[จบแล้วค่ะ...อ่านฟรีได้เลยค่ะ] นักฆ่...า’ซาตาน [ DevIL’S SLAYER ] SET : Romance Of Devil 4th

“คิม...คิม...คิม” พรึ่บ! หญิงสาวที่ถูกเขย่าเรียกเสียงร้อนรนลืมตาโพลงขึ้นทันที เฮ่อเฮ่อ เธอหอบหายใจถี่กระชั้นเนื้อตัวเปียกชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อที่ผุดซึมออกมาตามรูขุมขนอย่างมากมาย คิม เธอคือ คิม ปาล์มเมอร์ ปัจจุบันอายุ 25 ‘มันผ่านมาสิบปีแล้ว’ แม้ตอนนี้เธอจะหอบหายใจแรงแต่ในสมองก็พยายามร้องบอกคำซ้ำมาซ้ำไปว่า ‘มันผ่านมาสิบปีแล้ว ฉันไม่ใช่เด็กอายุสิบห้าที่ไร้ทางสู้อีกแล้ว’ “ฝันร้ายนะ” คิมเอ่ยบอกเพื่อนสาวพยายามให้เสียงปกติที่สุด  เอมี่มองเพื่อนด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกันสิบปีแล้ว เธอไม่เคยเห็นเพื่อนมีท่าทีหวาดกลัวมาก่อน ‘ฝันร้าย’ ฝันอะไรกันที่ทำให้เพื่อนหวาดกลัวถึงขนาดนี้กัน แม้อยากรู้แต่ก็ไม่กล้าถามกอปรกับรู้จักนิสัยพูดน้อยปากแข็งของเพื่อนคนนี้ดี  “จะไปไหน” เอมี่เอ่ยถามทันทีที่เห็นว่าคิมลงจากเตียงและทำทีจะเดินออกจากห้องไปด้วยเพราะตอนนี้มันตีสองแล้ว “สูดอากาศ” คิมเอ่ยแค่นั้นและออกไปทันที เมื่อเดินพ้นอาคารออกสู่ลานด้านนอกฝีก้าวก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป จากก้าวเร็วๆ เปลี่ยนเป็นวิ่งสุดฝีเท้า...เร็วอีก...ให้ลมปะทะชำระล้างความอ่อนแอทั้งหมดทั้งมวลในตัวเธอให้หมดไป ตึกตึกตึก ความทรงจำอันเลวร้ายที่ถูกกดเอาไว้เป็นเวลานานมันได้ปริแตกไหลทะลักวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายเธอแล้วในที่สุด  เธอแสร้งทำเป็นจำมันไม่ได้อีกแล้ว...เขากลับมา กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง ที่แท้เธอกลัวเขาใช่มั้ย...ไม่! ไม่! เฮ่อเฮ่อ พรึ่บ! คิมหยุดฝีเท้าพร้อมหอบหายใจเธอทรุดนอนคุดคู้ลงกับพื้นในทันทีเมื่อเธอวิ่งจนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง การประชุมย่อยเมื่อบ่ายวันนี้เธอต้องประสบใบหน้าของคนที่เธอคิดว่าสามารถลืมมันไปแล้วและคิดว่าชาตินี้จะไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับเขาอีก ดวงหน้าที่แม้สายลับในองค์กรจับภาพมาได้จะไม่ค่อยชัดนัก แต่แค่นั้นก็มากพอสำหรับเธอ เขาในอีกสิบปีผ่านมานอกจากความน่ายำเกรงที่มากขึ้นแล้วอย่างอื่นเขาก็ไม่เปลี่ยนเลย เลียม โอ’ ไบรอัล อาชญากรตัวเบ้งที่ใครๆ ก็อยากกำจัด เมื่อบ่ายวันนี้เธอได้รับรู้รายละเอียดประวัติของเขาที่มากขึ้น ในบางอย่างเธอก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงต้องทำเรื่องเลวทรามต่ำช้าในการเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ทั้งๆ ที่เขาเป็นทายาทที่ถูกต้องของตระกูลโอไบรอัล อันยิ่งใหญ่เกรียงไกร  หัวหน้าองค์กรของพวกเธอรับใบสั่งฆ่าเขาที่มูลค่าค่าหัวมหาศาล แต่ในวงการไม่มีใครไม่รู้ว่าการเข้าถึงคนผู้นี้มันยากเสียยิ่งกว่าการปล้นธนาคารโลกเสียอีก เมื่อสิบปีก่อนที่เขาถูกกวาดล้างทางหน่วยงานรัฐใช้เวลากว่าแปดปีสิ้นเปลืองทั้งทรัพย์สินเงินทองบุคลากรไปไม่น้อย ก็ยังไม่สามารถจับตัวเขาได้อยู่ดี “คิม...