Ang Lihim Ni Kumare

Chapter 14

Press conference with Yvo Ynarez

Balibalita at kalat sa lahat ng pahayagan at television ang pag upo nito sa dating pwesto ng namayapang abuelo. Wala sana siyang balak na tanggapin ito kaso wala talaga syang choice kundi tanggapin at wala naman itong ibang apo, dahil katulad niya solong anak lamang ang daddy niya.

Inis na inis si Yvo pagkatapos ng meeting at turn over ng sandamakdak na files sa table niya na nilagay ng secretary niya na parang halos gusto ng maghubad sa kan'yang harapan.

"Sir, may ipag uutos ka pa ba?" tanong ng secretary niya na halos lumuwa na ang dibdib sa suot nitong fitted collar blouse na bukas ang dalawang butones.

"Wala na. Makaka alis ka na." masungit na sagot niya. Naalibadbaran kasi siya talaga. Mabuti kung si Dahlia pa ang secretary niya baka ganahan pa siya magtrabaho araw-araw kung ito lagi ang masisilayan niya. "Hmm! Kamusta na kaya siya?" tanong niya sa sarili. Nang maalala niya ito agad siyang tumawag sa intercom para mag utos sa secretary niya na magpadeliver ng bulaklak sa address nito. Pero, nang maalala niya ang last usapan nila nag alinlangan siya at hindi na lang. Binalikan niya ang mga documents sa harapan niya at inasikaso.

Nang makaramdam ng ngalay pansamantala lang muna siyang tumigil at nag inat inat ng kan'yang kamay pinalagatok niya ang kan'yang mga buto sa kamay. Pagkatapos bumalik na siya sa trabaho niya, kaya ayaw talaga niya dito sa kumpanya nila at marami siyang ginagawa na nagpapa bored pa lalo sa kan'ya. At isa pa ang layo na niya tuloy kay Dahlia. Teka bakit niya ba iisipin ang babaeng ayaw naman sa kan'ya. Marami pa namang ibang babae na nagkakandarapa sa kan'ya. Iwinaksi na lang muna niya ang lamang ng kan'yang isipan.

Nang sumapit ang dapit hapon hindi pa rin siya natatapos pero, yamot na siya talaga kaya tumigil na rin siya. Kinuha niya ang car key at cellphone niyang nakalagay sa ibabaw ng table sabay suksok na rin. Tumayo siya at naglakad palabas ng opisina.

Nagtungo naman siya ng elevator at pinindot ang parking lot button para diretso na siya roon. Gusto na niyang umuwi at para siyang mamatay sa pagod. Isang linggo pa nga lang buhat ng naupo na siya parang taon na sa kan'ya sa dami talaga ng papers na binabasa at nirereview at pinipirmahan niya araw-araw. "Bakit ba kasi nagtipid ng anak ang abuelo/la niya hindi sana siya nahihirapan at nagdudusa ng ganito." usal niya.

Nakalabas na siya ng elevator at naglakad patungo sa parking lot kung nasaan ang sasakyan niya. Sumakay agad siya at pinasibat papalayo ng building.

Habang pauwi na siya hindi niya namamalayan ang sarili na ibang daan na pala ang binabaybay niya ang daan patungo sa apartment niya na kung saan nakatira rin si Dahlia.

Tumigil siya mismo sa tapat ng bahay nito. Naghintay siya kung lalabas nga ba ito at medyo late na rin.

Samantalang naalimpungatan si Daffodil at nakaramdam ng pagkauhaw. Kaya naman bumangon ito sa kama at nagsuot ng pangloob na sapin sa paa pagkatapos ay naglakad palabas ng kwarto niya. Patungo na siya sa kusina ng mapansin niyang may anino ng tao sa labas. Kita kasi ito sa may bintana nila sinilip niya ito sa may pintuan at doon niya nakitang nakatayo si Yvo. Natitiyak niya ito 'yon. Kaya naman nagmamadali siyang nagtungo sa kwarto ng ate Dahlia niya para sabihin rito.

Pumasok siya sa loob at hindi naman kasi naglalock ang ate niya ng kwarto kahit dati pa.

Dahan dahan niya itong ginising. "Ate! Ate! Ate Dahlia, gising" wika niya habang tinatapik niya ang mukha nito at baka sakaling magising na rin ito.

Nang nakita niyang nagmulat uto ng kan'yang mga mata tinigilan na niya at sinabi na; "Ate, mukhang nasa labas si kuya pogi. Inaantay ka yata." wika nito. Nanlaki ang mga mata niya ng marinig ang sinabi ng kapatid. Napabangon siya at nawala sa sarili na magsuot man lang ng roba sa pagmamadali.

Binuksan niya ang pintuan at lumabas ng pinto. Naglaka siya patungong gate at hindi alintana ang lamig na dulot ng hangin sa labas.

