ซาตานบ้านไร่

ปิ๊งเธอเข้าแล้วสิเนี่ย

ตอนที่ 16

ก็เลยทำให้หล่อนนั่งไม่อยู่กับที่ รู้สึกกระวนกระวายใจทำให้คนขับรถก็เอ่ยกับหญิงสาว

“ดูเหมือนเราถูกสะกดรอยตามมานะครับ คุณพาวน์”

เพียงปัทม์พยักหน้ากับคนขับ

“เอาไงดีครับ” คนขับเหลือบมาทางหล่อนอย่างไม่กล้าตัดสินใจ

“ ทำไงก็ได้ อย่าให้เขาตามเราทันนายเต้ง”

สิ้นคำพูดของหล่อน นายเต้งก็เอ่ย

“ช้าไปแล้วครับ คนขับขนาบอยู่ข้างๆเรานี่เอง”

นายเต้งเอ่ยเห็นคนขับซึ่งเป็นชายหนุ่ม เขาลดกระจกลงและส่งยิ้มมาให้หญิงสาวเป็นการทักทายอีกครั้งเอ่ย

“สวัสดีครับที่ได้เจอกันอีกไม่มีอะไรมากหรอก ผมอยากแวะไปดูภูเพียงฟ้าด้วยสักหน่อย”

ถ้อยสนทนานั้นเพียงปัทม์ได้ยินไปเต็มสองรูหู เขาเอ่ยเสียงนุ่มมาอย่างมิตร นายเต้งหันมาทางหลานสาวเจ้านาย ครุ่นคิดเชิงปรึกษาอีกครั้ง “เอาไงดีครับคุณพาวน์ เราหลบเขาไม่ทันแล้วแต่ท่าทางของเขาก็ไม่ได้คิดมุ่งร้ายหรือคุกคาม”

“เอาเถอะ แล้วแต่นายเต้ง” หล่อนตอบเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรเหมือนกัน แต่เพียงปัทม์รู้สึกหมั่นไส้กัลย์กฤษณ์คนนี้เพิ่มขึ้นอีกเท่ากอง กับการที่เขาขยับรุกเข้ามาหาหล่อนเพื่อหวังจีบเกี้ยวแบบนี้

แต่ไม่ง่ายหรอกคอยดูฤทธิ์ของหล่อนต่อไปก็แล้วกันจึงส่ายหน้าอย่างระอานิด เมื่อรถกระบะสีน้ำตาลกลางเก่ากลางใหม่แต่สภาพดี เบียดชิดมองเห็นใบหน้ากันและกันชัดเจน ใบหน้าของหญิงสาวบูดบึ้งไม่ส่งยิ้มให้ ไม่เหมือนอีกฝ่ายที่เขานั้นฉีกยิ้มกว้างให้อย่างใจเย็นเพื่อเอาชนะสาวสวย ซึ่งเพียงปัทม์ทำสีหน้าแบบไม่รู้ไม่ชี้ ใบหน้าหวานเพิ่มความตึงอย่างเห็นได้ชัด เห็นดังนั้นกัลย์กฤษณ์ไม่ละความพยายามต่อไปอีก

จนกระทั่งสุดโค้งถนนเบื้องหน้า ตรงดิ่งสี่แยกไฟแดงพอดี เห็นรถคันหน้าเปิดไฟเลี้ยวขอทางแสดงว่าวิ่งซ้ายตลอดประกบติดมาตลอดทางแล้ว ไม่ยอมห่าง จำเส้นทางไว้ วันหลังมาใหม่ รถคันที่หญิงสาวนั่ง เลี้ยวซ้ายผ่านตลอด ไม่ต้องรอติดสัญญาณไฟแดงเหมือนรถบรรทุกและคันอื่นที่จอดรอไฟเขียว

กัลย์กฤษณ์เลี้ยวตามปล่อยให้คันของหล่อนนำไปก่อนเพียงนิด เพราะช่วงเลี้ยวเป็นทางบังคับ ไม่อาจตีคู่ได้ เพราะอุบัติเหตุอาจเกิดขึ้นมาแบบไม่คาดฝัน และเขาไม่อยากเสี่ยงหรอกแค่อยากมาเห็นที่ทำงานของหล่อนแล้วกลับไปบ้านเพื่อนอนฝันดีเท่านั้นเองส่วนเพียงปัทม์นั้นเหลียวมองกระจกด้านซ้ายอีกครั้งก็ปรากฏว่าเขายังขับตามมาไม่ลดละเลย จนต้องยินยอมในความอาจหาญอดทนของเขา

“ปล่อยเขาเถอะถ้าเขาอยากรู้ก็ให้รู้ไปไม่มีความลับหรอก สถานที่ของเราเป็นงานบริการต้อนรับทุกคนและถ้ามาอย่างมิตรก็ตอบด้วยมิตร หากถ้ามาแบบศัตรูฉันก็ต้องตอบแบบศัตรู”

นายเต้งนึกถามผู้จัดการรีสอร์ตหลานสาวเจ้านายเล่น

“แล้วคุณพาวน์คิดว่าเขาเป็นศัตรูหรือมิตรของเราล่ะครับ”

