ดอกเบี้ยเพลิงอสูร

บทที่ ๔ ตราบาปเพลิงอสูร(๓)

เสียงชายหนุ่มดังขึ้นพร้อมกับมอบจูบให้อย่างดูดดื่ม จูบให้เนย์ญรินทร์ลืมเลือนความเจ็บปวดที่เขากำลังรุกล้ำอยู่ในเวลานี้

“อื้อ... เจ็บ...”

เสียงยังเล็ดลอดให้ได้ยิน แต่กลับเหือดหายไปเพราะลิ้นร้อนตวัดลิ้นนุ่มอย่างเร่าร้อน

“อื้อ...”

เธอเปล่งเสียงขัดขืนที่ดังเพียงในลำคอ ก่อนจะน้ำตารินไหลบริเวณหางตาเพราะชายหนุ่มเคลื่อนความเป็นชายลุกล้ำเข้าหาอย่างรุนแรง ครั้งเดียวจนมิดลำนำแข็งแกร่ง หญิงสาวพยายามยกสะโพกหนี แต่ยิ่งขยับยิ่งเจ็บเหลือเกิน

“อยู่นิ่งๆ เนย นิ่งก่อนนะครับ”

เพลิงอินทรีกระซิบชิดริมฝีปากนุ่ม ก่อนจะจูบเปลือกตาบางให้อย่างอ่อนโยน ปลอบขวัญในคราเดียวกัน น้ำตาที่รินไหลเหือดหายไปเพราะความนุ่มนวลที่ได้รับในเวลานี้

“คนดีนิ่งก่อนนะ สักพักจะไม่เจ็บ” เขากระซิบจับจ้องดวงตาคู่งาม ความภูมิใจเล็กๆ ผุดขึ้นใจกลางหัวใจที่แข็งแกร่ง เยื่อพรหมจรรย์ที่พาดผ่านนั้นตอกย้ำได้ชัดเจนว่าร่างบางระหงเป็นของเขาคนแรก และต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียว

ในเวลานี้เพลิงอินทรีรู้สึกถึงความหวงแหนอย่างประหลาด เขายิ้มแย้มนิดๆ ก่อนจะก้มหอมแก้มนวลทั้งซ้ายทั้งขวา หอมหน้าผาก เลื่อยไล่มายังปลายคาง ก่อนจะฉกจูบอย่างดูดดื่ม

แต่ความหวงแหนความรู้สึกสงสารที่วิ่งมาเพียงชั่วครู่ เป็นเพียงละอองน้ำที่เหือดหายยามต้องแสงสาดส่อง เมื่อคิดได้ว่าหล่อนก็เป็นได้เพียงดอกไม้ริมทางที่เขาเด็ดมาชื่นชม โชคดีหน่อยที่หล่อนไม่ได้เน่าเฟะเหมือนผู้หญิงหลายๆ คนที่ผ่านมา ไม่โดนแมลงภู่เจาะจนรูพรุนก็เท่านั้น

แตกต่างจากเนย์ญรินทร์ที่ยอมปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสที่อ่อนละมุน หลังจากความเจ็บปวดเริ่มเลือนหาย มีความเสียวซ่านรัญจวนเข้ามาแทนที่ เธอหลับตาพริ้มราวกับล่องลอยในความฝันที่แสนหวาน แต่บางทีอาจจะคิดผิดเมื่อความหวานที่ซึมซับทั่วร่างกำลังอาบยาพิษชั้นดี

สะโพกหนาค่อยๆ ขยับทีละนิด มือหนาทั้งสองข้างโอบอุ้มสะโพกบางของหญิงสาวก่อนจะเอื้อมไปคว้าหมอนมารองหนุนเพื่อให้ช่องทางรักเดินทางได้อย่างถนัดถนี่ ดวงตาคู่คมจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่ตัวเองกำลังจะโรมรันด้วยไฟพิศวาสที่ร้อนแรงอย่างดูแคลน หญิงสาวคงไม่รู้เนื้อรู้ตัวว่าผู้ชายที่เธอยอมให้เขาเชยชมในเวลานี้กำลังกลายร่างจากเทพบุตรเมื่อสักครู่กลับมาเป็นอสูรร้ายที่น่าสะพรึงกลัว

เพลิงอินทรีเหยียดยิ้มที่มุมปากนิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนอารมณ์ให้เริงรักกับหญิงสาว ลืมเลือนเหตุผลต่างๆ นานา ที่เขาต้องครอบครองเธอ ชายหนุ่มกัดฟันแน่นเมื่อภายในกุหลาบสาวตอดรัดเขาตุบๆ ยิ่งถาโถมสะโพกแกร่งเข้าหา แรงตอดรัดที่ยอดปลายอสูรร้ายก็ยิ่งร้อนฉ่าจนปวดหนึบ

“เนย ตวัดขารอบเอวฉัน...”

คำสั่งมาพร้อมกับมือหนาที่เลื่อนขึ้นบีบเคล้นปทุมถันที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าหา มือหนาเคล้นคลึงอกนุ่มอย่างวาบหวาม ยอดปลายปทุมคู่งามโดนสะกิด บีบ ขยี้ ราวกับต้องการลงทัณฑ์ แต่เป็นการลงทัณฑ์ที่เสียวซ่านแทบขาดใจ

“อื้อ... คะ... คุณ...ไฟ.”

