EP2
1592 Words
EP2
สวัสดีครับทุกท่าน ผมไกด์นะครับ อายุ 21ปี เรียนวิศวะ มหาวิทยาลัยK ผมมีพี่ชาย1คนชื่อ กู๊ด พี่กู๊ดนี่ดีสมชื่อ หน้าตาดี การศึกษาดี กีฬาก็ดี ร้องเพลงก็ดี และหน้าที่การงานก็ดี เฮ้อ ดีไปหมด ต่างจากผมจริงๆ ฮ่าๆ
ผมจะเล่าเหตุการณ์เมื่อตอนเที่ยงของวันนี้ ผมกำลังขับรถหาไรกิน พอถึงตรงทางแยก ดันมีรถอีกคันขับมาตัดหน้าผม ผมเบรกกะทันหัน รถไปขูดกับขอบถนนเข้า
ผมโมโหมาก จนไปเคาะกระจกรถคันนั้นเพื่อจะต่อว่า แต่พอเขาคนนั้นลงมา โอ้แม่เจ้า คนหรือนางฟ้าวะเนี่ย สวย ขาว ขาวมาก คนหรือหลอดไฟ ตัวเล็กๆ เห็นแล้วใจจะละลาย แม่คุณเอ๊ยยย
ผมอยากทำความรู้จัก เลยตีเนียนขอติดรถไปด้วยซะเลย แต่พอเธอบอกว่าไปตามแฟน ผมนี่ใจหวิวเลย มีแฟนซะแล้วอะ ผมเลยขอลงรถ แต่เธอกลับให้ผมไปด้วย อะไรวะ งง ไม่กลัวแฟนเข้าใจผิดหรือไง
แต่พอถึงคอนโดแฟนเธอ ผมก็ถึงบางอ้อเลย แฟนเธอนอกใจ เธอคงต้องการคนอยู่ข้างๆ แต่ผมสงสัยนะ แฟนเธอว่าเธอโบราณ โบราณยังไง ดูดีมีรสนิยมขนาดนี้
ผมเห็นเธอร้องไห้อย่างหนักเลยพามาให้ธรรมชาติบำบัด ได้อยู่ในที่รมรื่นๆ จิตใจจะได้ดีขึ้น แล้วเธอก็ดีขึ้นจริงๆ
จนปัจจุบัน
ผมล่ะเซ็งกับไอ้พวกเพื่อนเวรนี่ ทั้งไอ้เจมส์ ไอ้อาร์ม โปรโมทตัวเองกันเต็มที่ โปรโมทไปเถอะ ผมไม่ให้โบว์สนใจพวกมันหรอก ผมหวงโบว์ นี่แค่วันเดียวที่รู้จัก แต่ผมกลับรู้สึกหวั่นไหวกับโบว์มาก
"คิดอะไรอยู่ไกด์" เสียงหวานๆของโบว์ทักขึ้น เพราะผมเอาแต่นั่งเหม่อ มองแม่น้ำเจ้าพระยา
"ฮะ! อ๋อเล่านิยายอยู่"
"หื้มม นิยายอะไรไกด์ คิกคิก" โบว์ถามผมปนขำเล็กน้อย
"เอ๊ย ไม่ใช่ๆ กำลังคิดไรเรื่อยเปื่อย" เนี่ยผมมาเล่าให้ทุกคนฟัง จนผมเผลอหลุดปากบอกโบว์เลย ฮ่าๆ
"โบว์ง่วง" โบว์ขยับตัวเข้ามาใกล้ พร้อมกระซิบผม คงไม่อยากให้พวกเพื่อนผมได้ยินมั้ง
~ตึกตัก ตึกตัก~ มากระซิบใกล้ๆแบบนี้ ใจผมเต้นแรงจะทะลุออกมาแล้ว
หน้าใสๆ ตาหวานๆ ปากอมชมพู โหยย น่ารักอะ โบว์นี่ดาเมจรุนแรงมาก อยากจะฟัด แต่ต้องเย็นไว้ เดี๋ยวโบว์กลัว
"เฮ้ย พวกมึงกูกลับก่อนนะ" ผมหันไปบอกเพื่อน ทันที โบว์ร้องไห้ขนาดนั้น คงเพลีย ควรพักผ่อนเต็มที่ ^^
"อ้าว มึงไม่ไปต่อกับพวกกูหรอ" เสียงไอ้เจมส์ครับ มันชวนผมไปผับต่อ ผมก็อยากไปนะ แต่อยากไปกับโบว์มากกว่า
"ไว้วันหลังว่ะ กูไปละ พรุ่งนี้เจอกันที่มหาลัย"
"กูกลับเหมือนกัน" ไอ้คิมพ่อเทพบุตรหน้านิ่งเอ่ยขึ้น
"โห่ทิ้งพวกกูอะ" เสียงไอ้อาร์มครับคราวนี้
"คิกคิก บ๊ายบายนะคะ" เสียงหวานๆของโบว์บอกกับเพื่อนๆผม นี่ก็ไม่รู้จะยิ้มไรนักหนา ยิ้มให้ผมคนเดียวก็พอละ
ผมเดินหน้าบึ้งออกจากร้าน ผมงอนที่โบว์หัวเราะคุยเล่น หยอกเพื่อนผมไปมา ก็รู้ว่าเล่นๆ แต่ผมหวงไง ผมนี่เป็นเอามากละ
