EP.010 [1]

1051 Words

ยังคงเป็นคฤหาสน์หลังเดิม แต่คิมรู้สึกว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป การปฎิบัติการครั้งนี้มีเพียงเลียมเท่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บ เขาจึงแยกตัวไปทำแผล ไม่ใส่ใจเธอ คิมที่กำลังจะเดินเข้าไปด้านในจู่ๆ เสียงร้องทำให้เธอหันกลับ และสิ่งที่ได้เห็น คือ จอนสัน คนสารเลวอันดับที่สองรองจากเลียม กำลังกระชากดึงหญิงสาวออกมาจากตรอกทางเดิน ไร้ซึ่งความปราณี “ไฮ สาวน้อยของเรากลับมาแล้ว” จอนสันทักทายคิมที่เปลี่ยนเส้นทางเดินมาหาเขาในทันที คิมไม่พูดอะไร เธอแกะมือจอนสันออกจากแขนเล็กๆ ของหญิงสาว ทำให้จอนสันถึงกลับเลิกคิ้ว และเปลี่ยนสายตามองเธอเป็นเชิงเตือนว่า เธอไม่ควรมาสอดเรื่องนี้ “จะเอาพวกเธอไปไหน” “คิม เธออย่ามายุ่งเสียดีกว่า” “ฉันถามว่า จะเอาพวกเธอไปไหน” คิมไม่สนใจและไม่เกรงกลัวต่อคำติเตือนของจอนสันเลยสักนิด “วิ่งยา” จอนสันตอบสั้นๆ คิมเข้าใจในทันที เด็กวิ่งยา เพราะฉะนั้น หญิงสาวเหล่านี้ถูกวางยาไว้ทั้งหมดแล้วสิ คิมมองเข้าไปในตรอกแคบๆ ระหว่างอาคาร มีหญิงสาวยืนเรียงกันอีกสามสี่คน “คิม เธอถอยไปเถอะ พวกนี้ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรนัก พวกหล่อนล้วนแล้วแต่ใจแตกกันทั้งนั้น” คิมถลึงตาใส่จอนสัน เธอดูโง่หรือไง บางคนอาจจะเป็นอย่างที่เขาบอก แต่บางคนก็อาจจะถูกหลอกมา “อยากช่วยแม่นี่เหรอ...คิมเธอรู้ดีว่าใครที่มีอำนาจ” “ได้ นายรอฉันก่อน” จอนสันยกยิ้มมุมปาก สายตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ คิมที่แต่เดิมไม่อยากจะสนใจเลียม ในเมื่อตอนนี้เธออยากช่วยผู้หญิงคนนั้น ก็จำต้องบากหน้าไปหาเขา “ฉันขอเตือนว่าเธออย่าไปสอดสร้างความวุ่นวายจะดีกว่า” เสียงของเบลินด้า ที่ยืนมองเหตุการณ์ เอ่ยขึ้น “เธออย่ามาบีบบังคับให้ฉันต้องถูกหักแขนทั้งสองข้าง เพราะพลั้งมือหักคอเธอจนตาย” เบลินด้าหน้าเปลี่ยนสี แน่นอนว่าเธอสู้คิมไม่ได้ นอกจากถลึงตาสะบัดหน้าเดินหนีไปแล้ว ก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว เสียงประตูหน้าห้องพยาบาลดังขึ้น เลียมทำเพียงชำเลืองหันไปมอง แม้จะแปลกใจที่เป็นคิมไม่ใช่เบลินด้า “มีอะไร” เขาเอ่ยถามราบเรียบ พร้อมกับรับเสื้อตัวใหม่มาสวมเมื่อแผลถูกแทงถูกจัดการเรียบร้อย “อยากจะขอคนสักคน” “ขอคน...” เลียมยกยิ้มหยัน “เด็กน้อยคิมของฉัน การที่ฉันรักเธอไม่ได้หมายความว่าฉันจะให้เธอทำอะไรตามอำเภอใจได้หรอกนะ...” เขาเตือนกลายๆ ให้คิมรู้ว่าเขาไม่ใช่พวกคลั่งรักแบบงมงาย ….. คิมเงียบไปทันที เลียมจึงพูดต่อ “อย่าหาห่วงให้กับตัวเอง ถ้าเธออยากมีห่วงนัก ก็จงเลือกฉันเท่านั้น ห่วงอย่างฉันมีประโยชน์กับเธอมากเลยนะ” ประโยคหลังเลียมพูดไปพร้อมไล้ใบหน้าอิ่มด้วยหลังมือด้วยความอ่อนโยนแฝงความเสน่ห์หาไล้ลงต่ำมาที่เรียวคอ “เมื่อไหร่เราสองคนจะได้รำลึกความหอมหวานครั้งกาลเก่าสักทีคิม...