Husband's Regret (tagalog)

6

Binigyan na agad ako ni Carmie ng bayad. Mabait ito at mapagbigay lalo na ng naikwento kong iniwan ako ng aking asawa. Tinanggap ko na rin para naman makabili ako ng maayos na pagkain. Dumiretso ako sa grocery matapos sunduin ng school bus ang dalawang bata. Chicken, pork, fruits at milk. Important nga rin pala ang bigas na di pwedeng mawala.

Pagdating ko sa bahay ay mag aalas diyes na ng umaga. Nagdiretso ako sa kusina. Akala ko pa naman ay ipagluluto ako ng magaling kong housemate. Palabas naman si Vin sa kanyang kwarto habang nag-aayos ako ng mga pinamili.

“Di ka aalis?” tanong ko.

“Hindi muna. Kinausap ko pala yung kasera at kinukuha yung bayad ko dito sa bahay niya kaso lang ay nagastos nya na daw. Ibabayad ko na sana yun sayo.”

“Bakit? Aalis ka na ba?”

“Di ko pa sigurado pero malapit na. Tinawagan na ako ni Mommy at umuwi na daw ako.”

Hawak nito ang kanyang phone at ngayon ko lang napansin na latest model pala ito na high end. Inilapag niya ito sa mesa kaya mas lalo kong napagmasdan..

“Ganda ng phone, ganda ng watch pero walang pera,” biro ko sa lalaki.

“Ikaw, sumuweldo ka na? Ang dami mong pinamili ha.”

“Inabutan ako ng bago kong amo. Naawa yata ng sinabi ko na kakahiwalay ko lang sa asawa ko.”

“Anong lulutuin mo?”

“Chicken with cream. Akala ko ba ipagluluto mo ako.”

“Wala pa lang maluluto. Nakain ko na kagabi. Salamat pala at makakatikim din ng manok. Lagi kasi tayong itlog pero hindi ako nagrereklamo ha.”

“Hindi ba?”

“Hindi nga. Nahihiya nga ako kasi may utang pa ako sayo tapos pinapakain mo pa ako.”

“Hiya ka pa. Kainin mo na lang ang luto ko at kapag sinabi mong di ito masarap lagot ka sa akin.”

“No problem boss.”

“Ikaw ulit ang maghugas mamaya ha.”

Pagkaluto ay kumain na kami. Nagligpit sya ng mga kinainan namin at naghugas na rin pagkatapos. Ako naman ay nagdiretso sa banyo para maligo. Twalya lang ang dala ko at ayokong lumabas ng nakatapis lang kaya suot ko ulit ang shirt ko saka ko binalot ng twalya ang katawan ko.

Nasa salas si Calvin at nanonood ng tv nang dumaan ako sa gilid niya at pumasok sa kwarto ko. Nagsuot na ako ng panty at huhubarin na ang suot kong shirt. Papalitan ko na ito ng pangbahay na damit pero nagulat ako ng buksan ni Calvin ang pinto ko at pumasok sa loob.

“Calvin!” sigaw ko sabay balot ng twalya sa katawan ko. “Anong ginagawa mo dito?” kunot noong saad ko.

“Wala. Magpapasalamat lang.”

“Ngayon talaga at dito talaga sa kwarto ko?”

“Gusto ko sanang suklian ang kabutihan mo sa akin.”

“Di naman ako humihingi ng kapalit.”

Lumapit sya lalo at naramdaman ko na lang ang isang kamay nita sa bewang ko at ang isa sa may panga ko. Agad ding naglapat ang aming mga labi. Parang nabuhay ang mga kalamnan ko at binuka ko lang ng bahagya ang aking labi. Patuloy siya sa paglasap ng aking bibig at tinanggal ang twalyang nakabalot sa aking katawan. Dumako sya sa aking leeg hanggang bumababa na sya papunta sa aking dibdib. Di ako makapaniwalang may ibang lalaking magpapaligaya sa akin. Akala ko noon ay si Liam lang ang gagawa nito.

I still remember him pareho sila ng kapusukan. Medyo manipis lang ang labi ni Vin na mas masarap humalik pero sa pagsupsop sa aking dibdib ay pareho lang ang sensasyong aking nararamdaman. Inihiga na ako nito sa kama. Playful pareho ang dila nila na nilalaro ang tuktok ng aking malusog na dibdib. I’m liking it at panay ang ungol ko. Maya-maya pa ay tinunton na nito ang aking bulaklak. He lick it. Walang habas niyang ninamnam ang aking p********e. He’s giving me so much pleasure like there will be no tomorrow.