คิม” เสียงเรียกของคนที่คุ้นเคย คิมลืมตาโพลง “พ่อ!” เธอขยับและโผเข้ากอดชายวัยกลางคนที่นั่งชันเข่าข้างกายเธอ สเตฟาน ปลอบประโลมบุตรสาวที่ตัวสั่นเทา ตอนที่กลับมาถึงเขาไปหาบุตรสาวในห้องนอนซึ่งในเวลาแบบนี้บุตรสาวควรนอนหลับอยู่บนเตียง แต่เตียงกลับว่างเปล่า เขาจึงออกตามหาในทันที ตอนที่เห็นบุตรสาวนอนตัวสั่นเขาตกใจมาก แต่ตอนนี้ยิ่งตกใจเสียกว่า นานแค่ไหนแล้วที่คิมไม่ได้เรียกเขาว่าพ่อ เธอเรียกเขาว่าฟานตั้งแต่ที่ได้เจอกันจะเรียกเขาว่าพ่อก็แค่ยามที่เธออยู่ในสถานการณ์หวาดหวั่น จนไม่อาจควบคุมตัวได้ เป็นแบบนี้มาโดยตลอด “ไม่เป็นไรแล้ว พ่ออยู่นี่” สเตฟาน ในวัย 50 เขาใช้เวลา 5 ปี ในการตามหาช่วยเหลือบุตรสาวคนเดียวคนนี้มาจากซ้อง ซ้องไหนเธอไม่ถูกส่งไปดันถูกส่งไปซ้องของเลียม โอ’ ไบรอัล เขาคืออาชญากรที่อยู่เหนือกว่าเจ้าพ่อเสียอีก จะบอกว่าเขาช่วยเหลือลูกสาวคนนี้ออกมาได้นั้นไม่ถูกเลย จริงๆ แล้วเธอหนีออกมาได้ในวันดีเดย์ของหน่วยงานรัฐที่เข้ากวาดล้างอาณาจักรของเลียม ต่างหาก ในวันนั้นมีผู้คนล้มตายบาดเจ็บไม่น้อย เขาที่เร่งรุดไปด้วยความหวาดหวั่นเหลือเกินว่าในกลุ่มคนเหล่านี้จะมีบุตรสาวของตนเองด้วย เขาพยายามอย่างมากที่จะเข้าไปในอาณาจักรของเลียม โอ’ ไบรอัล ให้ได้ แต่ในตอนนั้นที่เขาซุ้มตัวข้างกำแพงสูงก็ได้ยินเสียงหินของกำแพงขยับในมุมที่มืดมิด หินขนาดใหญ่ที่แตกร้าวค่อยๆ ขยับเปิดกว้างขึ้นช่องเท่าสุนัขรอดเท่านั้น แต่จู่ๆ ก็มีศีรษะเล็กๆ ค่อยโผล่ออกมา ด้วยช่องที่คับแคบมากและยังมีรอยซี่แตกของผนังหิน แน่นอนว่าเนื้อนิ่มๆ ต้องเกิดรอยแผล นอกจากเสียงซี๊ดที่พยายามอดกลั้นไว้ไม่ให้ร้องเสียงดังกว่านี้ยามที่ถูกหินบาดตามร่างกายที่ไม่อาจเลี่ยงได้แล้วร่างเล็กๆ ก็ยังไม่ลดละความพยายาม ในตอนนั้นเขาแอบหวังว่าหญิงสาวคนนี้จะเป็นลูกสาวที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอมีตัวตน รูปถ่ายในมือเพียงใบเดียวที่ยับยู่ยี่แถมยังเป็นภาพถ่ายตอนเธออายุแค่ห้าขวบเท่านั้น  อึ๊บ! ในที่สุดเธอก็หลุดออกมาจากกำแพง ในความมืดมิด “คะ...คิม...คิมใช่มั้ย” เขากลัวว่าจะทำให้เธอตกใจจึงเอ่ยเสียงเรียกไปเบาๆ แต่เขายังไม่กล้าปรากฎตัว “นั่นใคร!!!” รูปร่างสูงโปร่งตามวัยลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากที่นอนนิ่งเพื่อพักหอบหายใจก่อนเมื่อหนีออกมาได้แล้ว แต่เธอไม่คิดว่าตรงนี้จะมีใครได้  “ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ใช่ศัตรูของเธอ ฉันมาช่วยเธอ คิม...คิมลูกพ่อ” แม้ในมือจะมีแค่รูปถ่ายวัยห้าขวบ แต่หญิงสาวตรงหน้ามีส่วนละม้ายคล้ายไม่น้อย ถ้าเธอไม่ใช่คิม เขาก็อยากให้เธอโกหกเขาว่าเธอคือ คิม ลูกสาวของเขา ได้โปรดบอกว่าเธอคือคิม  คิม ยืนนิ่งหัวใจกระตุกวาบ เธอไม่เคยเห็นหน้าพ่อมาก่อน ในตอนเด็กๆ แม่เคยเอารูปถ่ายพ่อที่ไม่ค่อยชัดนักให้เธอได้เห็น แต่ตอนนี้เธอจำหน้าพ่อไม่ได้แล้ว หรือว่าเขาเป็นพ่อของเธอจริงๆ แล้วเขาก็กำลังตามหาเธอ