“นี่ ฉันตอบไม่ได้หรอกนะนายเต้ง ถ้าเขาไม่เผยตัวเองว่าเป็นใคร” เพียงปัทม์ยังไม่รู้ตัวตนแท้จริงของเขาด้วยซ้ำ และหล่อนไม่ยอมเพลี่ยงพล้ำ หรือคิดสานสัมพันธ์กับฝ่ายตรงกันข้ามคนละเพศกับหล่อน

อย่างง่ายดายแน่ เมื่อเพียงปัทม์ตอบและเท่านั้นเองหล่อนก็เงียบไม่เอ่ยอีก

นายเต้งได้หัวเราะหึๆกระเซ้าใส่เจ้านายสาวเล่น หากแล้วขับต่อ ไปจนกระทั่งถึงเขตของรีสอร์ทและโรงแรมโดยมีป้ายขนาดใหญ่ประชาสัมพันธ์กับตัวอักษรสลักจากหินอ่อนชื่อภูเพียงฟ้า จากนั้นจึงหักเลี้ยวเข้าถนนส่วนบุคคล ซึ่งเป็นถนนราดซีเมนต์อย่างดีตลอดทาง

และก็ทำให้กัลย์กฤษณ์นั้นต้องชะงักก่อนขับตามเพราะถนนไม่ได้กว้างนัก รถนั้นก็พอขับสวนเลนกันได้ และใกล้เข้าไปอีกหน่อย ก็มองชัดเห็นถึงรูปอาคารและความโดดเด่นโอ่อ่าของการจัดตกแต่งก็คาดเดาเอาว่า นี่เจ้าของรีสอร์ตก็คงจะเนรมิตสถานที่แห่งนี้ให้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจหรูหรา เหมาะสำหรับคนมีกะตังค์ เพราะกว้างขวาง ด้านหลังติดแนวชายป่าเห็นภูเขาซ่อนอยู่ทางเบื้องหลังถือว่าเข้าใจเลือกบรรยากาศและสถานที่

แต่ไม่แน่ใจว่ารีสอร์ทแห่งนี้จะล่วงล้ำเขตแนวเส้นของเขตอุทยานหรือเปล่า ครั้นเมื่อทราบความจริงแล้ว รถของเขาก็ไม่ได้แล่นเข้าไปถึงข้างใน เพราะตอนนี้กำลังจะชั่งใจอยู่ว่าจะขับไปหรือถอยกลับ

เพราะดูเหมือนว่าจะมีเจ้าหน้าที่ของรีสอร์ตนั้นคอยเข้มงวดเอาการโดยมีไม้กั้นยกขึ้นลงและตรวจตราดูรถเข้าออกและเกือบทุกคันจะถูกซักถาม แต่พอรถของหญิงสาวนั่งแล่นไปถึงนั้นเจ้าหน้าที่กลับผงกศีรษะทักทายด้วยการก้มโค้งให้จากนั้นก็แล่นเข้าไป หากเขาตัดสินใจแล้ว ลองทำใจกล้าขับเข้าไป ก็เผื่อจะรอดพ้นสายตาของเจ้าหน้าที่พวกนี้ กัลย์กฤษณ์ไม่แน่ใจคิวของเขาได้รับการยกเว้นหรือไม่แต่ก็ทำหน้าตาแบบซื่อๆและเนียนๆ เพื่อขับตามไปด้านหลัง

“ผมเป็นเพื่อนกับคุณพาวน์ที่นั่งรถไปก่อนหน้านี้ พอดีขับมาตามหลัง ไม่เคยมาก่อน”

เจ้าหน้าที่รู้จักชื่อดีนั่นไงกัลย์กฤษณ์คาดไว้แล้ว คำที่เขาอ้างไม่นึกว่าจะใช้ได้ผล และนายร.ป.ภ.ไม่นึกเอะใจหรือสงสัยสักนิด นี่แสดงว่าเขาเนียนได้ผลจริงๆกิ้น

หากว่าเจ้าหน้าที่เหลือบมองดูคนขับนิดหนึ่งเห็นว่าหน้าตาเกลี้ยงเกลาผิวพรรณดี การแต่งกายก็เช่นกันหน้าตาแบบกัลย์กฤษณ์ให้ความเชื่อถือได้ ดังนั้นเขาจึงแอบยิ้มกับตัวเอง ขณะขับรถเข้าไป ข้างในก่อนจะถอนใจอย่างโล่งอกก่อนใช้สายตาสำรวจให้เกิดประโยชน์ที่สุด

มองเห็นรถคันหรูที่หล่อนนั่งนั้น ในบัดนี้จอดเก็บอยู่ในโรงจอด เวลานี้นั้นแดดเริ่มจัดและอ้าวอบ กัลย์กฤษณ์ขับมาใกล้ๆจนถึงที่หมายแล้ว และเขาก็พยายามหาที่จอด ไม่ห่างจากคันนั้น ปลดเกียร์ว่างแล้วดับเครื่อง ส่วนเพียงปัทม์นั้นก็กำลังนำข้าวของบางอย่างลงจากรถ หลังจากที่นายเต้งช่วยเอาไปเก็บแล้วรอบหนึ่ง