคุ้มมาก 259บาท โบว์กินเป็นพันเลยมั้ง "เอิ๊กกก อุ๊ยยย" โบว์เรอออกมา และรีบเอามือปิดปาก โบว์จ๋า โบว์สวยนะสวยมาก แต่โบว์จะเรอแบบนี้ไม่ได้ ฮ่าๆ แต่ก็ดูน่ารักสำหรับผมอยู่ดี "ฮ่าๆ เรอเต็มที่เลยโบว์" ผมพูดพร้อมเอามือโยกหัวโบว์เล่น "ไกด์อย่าแซวสิ... ไกด์ โบว์อยากไปที่สวนสาธารณะเมื่อวานนี้ ไกด์ว่างไหม" "ได้ครับ" สำหรับโบว์อะไรก็ได้ ดีซะอีกจะได้อยู่ใกล้ๆกัน ^^ ผมขับรถออกมาสักพัก โบว์นั่งเงียบมาตลอด ผมเลยหันไปดู ก็เลยพบว่าหลับคอห้อยเลยครับ กินอิ่มนอนหลับจริงๆ ฮ่าๆ "อ่าาา สดชื่นจังเลย โบว์ชอบอากาศที่นี่มาก" ตอนนี้เรามาถึงกันแล้วครับ โบว์ยืนกางแขนสูดหายใจเข้าเต็มปอด "ไกด์ก็ชอบที่นี่" ผมชอบมานั่งเล่นที่นี่บ่อยๆ ผมเคยมากับครอบครัวน่ะครับ ~หงิง หงิง~ เสียงหมาร้อง มันกำลังวิ่งมาทางผม "อุ้ย เจ้าหมา" โบว์เดินไปจับหมาเล่น ผมเลยเดินไปซื้อหมูปิ้งมาให้หมา และน้ำแตงโมปั่นให้โบว์ "เจ้าหมาน้อยมากินหมูปิ้งมา" ผมยื่นหมูปิ้งให้หมา "หมูปิ้งของโบว์ล่ะ" นี่โบว์กินชาบูไปขนาดนั้นยังจะกินอีกหรอเนี่ย กระเพาะหรือหลุมดำวะ "ไกด์ไม่ได้ซื้อมาอะ ไกด์คิดว่าโบว์อิ่มแล้ว" โบว์เงียบไม่ตอบอะไร เอาแต่จ้องหมูปิ้งที่หมากำลังกิน "โบว์อย่าแย่งของหมากินนะ เดี๋ยวไกด์ไปซื้อให้" ผมล่ะกลัวโบว์แย่งหมาจริงๆ นั่งจ้องขนาดนั้น "จะบ้าเหรอไกด์ ใครจะไปกินของหมา" โบว์ยู่หน้าใส่ผม ก่อนจะตอบกลับ "ไม่ต้องซื้อแล้ว แต่แตงโมแก้วนั้นของโบว์นะ" โบว์ชี้มาที่แก้วน้ำแตงโม "ของโบว์นั่นแหละ" ผมยื่นให้โบว์ โบว์รับแล้วยิ้มแฉ่ง "เจ้าตูบ อยู่นี่เอง วิ่งหาตั้งนาน" เสียงชายวัยกลางคนดังขึ้น "หมาของคุณลุงหรอคะ" "ใช่แล้ว พามันออกมาวิ่งเล่น หยุดโทรศัพท์แป๊บเดียว มันก็หายไปแล้ว" "เจ้าตูบแกดื้อเหรอ" โบว์หันไปดุหมา "หงิง หงิง" เจ้าตูบร้องตอบ "สำนึกผิดแล้วใช่ไหม" โบว์ยกนิ้วชี้ขึ้นชี้หน้าหมา หมาก็ส่ายหางไปหมา นี่โบว์คุยกับหมาได้ด้วยว่ะ ฮ่าๆ "งั้นลุงขอตัวนะ ไปเจ้าตูบ กลับได้แล้ว" คุณลุงก็พาหมาของเขาไป "ปะ โบว์ กลับกันเถอะเดี๋ยวดึก" ตอนนี้ก็เกือบจะ6โมงเย็นแล้ว ระหว่างทางที่กลับ โบว์ปวดท้องต้องแวะปั๊ม รู้จักโบว์ได้2วัน ครบเครื่องมากครับ กินอิ่มนอนหลับและ'ขรี้แตก' ฮ่าๆ โบว์เป็นธรรมชาติมาก