ความอดทนฉันกำลังจะไม่เหลือแล้วนะ” หมับ! “จะไปไหน” ประโยคยาวๆ หวานซึ้งคิมไม่สนใจ เธอหันหลังกลับ แต่ถูกเลียมคว้าไว้ “ไปหาจอนสัน” “ไปหาทำไม” “ไปแจ้งผล” เลียมยกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มปรากฎบนดวงตา “ไม่ต้อง จอนสันรู้อยู่แล้ว” คิมนิ่งงันไปทันที ความอดทนจู่ๆ มันก็ไม่เหลือแล้ว “เลียม คุณเอาตัวฉันมาทำไม” เลียมหลี่ตา มองเธอ “คิม เธอเป็นสมบัติของฉัน ตายไปก็ต้องฝังในหลุมที่ฉันเป็นคนเลือก” คิมไม่เอ่ยอะไรแค่มองเขาเงียบๆ ในใจคิดเพียงว่า เดินไปไกลๆ เขาเสียดีกว่า แต่ทว่าเธอจะได้ในสิ่งที่ต้องการหรือ หมับ! “ที่ไม่โต้เพราะยอมรับ” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า พร้อมโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเธอ ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาเป่ารดเธอ สายตาเขาหลุบต่ำลงมองริมฝีปากอิ่มแดงทำให้ภายในใจส่วนลึกของเขาถูกดุนดันด้วยความรู้สึกบางอย่าง คิมมองเข้าไปในตาเขาแช่นิ่งอยู่นานกำลังค้นหาบางอย่างจากในนั้น “คุณยินดีแต่งงานกับฉันมั้ย” นิ่งเงียบอยู่นาน แต่ทว่าคำพูดที่เอ่ยออกไป ไม่เพียงแค่ตัวเองจะตื่นตระหนกแล้ว คนที่ได้ยินก็เลิกคิ้วอย่างไม่ทันตั้งตัว ความเงียบปกคลุมหนักหน่วงอีกครั้ง ไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของคนทั้งสอง แต่เป็นเลียมที่มีการเคลื่อนไหวก่อน “พูดจริงเหรอ” เขาถามเสียงขรึมแววขี้เล่นในดวงตาหายไปสิ้น คิมไม่อาจอ่านอะไรเขาได้เลยว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไร ดวงตากลมโตกลอกไปมา ความสับสนเกิดขึ้น ไม่ต้องเอ่ยเขาย่อมรู้ว่าเธอไม่ได้ต้องการคร่าชีวิตเขาอีกแล้ว แต่อดีตที่เธอรู้สึกว่ามันเลวร้ายนั้น สำหรับเขาแล้วมันคือตัวตนที่แท้จริงของเขาและความรู้สึกที่แท้จริงที่เขามีต่อเธอ เขาเป็นคนแบบนี้ กระทำกับผู้หญิงที่ตัวเองรักแบบนี้ เพราะแบบนั้นมันจะทำให้เขามีความสุข ความสุขที่ได้กระทำกับหญิงที่ตนรัก “ถ้าคุณอยากจะปฎิเสธ ก็ถือเสียว่าฉันพูดเล่นก็ได้” “เปล่า!...ที่ฉันย้ำเพราะนั่นคือคำมั่นสัญญาของเธอที่มีต่อฉัน” เมื่อพูดจบวงแขนกำยำรวบร่างบางแนบลำตัวแข็งแรงของเขาทันที ภาษาปากก็เอ่ยไปแล้ว ต่อไปก็ต้องเป็นภาษากาย คิมเข้าใจโดยทันทีว่าเขาต้องการหลักประกันคำพูดที่เธอมีต่อเขา ตั้งแต่ที่ได้เจอกันอีกครั้งเธอกับเขายังไปไม่ถึงขั้นรำลึกความหลังครั้งเก่าเลย ปลายนิ้วหยาบไล้แผ่วเบาบริเวณริมฝีปากอิ่มของเธออย่างอ้อยอิ่ง หัวใจดวงเล็กเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ คิมรู้ดีว่าอย่างไรเธอไม่มีทางหนีพ้นเรื่องวิปริตทางอารมณ์ของเขา แค่มันจะเกิดเร็วหรือช้าก็เท่านั้น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more