H.D อุบัติเหตุรัก

EP4

EP4

​BOW TALKS

"นี่แก เล่ามาให้ละเอียดเลยนะ" เอแคร์พูดพร้อมเขย่าแขนฉัน

"ใช่บอกมาเดี๋ยวนี้ รู้จักกับไกด์ได้ไง" น้ำขิงพูดเสริม

ฉันก็เลยเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับเพื่อนรักทั้ง2คนฟัง

"โห ไม่คิดเลยว่าบอยแม่งจะเลวแบบนี้" น้ำขิงพูดด้วยน้ำเสียงโมโห สีหน้าแววตาดุดันจนน่ากลัว ถ้าบอยอยู่ตรงนี้มีหวังโดนน้ำขิงเล่นงานแน่ๆ

"เออ บอยแม่งเลว แต่ไกด์น่ารักอะ" ยัยเอแคร์พูดพร้อมบิดไปบิดมา ฉันนี่มองบนเลย

"แล้วนี่แกไปอยู่กับไกด์มาทั้งคืน แก....ยัง" น้ำขิงพูดพร้อมเอานิ้วชี้ชนกัน นางคงหมายถึงเรื่องบนเตียง-.,-

"แกจะบ้าเหรอน้ำขิง แต่...เมื่อเช้าตื่นมาฉันนอนซุกอยู่ที่อกไกด์" พูดแล้วก็เขิน หน้าฉันร้อนผ่าว ตอนนี้แก้มต้องแดงมากแน่ๆ

"อร๊ายย ฉันอิจฉาแกจังเลยชะนี" คราวนี้เป็นเสียงของเอแคร์

"แล้วแก2คนเมื่อคืนไปเที่ยวกันเป็นไงมั่ง ฉันโทรหาไม่รับสายเลยนะน้ำขิง" ฉันถามขึ้นมา

"ไม่สนุกเลย ฉันล่ะเซ็งนายหน้าปลาดุกนั่นมาก ที่ไม่ได้รับสายเพราะไอ้บ้านี่แหละ"

"หน้าปลาดุกบ้านแกสิ นั่นหนึ่งในHD เลยนะ" เอ๊ HD ก็เป็นเพื่อนไกด์นะสิ

"ใครอะ ว่าแต่แกยัยเอแคร์ ทำไมรู้จักนี้ดีจัง ฉันไม่เห็นรู้มาก่อนเลย" ฉันถามขึ้นมา ฉันเพิ่งจะรู้ว่ามีแก๊งนี้อยู่ในมหาวิทยาลัยด้วย

"ใช่ ฉันก็เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ" น้ำขิงพูดเสริม

"โอ๊ยย แกไปมุดหัวอยู่ไหนมา HD หล่อทะลุจอ ทางเพจมหาลัยตั้งชื่อนี้ให้ ในแก๊งก็มี ไกด์ คิม เจมส์ และอาร์ม อาร์มนี่คือคนที่น้ำขิงด่าว่าหน้าปลาดุกนั่นแหละ อาร์มนี่เดือนมหาวิทยาลัยเลยนะยะ" เอแคร์อธิบายยาวเหยียด

"แล้วแกไปมีปัญหาอะไรกับอาร์มหรอ"

"ก็ฉันจะโดนลวนลาม นายนั่นช่วยไว้ แล้วนายนั่นก็บังคับให้ฉันเป็นแฟนปลอมๆของเขา เพื่อให้ฉันไปกันสาวๆของเขา" น้ำขิงเล่าพร้อมทำหน้าเซ็งๆ

"ดีจะตาย ได้อยู่ใกล้ชิดหนุ่มหล่อสุดฮอตแบบนั้น" เอแคร์เอ่ยขึ้น ท่าทางระริกระรี้มากเป็นพิเศษ

"ดีกับผีสิ" ส่วนน้ำขิงนี่หน้าตาราวกับว่าเบื่อโลกมาก

"เอ๊า จริงๆนะยะ มีแต่คนอยากใกล้ชิดหนุ่มๆแก๊งนั้น ฉันล่ะอิจฉาแก2คนจริงจริ๊ง"