"ไกด์รอโบว์ด้วยยยย" เสียงโบว์ตะโกนตามหลังผมมา
"...." นิ่งครับ ผมงอนอะ ผมต้องนิ่งไว้ก่อน
"แฮ่กๆ ไกด์อะไม่รอโบว์เลย ทำไมทำหน้าเป็นตูดลิงงั้นล่ะจ๊ะ คิกๆ" ยัง...ยังจะมาขำอีก -*-
"สนใจไกด์ด้วยเหรอ" โบว์ทำหน้างงๆ เอองง ผมก็งงตัวเอง
"ไกด์งอนโบว์เหรอ"
"ไม่รู้อะ" จะให้บอกว่าหวงหรอ ไม่ได้หรอก เดี๋ยวโบว์จะงงหนักกว่านี้
"อ้าวว" โบว์ยู่ปากใส่ผม น่าร้ากกก ใจละลายแล้วละลายอีก ผมถึงกับอมยิ้มออกมา
"ปะกลับกัน เดี๋ยวไกด์ขับรถให้นะ"
~Rrrr~ เสียงโทรศัพท์โบว์ดังขึ้น
"ฮัลโหลน้ำขิง"
"....."
"ไม่ไปดีกว่า ฉันเพลียๆอะ ไว้พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังนะ"
"....."
"คิกๆ เที่ยวให้สนุกนะ" แล้วโบว์ก็กดวางสายไป
"เพื่อนชวนไปเที่ยวอะ แต่โบว์ง่วง" โบว์หันมาบอกกับผม
"ดีแล้ว พักผ่อนเยอะๆ พรุ่งนี้ไปมหาลัย จะได้สดชื่น" ผมตอบ พร้อมกับโยกหัวโบว์เล่น
~ตึกตัก ตึกตัก~ ใจผมเต้นแรงอีกครั้ง ก็โบว์หันมายิ้มหวานจนตาหยีให้ผมน่ะสิ จะน่ารักเกินไปแล้ว >BOW TALKS
ตอนนี้ฉันและไกด์เรากำลังมุ่งหน้ามายังใจกลางเมือง ไกด์เป็นคนขับ เราจะไปที่คอนโดไกด์ก่อน และฉันค่อยขับกลับมาคอนโดตัวเอง
"อะโบว์" ไกด์ยื่นสมาร์ทโฟนสุดหรูของเขามาให้ฉัน
"อะไรหรอ" ฉันงงนะ อยู่ๆก็ยื่นมาแบบนี้
"เบอร์ไง เมมเบอร์โบว์เข้าเครื่องไกด์ และกดโทรไปเครื่องโบว์ด้วย โบว์จะได้เมมเบอร์ไกด์ไว้" อ๋อคงจะเอาไว้นัดให้ฉันมารับส่ง ไปมหาวิทยาลัยล่ะสิ
"ได้เลย" ฉันรับโทรศัพท์ไกด์มา พร้อมเมมเบอร์ฉันที่เครื่องเขา เอ๊ เมมว่าอะไรดีน๊า 'โบว์คนสวย' ก็แล้วกัน คิกๆ
"อะไกด์" ฉันยื่นคืนเขา เขารับและเก็บใส่กระเป๋ากางเกงของเขา
ตอนนี้รถของฉันขับเคลื่อนมายังคอนโด A คอนโดนี้ขึ้นชื่อว่าหรูมาก ห้องกว้าง เครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน มีฟิตเนส สระว่ายน้ำในตึก และราคาก็สูงลิบ -.,-
"ขับรถกลับดีๆนะโบว์ พรุ่งนี้ เจ็ดโมงครึ่งเจอกันนะ" ตอนนี้ฉันย้ายมานั่งฝั่งคนขับ และเปิดกระจก คุยกับไกด์
"รับทราบค่ะคุณไกด์ ดิฉันจะมาให้ตรงเวลานะคะ คิกๆ"
"ฮ่าๆ ยัยบ๊อง ถึงแล้วรีบนอนนะ ห้ามคิดเรื่องนั้น ปล่อยให้เรื่องร้ายๆหายไปนะ อย่าไปเก็บมันมาใส่ใจ" ไกด์บอกฉันด้วยสีหน้าจริงจัง ฉันรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ
"ครับโผมมม โบว์กลับแล้วนะ ฝันดีค่ะ"
"ฝันดีครับ" ไกด์บอกฉันพร้อมกับยิ้มให้
ฉันขับรถมาจนถึงคอนโดB คอนโดของฉันเอง เป็นคอนโดเครือเดียวกับคอนโดA นั่นแหละ แต่ราคาเบาลงมาก พ่อแม่ฉันจะซื้อคอนโดA ให้ แต่ฉันไม่ยอมฉันว่ามันแพงไป จนมาได้ที่คอนโดนี้...