"Yvo!" usal niya ng makita ngang may tao sa labas na nakatayo.

Nang marinig ni Yvo ang boses ni Dahlia agad siyang lumingon at ngumiti. Nang makumpirma ni Dahlia na ito nga agad niyang binuksan ang gate at nasumpungan na lamang niya ang sarili na nakayakap na rito.

Dama naman ni Yvo ang katigasan ng u***g nito kaya naman nag-init ang buong sistema ng katawan niya at may hindi sinasadyang nabuhay. Nakasuot pa naman siya ng slacks ngayon at walang suot na brief kundi boxer short lamang kung saan siya talaga kumportable.

Nang maramdaman naman ni Dahlia ang maumbok na pagkalalak* nito tila natauhan siya sabay kalas sa pagkakayakap nito.

"S-Sorry.." hingin paumanhin niya sabay yuko ng ulo. Nahihiya siya sa nagawa niya at baka isipin pa ng lalaki ay patay na patay siya rito.

"O-Okay lang! But, next time cover your---" natigilan ito sabay nguso sa dibdib niya. Doon lang napagtanto ni Dahlia na wala pala siyang suot na bra at roba man lang. Kaya agad siyang napatakip gamit ang dalawa niyang kamay. Mas lalo siyang nahiya at tatalikod na sana siya ng biglang hilahin ni Yvo ang kamay niya at agad sinakop ang naka awang labi niya. Tinugon naman niya ang halik nito na gusto naman niya. Matagal na rin siyang uhaw sa halik, simula kasi ng namatay ang asawa niya wala na siyang pinapasok pa sa buhay niya. Pinagsaluhan nila ang halik sa gitna ng gabi at hindi na rin nila namamalayan pa na binabaybay na nila ang daan patungo sa apartment ni Yvo. Nang makapasok sila sa loob hindi na sila umabot ng kwarto at isa-isa ng sinimulang alisin nito ang suot nila. Nauna ang nighties dress ni Dahlia at mabilis lang naman itong mahubad. Kitang kita at nahahawakan na ni Yvo ngayon ang malulusog niyang dibdib na lalo pang nagpatakam kay Yvo.

"A-Are you ready for this?" paos ang boses na tanong nito sa kan'ya. Halata naman na hindi na rin naman nito kaya ang init na lumulukob sa pagkatao niya.

"Opo." mahinang sagot ni Dahlia pero, sapat na para ipaalam rito na pumapayag siya. Wala ng pinaglapas na oras si Yvo maingat niyang inihiga sa sofa ang katawan ni Dahlia. At mabilis pa sa alas kwarto na nilantakan ang pagkababa* nitong nakahain sa kan'tang harapan. Tila nalalasing si Dahlia sa init at sarap ng pagdila nito sa kuntil ng pagkababa* niya. "Oooooh." mahinang ungol muna ang kan'yang pinakawalan bago ang palakas ng palakas pang ungol niya sa sarap ng pinapalasap nito sa kan'ya.

At nang makaramdam siya ng parang may lalabas sa loob ng katawan niya pilit niya itong hinihila kaso matigas ito at patuloy pa rin sa pagkain ng pagkababa* niya. "YvoOoooooohhh." sambit niya sa pangalan nito.

"Yeah! Right, moan my name." wika nito ng sandaling itinigil ang pagkain ng pagkababa* niya at bumalik na rin naman..

Puro ungol na lang niya ang maririnig sa sala. At ilang minuto lang nilabasan na siya at walang kaabog abog na sinipsip at dinilaan nito ang katas na lumabas sa pagkababa* niya. Pangiti ngiti pa nga ito habang nakatingin sa kan'ya. Hindi naman makatingin si Dahlia rito sa labis na hiya.

Nahiya kasi siya na baka isipin nito na ang bilis niyang bumukaka sa kan'ya..Samantalang noon e, halos pagtabuyan niya ang lalaki kapag nalapit sa kan'ya.

Nang tumabi ito sa kan'ya at pinahawak ang pagkalalak* nito. Pabiro pa itong nagsalita na; "Ano maliit ba???" sabay simangot na kinatawa ni Dahlia.

"Hindi ko naman sinabi ah. Nadulas lang ako at nagulat at nagkataong ikaw ang nasa harapan ko kaya nasabi ko 'yon. At kung nasaktan kita, sorry. Hindi ko naman intensyon 'yon." malungkot na sagot niya.

"Sssh! Hindi naman ako galit, tampo lang talaga pero, ngayon okay na ako." ngiting sagot nito. Bago siya niyakap ng mahigpit. Hindi muna umabot sa sukdulan ang lahat, tila nanantya pa naman si Yvo kung ipagkakaloob nito ang sarili sa kan'ya at kung 'di man ito ready, ayos lang naman sa kan'ya at lubos niyang naiitindihan..