Chapter 39.2

509 Words

Tristan's POV NAGISING siya ng alanganing oras. Nakaramdam siya ng uhaw. Binuksan niya ang lampshade sa tabi niya. Alas-dos na ng madaling araw ayon sa alarm clock niya. Tumayo siya at lumabas ng silid. Nais niyang kumuha ng tubig sa kusina. Patay ang ilaw sa sala pero bukas naman ang na sa kusina, iyon ang nagbibigay ng bahagyang liwanag sa sala. Kita niya si Amelie na nakahiga sa sofa bed niya. Nakatalukbong ito ng kumot. Napasimangot siya at nilagpasan ito. Dumiretso na siya sa kusina. Maliit lang naman ang kusina niya. Hindi niya naman kasi iyon ginagamit. Mas madalas na take out food lang ang kinakain niya. O kaya nagdadala si Sunny ng lutong ulam na ito mismo ang nagluto. May kirot na dumaan sa kanyang puso nang maalala ang dating kasintahan. Huling nakausap niya ito ay ang ang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD