“ใช่ พฤติกรรมของเธออยู่ในสายตาฉันมาตลอดตั้งแต่ที่ได้เห็นเธอครั้งแรก เธอไม่รู้ตัวสักนิดว่าในห้องนอนของเธอฉันส่งคนไปติดตั้งกล้องไว้” ไม่ว่าเขาจะไม่อยู่ที่นั่นยามที่เขาต้องการตรวจสอบเธอ เขาก็ได้เห็นเธอ คิมไม่ยอมเปิดเผยตัวตนเลยในที่สาธารณะ แต่เขาก็เห็นของเธอทั้งหมด เห็นหน้าอกที่ค่อยๆ เจริญเติบโตขึ้น สะโพกที่เริ่มผายตามวัย แม้กระทั่งขนอ่อนที่เริ่มขึ้นบนเนินกลีบสาว ซึ่งเธอไม่รู้ตัวสักนิด
“และเกิดอะไรขึ้นกับเธอต่อ...”
“ฉันเบื่อที่ต้องรออีกต่อไปแล้ว...”
“ตอนนั้นเธออายุสิบห้า” จอนสันถามน้ำเสียงเป็นปกติ อายุสิบห้าไม่มีอะไรแปลกประหลาดเพราะโสเภณีที่นี่สิบสี่ก็สามารถรับแขกได้แล้ว
“และฉันจึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้วเธอพูดได้...”
“พูดหรือร้องกันแน่” จอนสันเอ่ยถามอย่างขบขัน
“กัดเก่งเสียด้วย...” เมื่อย้อนคิดถึงช่วงเวลานั้น เลียมก็อดไม่ได้ที่จะต้องยิ้มออกมา เขาไม่ปฎิเสธและหลอกตัวเองหรอกนะว่าช่วงเวลาที่เขาใช้ทำอะไรต่างๆ กับคิม เป็นช่วงเวลาที่เขารู้สึกดีมากๆ เสียงกรีดร้องของเธอ เสียงก่นด่าไม่เป็นภาษาของเธอ แล้วไหนจะกลิ่นเลือดรสชาติบนตัวเธอ ทุกกิจกรรมอันวิปลาสที่เขากระทำกับเธอ มันดีสุดๆ
“แล้วยังไงต่อ...” เลียมยิ้มและเริ่มเล่าต่อ จุดเริ่มต้นระหว่างเขากับคิม มันเป็นช่วงเวลาที่เขาไม่คิดว่ามันจะมีความสุขสนุกสุดๆ
คิมได้รับคำสั่งให้มาตรวจสอบความเรียบร้อยห้องนอนของนายใหญ่อีกครั้ง เพราะคืนนี้เขาจะกลับมา ส่วนทางด้านเลียมก็กำลังดื่มฉลองกับมือขวาคนสำคัญในตอนนั้นที่งานที่สร้างผลกำไรมหาศาลให้กับตนผ่านพ้นลุล่วงไปด้วยดี เป็นงานที่เลียมออกไปคุมหน้างานด้วยตัวเอง สารเสพย์ติดจำนวนมหาศาลถูกขนเข้าทวีปอเมริกาเหนือซึ่งเป็นตลาดแหล่งใหญ่ของเขา แผนการณ์และเส้นทางเป็นเขาคนเดียวที่วางแผนและรู้ ไม่มีบุคคลที่สองรวมถึงมือขวาที่ติดตามเขามาสี่ปีคนนี้ด้วย
“สเวน...” เลียมเรียกมือขวาและยกแก้วเหล้าชนกับเขา “สี่ปีมานี้ขอบใจนายมากที่อยู่เคียงข้างฉันคอยคุ้มครองฉัน ผลตอบแทนจากงานครั้งนี้สำหรับนาย...ว่าแต่นายอยากได้อะไรบอกมาเลย”
สเวน ที่มีอายุมากกว่าเลียมถึงสามปี โค้งศีรษะเล็กน้อย “ทุกวันนี้ผมก็ไม่ขาดอะไรอยู่แล้วการได้ติดตามเจ้านายก็นับว่าเป็นรางวัลที่ดีที่สุดแล้วครับ” คำตอบของสเวนทำให้เลียมถึงกับหัวเราะดีอกดีใจเสียงดังเป็นยกใหญ่
“นายเป็นคนมีฝีมือ...” พรึ่บ! “เอาละ! ฉันต้องไปฉลองความสำเร็จต่อที่อื่นแล้ว ตรงนี้พวกนายก็ดื่มกินกันให้เต็มที่ไปเลย ทั้งเหล้าและสาวๆ ไม่อั้น” ในคืนนั้นเขาตอบแทนเหล่าลูกน้องที่ออกทำงานกันอย่างเต็มที่ สามวันสามคืนเสพสุขกับเครื่องดื่มและผู้หญิงกันอย่างบ้าคลั่ง รวมถึงตัวเขาที่ถือเอาวันนี้เป็นดีเดย์กับคนบางคนที่เขาเฝ้ามองมาถึงสี่ปี
ตอนนี้บ่ายสามโมงครึ่งแล้ว เลียมมองเวลาและยิ้มร้ายออกมาพร้อมกับขาที่ย่างก้าวไปข้างหน้าอย่างสบาย
ทางด้านคิมที่ต้องมาดูแลความเรียบร้อยทั้งๆ ที่วันนี้แทบไม่มีอะไรให้เธอต้องทำ เธอก็แค่มาเปิดเครื่องปรับอากาศปรับอุณหภูมิให้พร้อมสำหรับเจ้านายเท่านั้น แต่เธอจะออกจากที่นี่ก่อนเวลาไม่ได้ เพราะการดำเนินชีวิตของเธอที่นี่ต้องเป็นไปตามแบบแผน ขืนเดินออกไปก่อนเวลามีหวังได้ถูกยิงศีรษะสมองกระจายเกลื่อนพื้นแน่ๆ
คิมที่นั่งพักอยู่ข้างผนังใกล้ประตูทางออก สายตามองอยู่ที่นาฬิกา รอเวลาให้ถึงสี่โมงเย็น เธอก็จะออกจากห้องนี้ได้ วันนี้ไม่รู้ทำไมจิตใจเธอกระสับกระส่ายแปลกพิกล กึกึ แต่แล้วจู่ๆ ที่ด้านนอกประตูก็มีเสียง เธอไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเขา เขากลับมาแล้ว คิมรีบลุกและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำทีว่ากำลังทำความสะอาดห้องน้ำ เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีเธอถึงจะออกไปได้
กึกกึก เสียงรองเท้ากระทบพื้นส่วนที่ไม่ได้ปูด้วยพรม ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว พรึ่บ! คิมหันไปมองก็ต้องเจอกับร่างสูงของเขาตระหง่านอย่างกับตึกถ้าเทียบกับตัวเธอที่ผอมและตัวเล็กกระจิ๊ดริด
คิมที่อยู่ในท่าคลานสี่ขาเพราะเธอกำลังเช็ดพื้นห้องน้ำที่สะอาดจนไม่รู้จะสะอาดยังไงแล้วอยู่นั่นเอง เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็สบประสานกับดวงตาเขา ทำไมวันนี้ถึงประสานสายตากันละ ประตูทางออกแคบไปถนัดตาเมื่อเขายืนอยู่ตรงนั้น
พรึ่บ! พรึ่บ! !!! คิมที่คิดว่าตัวเองต้องออกจากห้องน้ำเพราะเขาคงต้องการใช้ แต่เมื่อเธอที่แข็งขาอ่อนไปหมด ไม่กล้าแม้จะยืนขึ้นเธอเลือกที่จะคลานออกไป แต่ก็ต้องเจอกับแข้งขาอันใหญ่โตของเขาขวางไว้
กรี๊ดดดด และสิ่งที่คิมไม่คาดคิดคือเขาคว้าคอเสื้อเธอและดึงเธอขึ้นมา คิมกรีดร้องด้วยความตกใจจนแทบสิ้นสติ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกแตะเนื้อต้องตัว ร่างผอมบางกลัวจนขนลุกไปทั้งตัว
เขาเดินไปพร้อมกับลากเธอไปด้วย เขาไม่อนาทรหรือหูหนวกหรือไงถึงไม่ได้ยินเสียงร้องลั่นของเธอ คิมที่เท้าทั้งสองลอยห่างจากพื้นด้วยมือเดียวของเขาที่ยกตัวเธอขึ้น ส่วนมืออีกข้างเขากำลังปลดกางเกงคว้าจับท่อนเนื้อยาวใหญ่ออกมา ซู่ซู่ เขาฉี่ คิมหลับตาปี๊ ได้ยินเสียงสายธารจากร่างกายเขากระทบลงชักโครกตั้งแต่หยาดหยดแรกจนหยาดหยดสุดท้าย
อึ๊บ คิมตกใจเมื่อตัวเธอถูกยกสูงขึ้น เธอเผลอลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินว่าเขากดชักโครกแล้ว แต่เธอก็ต้องตกใจกับดวงตาที่แดงก่ำ ลมหายใจอุ่นร้อนที่อบอวลไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เข้มข้น นี่เขาคงทั้งดื่มและสูบยามา กลิ่นแบบนี้เธอชินชาแล้วมันจะตกค้างในห้องรับลูกค้าของเหล่าโสเภณีที่เธอต้องเข้าไปทำความสะอาดทุกวัน