ทุกการกระทำไม่มีแอ๊บเลย เป็นตัวของตัวเอง ผมหลงรักโบว์มากขึ้นทุกที อยากอยู่ใกล้ๆตลอด ตอนนี้ก็เดินทางมาถึงคอนโดของโบว์แล้วครับ ผมมาส่งโบว์ก่อน แล้วค่อยนั่งแท็กซี่กลับ ผมกลัวว่าแฟนเก่าจะมาดักเจอโบว์อีก และแล้วความคิดผมก็เป็นจริง เมื่อเราเดินมาถึงหน้าห้องโบว์... "โบว์ โบว์เปลี่ยนคีย์การ์ดหรอ" ไอ้แฟนเก่าถามพร้อมกระชากแขนโบว์ "โอ๊ย เจ็บ" โบว์ร้องขึ้นมา ผมเลยผลักไอ้แฟนเก่านั่นออกและโอบโบว์ไว้ "เฮ้ยมึงเสือกไรวะ อ๋อ ผัวใหม่มึงหรอโบว์ เหอะ ทีกะกูไม่เคยยอม ทีกับมันกอดกันกลม ได้กันมานานยังล่ะ" มันหันมาด่าผม และหันไปต่อว่าโบว์ต่อ "จิตใจบอยอยู่ต่ำกว่าเท้าโบว์อีก" อู้ยยย หน้าหวานๆด่าแรงโคตร "โบว์!!! จำไว้นะบอยไม่หยุดแค่นี้แน่" มันชี้หน้าอีกทั้งตะคอกใส่โบว์ ก่อนจะเดินออกไป ผมพาโบว์เข้ามาในห้อง โบว์มีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด ผมก็เลย... "เก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับไกด์นะ" ผมเอ่ยปากชวนไปอยู่ด้วย ผมกลัวว่ามันจะกลับมาทำร้ายโบว์ และอีกอย่าง ผมจะได้อยู่กับโบว์ตลอดเวลา ฮี่ๆ อันนี้เป็นผลพลอยได้ครับ "..." เงียบครับโบว์เงียบ คงกำลังคิดอยู่ "ไว้ใจไกด์นะโบว์" ผมเดินมาจับมือโบว์ไว้ "รอแป๊บนะ" แล้วโบว์ก็เดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ใส่กระเป๋าเดินออกมา ผมช่วยรับของ แต่โบว์ไม่ส่งให้ผม ผมก็คิดว่าเกรงใจ แต่ที่ไหนได้... "ไกด์ถือรองเท้าไปสิ 5กล่องนั้นอะ" จ้าาา ผมก็นึกว่าเกรงใจ โถ่ววว ตามนั้นครับ ผมก็ถือกล่องรองเท้าตามโบว์ไปที่รถและขับออกทันที ใช้เวลาไม่นาน รถยนต์ถูกขับเคลื่อนเข้ามาจนจอดสนิทที่คอนโดA เรา2คนลงจากรถ และขนของขึ้นห้อง "โบว์เข้าไปจัดเสื้อผ้าในห้องได้เลยนะ เอาของไกด์ไว้อีกฝั่ง ของโบว์อีกฝั่ง" "เกรงใจจังเลยแหะ" โบว์บอกผมด้วยสีหน้านิ่งๆ "ไม่ต้องเกรงใจ คิดซะว่าห้องตัวเองนะ ตามสบายเลย" ผมบอกโบว์ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "ขอบคุณมากนะไกด์" จากนั้นโบว์ก็เข้าไปจัดการจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ ส่วนผมจัดเรียงรองเท้าของโบว์เข้าตู้เก็บรองเท้า ผมเดินเข้ามาในห้องนอน