เนย์ญรินทร์ส่งเสียงกรีดร้องแผ่วเบา เรียวขาหนุ่มตวัดรอบสะโพกของชายหนุ่มไว้แน่น ยิ่งเขาถาโถมสะโพกแกร่งเข้าหาอย่างรัวเร็วเธอยิ่งส่งเสียงร้องครวญครางแทบขาดใจ ความอายเริ่มปรากฏหญิงสาวจึงกลั้นเสียงครวญครางหักห้ามใจไม่ให้หลงอยู่ในรสพิศวาสของเขา ‘เพราะวันหนึ่งเธอจะปล่อยให้เป็นเพียงแค่ความสงจำที่เลยผ่านไป’

“โอ้วว ร้องดังๆ เนย”

เมื่อเสียงของหญิงสาวผะแผ่วลง ชายหนุ่มที่กำลังโรมรันก็สั่งขึ้น ท่ามกลางแรงกดของสะโพกหนักหน่วงมากขึ้นเรื่อยๆ หญิงสามเม้มปากแน่นกลั้นเสียงครางกระเส่าอย่างเต็มที่

ชายหนุ่มฮึดฮัดอย่างขัดใจ รอยยิ้มเย็นเจ้าเล่ห์ปรากฏก่อนจะถอดถอนความเป็นชายให้หลุดออกจากกุหลาบงาม ข่มฟันกัดลิ้นอย่างเต็มที่

“อื้อ... คุณ...ไฟ...”

เนย์ญรินทร์ไขว่คว้าหา มือทางสองข้างจับแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามไว้มั่น แววตาของเธอเว้าวอนอย่างน่าสงสาร

“ไม่... ไฟอยากได้ยินเสียงร้อง เนยร้องดังๆ นะครับ”

เสียงทุ้มร้องขอช่างอ่อนโยนเพราะพริ้ง หญิงสาวหน้าแดงระเรื่อ เขาช่างใจร้ายเหลือแสน จับความเป็นชายถูไถผะแผ่วตามเนื้อนวล ความใจร้ายยิ่งวิ่งพล่านเมื่อไม่ยอมกดอาวุธร้ายที่แข็งแกร่งเข้ากุหลาบสาวที่เปิดเปลือยแก่สายตา

“คุ... คุณ... ไฟขา...” เนย์ญรินทร์อ้อนวอนขออย่างเหนียมอาย น้ำตาใสๆ ไหลริน สะอื้นไห้ปานจะขาดใจ

ยิ่งได้ยินเสียงร้องชายหนุ่มก็ยิ่งหักห้ามใจไม่ให้กระโจนเข้าหาหญิงสาว เขายังจับความเป็นชายถูไถไปมาอย่างวาบหวาม ความร้อนฉ่าถูไถตามกลีบกุหลาบจนน้ำหนืดๆ รินไหล

“อ๊ะ... อา...” เนื้อนวลโดนถูไถไปมาไม่มีหยุด ปทุมถันคู่งามโดนครอบครองด้วยลิ้นร้อนที่กำลังไล้เลียจนเปียกชื้น

เพลิงอินทรีเคล้นคลึงอกนุ่มอีกครา เลื่อนนิ้วลูบไล้ใบหูนุ่มบีบคลึงอย่างอ่อนหวาน มืออีกข้างยังส่งแรงเน้นหนักเบาตามอกนุ่มระเรื่อยไล่ลงไปยังหน้าท้องแบนราบ

“คุณ... ฟะ... ไฟ” เธอกัดฟันไว้แน่น

ความเป็นชายที่ร้อนฉ่า ผงาดล้ำจดจ่อกับกุหลาบสาว ค่อยๆ นำพาความแข็งขึงกดเข้าไปช้าๆ แต่ครั้งนี้ช่างวาบหวามสุดจะต้านทาน

แรงกดลึกล้ำหนักหน่วง มาพร้อมกับการโยกเอวสอบที่เริ่มต้นด้วยความเชื่องช้า ดึงสาวออกเกือบหมดแล้วกดเข้าไปใหม่อย่างร้อนแรง

หญิงสาวยังคงจับแขนชายหนุ่มไว้แน่น หล่อนสะอื้นทุกครั้งที่เขาทำเหมือนจะถอดถอนความเป็นชายให้ออกห่างก่อนจะกดเข้าไปใหม่อย่างหนักหน่วงเร่าร้อนและรุนแรงในคราเดียวกัน

เพลิงอินทรีดึงรั้งร่างระหงเข้าหา หญิงสาวตวัดแขนโอบรอบคอชายหนุ่มไว้แน่น ใบหน้านวลซบกับไหล่บึกบึนส่งเสียงครางเบาๆ กระทบกับโสตประสาทการได้ยินอย่างแผ่วเบา

เธอซบไหล่หนาของเขา เรียวขานุ่มยังตวัดเอวสอบไว้แน่น เพลิงอินทรีจับสะโพกบางยกขึ้นก่อนจะจัดท่าทางให้หญิงสาวนั่งลงบนสะโพก อกนุ่มชนอกแกร่ง หน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามแบบซิกแพคน่าลูบไล้ชนกับหน้าท้องที่แบนราบ

เธอห่อไหล่เข้าหาตัว กัดฟันไว้แน่น มือบางกอดชายหนุ่มไว้ราวกับเป็นที่พึ่งพิง แผ่นหลังที่เต็มไปด้วยเนื้อแน่นหนึบถูกเล็บเล็กกดจิกเบาๆ และรุนแรงขึ้นบางครา

ชายหนุ่มยกสะโพกสาวที่อยู่เหนือความเป็นชายขึ้นเบาๆ เธอกลั้นสะอื้นเมื่อแรงโยกและกดเข้าหาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

“อื้อ... คุณ... ไฟ...”