“เรายังไม่จัดพิธีหมั้นแบบเป็นทางการนะครับ แต่กำลังจะจัดเร็วๆ นี้ ผม ขอเชิญคุณทั้งสองไว้ล่วงหน้าเลยนะครับ”
คาเมลยิ้มกว้างขณะเอ่ยบอก ทว่าดวงตาเขาไม่ได้ยิ้มด้วย เขารู้ว่าอดุลย์เองก็มีใจให้กับณิชาดาเหมือนกัน เขาแอบสังเกตตั้งแต่ณิชาดาเดินเข้ามาในงานและเจ้าหนุ่มหน้าจืดคนนี้ก็มองคนรักของเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม จนเขาหมั่นไส้พยายามนับหนึ่งถึงสิบไม่ให้เดินมาตะบันหน้าจืดๆ ให้ลงไปกองกับพื้น
“ผมกับทิวาต้องไปแน่นอนครับ เชิญตามสบายเลยนะครับ ผมขอตัวไปดูแลแขกทางด้านโน่นก่อนครับ”
อดุลย์ไม่รอฟังคำทักท้วงของน้องสาว เอ่ยเสร็จก็รีบเดินเลี่ยงไปทางอื่นทันที พรทิวามองตามพี่ชายด้วยสายตาสงสาร เธอรู้มานานแล้วว่าพี่ชายรักณิชาดา พยายามเชียร์เพื่อนสาวทั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่ก็เชียร์ไม่ขึ้น
“เชิญคุณคาเมลกับปุ้นมาทางนี้ดีกว่าค่ะ” พรทิวาเอ่ยชวนแล้วเดินนำหน้าทั้งสองคนไปยังซุ้มอาหาร
ณิชาดากับคาเมลเดินตามแรงดึงของพรทิวาไปยั