เห็นโบว์กำลังง่วนกับเสื้อผ้า ผมเลยเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ พอผมอาบเสร็จ เดินออกมา เห็นโบว์ยืนยิ้มแฉ่งให้และชี้ไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง OMG จากโต๊ะที่เคยมีครีม2กระปุก แป้งเด็ก1กระป๋อง น้ำหอม2ขวด บัดนี้ กลายเป็นครีมของโบว์วางเบียดกันเต็ม ใช้กี่เดือนวะนั่น ไหนจะบรรดาเครื่องสำอางอีก "แหะ ๆ ไกด์อย่าตะลึงแบบนั้นสิ" "โบว์ใช้ครีมกี่เดือนเนี่ย" "2เดือนงับ อันนี้บำรุงใต้ตา อันนี้ทากลางวัน อันนี้กลางคืน อันนี้กันแดด บลาๆๆๆ" โบว์อธิบายมาเพียบ "โอ้ววว" หมดคำพูดเลยครับ ฮ่าๆ "ใส่ลิ้นชักได้ไหม โบว์เปิดไม่ได้" "ได้สิครับ เดี๋ยวไกด์เรียงให้โบว์ไปอาบน้ำเลย" "น่ารักที่สุดเลย" "ก็รักซะสิ" "ไกด์พูดไรเนี่ย ไปอาบน้ำดีกว่า" โบว์เขินหน้าแดงมากเลยครับ ฮ่าๆ เธอรีบเดินหนีเข้าห้องน้ำไปเลย "ตกลงจะรักไหมโบว์" ผมเดินตามไปตะโกนหน้าห้องน้ำ ผมก็เขินนะ แต่ผมอยากดูท่าทีของโบว์ ~แกร๊ก~ "รักได้แน่เหรอ ถ้าได้ โบว์จะรักแล้วนะ" โบว์เปิดประตูห้องน้ำออกมาถามผม "..." เอ๋อแดกเลยครับ เล่นพูดมาแบบนี้ "หวายยย เขินเค้าหน้าแดงเลยเหรอ กิ้วๆ" โบว์แซวผมใหญ่เลย อร๊ากกก "ไปอาบน้ำเลย" ผมเอ่ยออกมาเสียงเข้ม กลบเกลื่อนอาการเขินของตัวเอง จะแกล้งเขากลับโดนเขาแกล้งกลับ "ค่าา คิกๆ" พอโบว์เข้าห้องน้ำไป ผมก็ยืนยิ้มอยู่หน้าห้องน้ำสักพัก ก็มาจัดการเรียงครีมของโบว์ใส่ลิ้นชักเล็กๆขวามือ และเครื่องสำอางไว้ลิ้นชักยาวตรงกลาง ส่วนน้ำหอม ก็ไว้ลิ้นชักเล็กซ้ายมือ โบว์ออกจากห้องน้ำเปิดสำรวจลิ้นชักดู "ไกด์เป็นระเบียบมาก" แน่นอนเห็นผมงี้ ผมมีความเป็นระเบียบนะครับ "ชมงี้เขินนะ" โบว์ฉีกยิ้มกว้างก่อนจะค่อยๆหุบยิ้มแล้วพูดต่อ "ไกด์ โบว์หิว มีมาม่าไหม" "มีครับ ปะ ไปต้มกินกัน" พอเดินมาที่ครัว แท่นแท่นแท๊นนน มาม่ามีห่อเดียว "มีห่อเดียวอะ โบว์กินไปนะ" ผมหยิบห่อมาม่าขึ้นมาแล้วส่งให้โบว์ "ได้ไง กินด้วยกันสิ" โบว์รับห่อมาม่า จัดการแกะใส่หม้อ ใส่ไข่ ใส่หมูสับ ปูอัด โบว์ใส่เกือบหมดตู้เย็นเลยครับ ฮ่าๆ พอทุกอย่างสุก โบว์บีบมะนาว ใส่พริกป่นเพิ่ม "เสร็จแล้วค่า" เสียงหวานๆของโบว์ดังขึ้น "น่ากินจัง ถ้วยนี้ของไกด์นะ" ผมแกล้งเอาถ้วยมาม่า