"มาๆ พวกเรามาเล่าชีวิตช่วงปิดเทอมกัน" ฉันพูดขึ้น อยากจะเปลี่ยนเรื่อง เพราะท่าทางเพ้อฝันของเอแคร์ช่างขัดกับท่าทางเบื่อโลกของน้ำขิงเหลือเกิน

พวกเราเริ่มเล่าทีละคน

เอแคร์นางไปสวีทกับแฟนนางที่ภูเก็ต แฟนนางหล่อมาก แต่เอแคร์ก็ยังคงอ่อยผู้ชายต่อเรื่อยๆ นางบอกสีสันชีวิต ฮ่าๆๆ

ส่วนน้ำขิง บินไปอเมริกา กับน้องสาว พ่อแม่ของน้ำขิงไปเปิดร้านอาหารไทยอยู่ที่นั่น ร้านอาหารของที่บ้านน้ำขิง เป็นที่นิยมของคนไทยที่อยู่ที่นั่น และชาวอเมริกาก็นิยมเช่นกัน

ส่วนฉันหรอ กลับไร่สตรอเบอร์รี่ที่ทางเหนือ ครอบครัวฉันอยู่ที่นั่น ไร่ของฉันส่งสตรอเบอร์รี่ส่งออก และส่งให้ตลาดใหญ่ๆ และมีทำสตรอเบอร์รี่แช่แข็ง สตรอเบอร์รี่อบแห้งด้วยนะ

เรานั่งคุยเล่นกันสักพัก จนกระทั่ง...

"ได้เวลาเข้าประชุมแล้วครับน้องๆนักศึกษาทุกคน" เสียงรุ่นพี่ปี4 ตะโกนขึ้น พวกเราจึงลุกและเดินขึ้นห้องประชุม

ณ.ห้องประชุม คณะบริหาร

"งานรับน้องปีนี้ พวกพี่ๆปี3 จะเป็นพี่ว๊าก เป็นพี่ใหญ่สุดที่ต้องดูแลน้องๆทุกคนนะครับ"เสียงพี่ปี4พูด ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน พี่บีมสุดหล่อของฉันเอง

"ปี2 คอยช่วยๆพี่ปี3ด้วยนะครับ"

"ค่ะ/ครับ" เสียงทั้งปี2และปี3 ตอบรับรุ่นพี่ปี4

"งานรับน้อง จะจัดในเดือนหน้า วันจันทร์ที่12 เวลา 8.30น. น้องๆปีหนึ่ง ต้องมาให้ครบ และที่สำคัญ ต้องตรงต่อเวลานะครับ"

"ค่ะ/ครับ" เสียงน้องปี1 ตอบรับ

"และวันอังคารที่13 จะหยุดให้นักศึกษาพักผ่อน แต่ในตอนเย็น ทางมหาวิทยาลัยจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับนักศึกษางานเริ่ม 18.00 น. จะมีการแสดงคอนเสิร์ตจากคณะวิศวะ เชิญนักศึกษาทุกคนนะครับ"

"ค่ะ/ครับ"

"เอาล่ะครับ น้องปีหนึ่งเชิญกลับได้"

จากนั้นน้องๆก็เดินออกไป ส่วนปี2 ปี3 และปี4 อยู่ประชุมต่อกันอีกนิดหน่อย กลุ่มผู้ชาย เป็นพี่ว๊าก ส่วนสาวๆอย่างพวกฉันคอยดูแล เช็คชื่อ แค่นั้น

ฉันตื่นเต้นจังอยากให้ถึงงานเลี้ยงเร็วๆจังเลย ฮ่าๆ ตอนนี้พวกฉันก็กำลังจะแยกย้ายกันกลับ

"โบว์รอไกด์ใช่ไหม" น้ำขิงถามขึ้น

"ใช่ ไกด์กำลังเดินมาแล้ว" ไกด์ประชุมเสร็จทีหลังฉัน

"เดี๋ยวพวกฉันรอเป็นเพื่อนนะ อยากเจอไกด์ก่อนกลับอะ อร๊าย" เอแคร์นี่จ้องจะงาบไกด์อย่างเดียว

"พี่น้ำขิงงงง น้ำอุ่นมาแย้ววว" เสียงใสๆ ตะโกนมา จะเป็นใครล่ะ ก็น้องน้ำอุ่นน้องสาวแท้ๆของน้ำขิงน่ะสิ