ฉันขึ้นมายังชั้น9 กำลังจะเข้าแต่...ไม่มีคีย์การ์ด! ฉันลืมหยิบกระเป๋าลงมาน่ะสิ ง่วงจนเบลอเลยฉัน -*- ฉันเดินลงมาที่รถ ขณะที่ฉันกำลังเอื้อมหยิบกระเป๋า
~กึก กึก~ ฉันได้ยินเสียงคนเดินมาข้างหลัง ฉันจึงหันกลับไป
"บอย" เขามาหาฉัน เขามาทำไม ความรู้สึกที่มันเริ่มดีขึ้น มันกำลังจะดิงลงอีกครั้ง แต่ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้
"โบว์ คือบอย เอ่อ" สีหน้าเขาดูเศร้า แต่ฉันว่าการแสดงล้วนๆ เพราะตอนที่ห้องเขายังไม่แยแสฉันเลย
"จะพูดอะไรอีก บอยกลับไปได้แล้ว"
"ไม่อะ บอยไม่กลับ บอยจะอยู่กับโบว์"
"เราเลิกกันแล้วนะบอย"
"บอยไม่เลิก"
"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ"
"เจนก็อยู่ส่วนเจน โบว์ก็อยู่ส่วนโบว์ไง" ฉันย่นคิ้วเข้าหากัน ที่พูดมาแบบนี้นี่คือเขาจะคบทั้ง2เลยหรอ เห็นแก่ตัวมาก
"ทุเรศ บอยนี่โคตรเห็นแก่ตัวเลยรู้ปะ"
"ไม่รู้แหละ บอยขึ้นไปรอบนห้องนะ" เขาพูดพร้อมโชว์คีย์การ์ดห้องฉัน ใช่สิ ตอนเราคบกันเราแลกคีย์การ์ดห้องไว้
ฉันมองตามบอย ที่เดินเข้าคอนโดไป พร้อมกับคิดว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ ยังไงก็ไม่เข้าห้องไปอยู่กับบอยแน่นอน
“มีห้องว่างไหมคะ ฉันอยากเข้าพักตอนนี้เลย” ฉันมาที่โรงแรมใกล้ๆมหาวิทยาลัย นี่เป็นที่ที่5แล้วที่ฉันมา
“เต็มทุกห้องเลยค่ะ” ฉันได้แต่ส่งยิ้มให้พนักงานแล้วเดินออกมา ฉันหยิบสมาร์ทโฟนออกมาต่อสายหาเพื่อนรักของตัวเอง
-เอแคร์-
“หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้” ฉันกดวางสายไป แล้วเปลี่ยนเป็นโทรหาน้ำขิงแทน
-น้ำขิง-
ส่วนรายนี้ก็ไม่รับสาย ฉันพยายามต่อสายหาเรื่อยๆก็ไม่รับ ไปเที่ยวกันจนไม่สนใจโทรศัพท์เลยหรือไง ฉันก้มหน้าฟุบลงกับพวงมาลัยสักครู่ถึงจะขับรถออกมา
ฉันขับรถออกมาเรื่อยๆ จนตอนนี้รถของฉันขับเคลื่อนมาจอดอยู่ที่คอนโดA ที่พึ่งสุดท้ายของฉัน ฉันก็ไม่ค่อยไว้ใจเขาหรอกนะ เราเพิ่งเจอกันได้แค่วันเดียวเอง แต่ฉันคิดว่าเขาน่าไว้ใจมากกว่าบอย =..= ฉันต่อสายหาไกด์ทันทีที่รถยนต์จอด ไม่นานไกด์ก็รับสาย
"ห่างกันแป๊บเดียว โทรหาซะละ คิดถึงเหรอ" ไกด์พูดมาด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
"ไกด์อยู่กับแฟนหรือเปล่า" ถามถึงเรื่องนี้ก่อนเลย
"จะบ้าเหรอ ถึงไกด์จะหล่อมากๆ แต่ไกด์โสดนะ ฮ่าๆ" จ้าาหล่อจ้าา
"โบว์ขอนอนห้องไกด์ด้วยได้ไหม" ฉันเอ่ยปากขอเขาไป ฉันเจอเขาแค่วันเดียว เดือดร้อนเขาตลอดทั้งวัน ฉันนี่มันตัวยุ่งจริง ๆ
- Writer