และเดินหนีมานั่งที่โต๊ะอาหาร "ได้ไงอะ กินด้วย โบว์หิว" โบว์เดินตามมานั่งข้างๆ ผมก็หันหนี จนกระทั่ง ~พรึ่บ~ โบว์มุดมานั่งตักเลยครับ โบว์นั่งแบบหันข้างให้กับลำตัวผมนะ ไม่ได้นั่งแบบหันหลังให้ ผมเลยต้องเอามือประคองเอวโบว์ไว้กลัวว่าเธอจะตก ~ตึกตัก ตึกตัก~ เขินตายไปเลย อร๊ากกก โบว์ทำให้ใจผมเต้นแรงมาก ผมไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหน แบบที่รู้สึกกับโบว์เลย >< "ขอกินด้วย" โบว์พูดพร้อมดึงตะเกียบในมือผมไปคีบกิน "..." ไร้คำพูดจากผม พูดไม่ออก เขินอยู่ "อ้ามมม อ้าปากเร็ว" โบว์คีบเส้นมาม่า มาจ่อที่ปากผม ป้อนผมอี๊กกก นี่จะทำให้ผมเขินตายหรือไง ใจเต้นแรงจนจะทุแล้วนะ "งั่มๆ อะไกด์" โบว์กินไปป้อนผมไป และก็ยังคงนั่งตักผม ผมใจจะละลายตาย "โบว์ไม่ลงจากตักเหรอ" ถามไปงั้นแหละ ถึงจะลงผมก็ไม่ให้ลงหรอก ฮ่าๆ "ไม่ เดี๋ยวโบว์ลง ไกด์ก็แกล้งโบว์อีก อยู่แบบนี้ไกด์จะได้ไม่มีมือมาแย่งถ้วยไป" ใช่ครับ ต้องเอามือประคองไว้ ถ้าปล่อยก็คงไหลลงไปกองกับพื้น ฮ่าๆ ว่าที่แฟนผมนี่แสบจริงๆ โบว์กินไป ป้อนผมไป จนกระทั่งคำสุดท้าย โบว์หันมาป้อนผม หน้าเราห่างกันแค่ไม่กี่เซน เหมือนมีอะไรดึงดูดผม ให้ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ จนปากเรา2คนประกบกัน ~ตึกตัก ตึกตัก / ตึกตัก ตึกตัก~ หัวใจเต้นแรงมาก ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวนะ โบว์ก็ใจเต้นแรงมากเหมือนกัน ผมสอดลิ้นหนาเข้าไปในปากอวบอิ่มของโบว์ มีทั้งรสมาม่า ทั้งรสหวานของปากโบว์ เป็นการจูบที่ดีที่สุดเลย ผมใช้ลิ้นตวัดลิ้นเล็กของโบว์ ดูดชิมความหวานนานหลายนาที "อื้อออ" โบว์เริ่มส่งเสียงประท้วง คงหายใจไม่ทัน ^^ ผมเลยผละออก อ่า หอมหวานชะมัด โบว์หน้าแดงมาก รีบลงจากตักผม เอาถ้วยไปล้างเลย พอโบว์ล้างเสร็จเราก็เข้าห้องนอนกัน "โบว์มานอนกอดไกด์ตอนนี้เลยก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องแอบมากอดตอนดึกๆ" ผมเอ่ยปากแซวโบว์เล่น ก็แม่คุณเล่นนอนซะขอบเตียง แต่... ~หมับ~ เฮ้ยยย โบว์ขยับมากอดผมจริงๆ ตายแล้วๆๆ เขินโว๊ยยย กอดตอบสิครับ รออะไร "ฝันดีนะไกด์" "ฝันดีครับ"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more