"สวัสดีค่ะพี่โบว์ สวัสดีค่ะพี่เอแคร์ / สวัสดีค่ะพี่ๆ" น้ำอุ่นยกมือไหว้พวกฉัน ตามด้วยเพื่อนของน้ำอุ่นที่เอ่ยสวัสดีฉัน

"นี่แพรวค่ะเพื่อนน้ำอุ่น / แพรวนี่ พี่น้ำขิงพี่สาวฉัน นี่พี่โบว์ ส่วนพี่คนสวยมว๊ากกนี่พี่เอแคร์" น้ำอุ่นแนะนำให้พวกเรารู้จักกัน

"น้ำอุ่นพูดจาน่ารักมาก ไม่เห็นเหมือนพี่สาวเลย" เอแคร์พูดพร้อมเบะปากใส่น้ำขิง

"เอ๊ะ อีนี่" น้ำขิงเบะปากกลับไป ฮ่าๆ

"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่ๆ คิกๆ" แพรวตอบมาด้วยน้ำเสียงสดใส แพรวนี่น่ารักมากๆ ส่วนน้ำอุ่นก็น่ารักสดใส สงสัยหนุ่มๆวิศวะจะต่อคิวจีบแน่ๆ

"อร๊ายยย ไกด์ สามีขา เอแคร์คิดถึงจังเลย" ไกด์คงเดินมาถึงแล้วสินะ

"คิดถึงเหมือนกันค่ะ" ไกด์ตอบเอแคร์ แต่มองมาที่ฉัน งุ้ยยย

"สามีตอบงี้ เอแคร์เขินนะคะ"

"อีบ้า" น้ำขิงเอ่ยออกมาพร้อมทำหน้าเอือมๆ

"เชอะ นังชะนี"

"พี่ไกด์ดีค่ะ พี่คิมไม่มาด้วยหรอคะ" น้ำอุ่นถามไกด์ พร้อมยิ้มกรุ่มกริ่ม

"คิมกลับแล้วครับ"

"ว๊า เสียดายจัง" น้ำอุ่นสีหน้าเศร้าลง คงอยากเจอคิม

"เสียดายอะไรน้ำอุ่น" น้ำขิงย่นคิ้วถามน้องสาวตัวเอง

"ป๊าววว" น้ำอุ่นเสียงสูงขนาดนี้ ต้องมีอะไรแน่ๆ สีหน้าน้ำขิงก็ดูจะไม่เชื่อน้องสาวตัวเองหรอก แต่ก็ปล่อยไปไม่ถามต่อ

"เดี๋ยวพวกพี่ไกด์ต้องขึ้นเล่นคอนเสิร์ตงานเลี้ยงใช่ไหมคะ" น้ำอุ่นถามขึ้นมาอีกครั้ง

"ใช่ครับ" ไกด์ขึ้นเล่นคอนเสิร์ตคงหรอเนี่ย สาวๆคงกรี๊ดกร๊าดกันน่าดูเลยแหะ

"อร๊ายยย ดีจังเลย เอแคร์จะไปเกาะขอบเวทีเลยนะคะ"

"ขึ้นมานั่งบนเวทีเลยก็ได้ค่ะ ฮ่าๆ" ไกด์นี่ขยันตอบกลับจริงๆ เอแคร์เขินตัวแตกแล้วมั้ง ฮ่าๆๆ

"ปะๆ แยกย้ายกันเถอะ ฉันง่วงอะ เมื่อเช้าตื่นเร็ว" น้ำขิงคงง่วงมาก นั่งตาปรือเลย

"ปะๆ กลับก็ได้" เอแคร์ตอบรับ

"เจอกันพรุ่งนี้นะคะทุกคน" คราวนี้เป็นเสียงฉันเอง

พวกเราก็แยกย้ายกันกลับ ไกด์เป็นคนขับรถให้เหมือนเดิม

~จ๊อก จ๊อก~ เสียงท้องฉันเองแหละ น่าเกลียดชะมัด ร้องออกมาซะดังเลย

"ฮ่าๆ โบว์ ฮ่าๆๆๆ" ไกด์ขำฉันแรงมาก ขำไม่หยุด ไม่เคยได้ยินเสียงท้องร้องรึไงยะ ฮึ่ย