“Ohh Calvin,” nakakabaliw sa sarap at impit ang aking halinghing dahil sa aking hiya. Nanatili lang sya sa aking ibaba. Iniisip kong papasukin niya ako pero hindi tinatantanan ng dila niya ang aking hiyas hanggang sa narating ko ang aking kaligayahan habang kinakain niya ako.

Tama na. Sabay tulak ko sa kanyang mukha papalayo sa aking hiyas. Hingal at pagod ang aking nararamdaman. Nahiga lang ako sa kama na walang saplot. Si Vin ay lumabas ng kwarto at marahil ay nagdiretso sa banyo. Nagbalot lang ako ng kumot at pumikit.

“Napagod ka ba?”

“Sobra. Walang hiya ka.”

Ngingisi-ngisi naman ito habang papalapit sa kama ko. Tumabi sya sa akin at niyakap ako. Inunan ko ang isa niyang braso at yumakap din ako sa kanya. Sa unang pagkakataon mula ng umalis si Liam ay nakaramdam ako ng kapahingahan ng isip at katawan.

“Matulog ka muna. Sa labas lang ako.”

“Dito ka lang pigil ko sa kanya.” hanggang sa nakatulog ako at nang magising ako ng hapon ay wala na sya sa aking tabi. Lumabas ako sa salas at nadatnan sya roon.

Gising ka na pala. Nagprito ako ng itlog para sa merienda mo.

“Marunong ka na o sunog?” sinilip ko ang mesa at tinanggal ang platong nakatakip. “Wow very good ka na.”

“Sabi ko sa’yo di na ako bata. Kaya na kitang paligayahin.”

“He! Bastos. Tara na kain na tayo.”

Halos ilang linggo pang nanatili si Vin sa bahay. I still cook for him at sya na ang bahala sa hapunan niya. Wala pa rin syang ambag at yun lang ang kinaiinis ko minsan. Isang beses pang naulit ang pasasalamat niya na papuntang paraiso na sobrang nakakapagod. Bibig lang ang gamit niya at ayoko namang tanungin kung bakit ayaw nyang pumasok sa akin. Maliit siguro.

Si Carmie naman, dahil sa tuwa nito sa akin ay binigyan agad ako ng bonus. Paminsan kasi ah inuutusan ako nito na pumunta sa bar kahit gabi na para magdala ng kung anu-ano. Natatakot nga akong iwan ang mga bata kaya nagpabili ako sa kanya g cctv camera para namomonitor ko ang dalawang bata kapag iniiwan ko sila.

Dahil sa bigay ni Carmie ay bumili ako ng bagong rubber shoes, bag, at ialang damit. Maraming grocery na rin ang nabibili ko at pati mga bata at si Vin ay binibilan ko ng snacks.

Isang araw pag uwi ko.

“Nakita mong relo ko?” kunot noong tanong nito at nababalisa na kakahanap.

“Hindi. Saan mo ba nilapag?”

“Di ko nga matandaan.”

“Nandyan lang yan. Try mong maglinis ng bahay para mahanap mo.”

Isang linggo matapos nag tagpong iyon ay di na umuwi si Calvin. Iniintay ko sya pero parang di na talaga babalik. Inubos ko lang ang bayad ko sa bahay at umalis na ako. Halos dalawang linggo pa akong nanatili roon. Naisip ni Carmie na sa kanya na lang ako tumira dahil sayang lang daw ang ibabayad ko sa upa.

Sinabi ko sa kasera na isauli niya ang binayad ng roommate ko. Oo naman ito ng oo pero walang maibigay. Nasaan na kaya ito. Nagkita sila siguro ng kanyang ama. Di man lang nagpaalam matapos ang lahat ng nangyari sa amin..

Ang mga gamit ko naman ay naibenta ng lahat. Ayoko ng magdala ng gamit kina Carmie dahil sa dami nyang gamit sa bahay. Sofa lang ang di ko maibenta dahil walang magkagusto. Ito lang ang dala ko kina Carmie na naroon sa backyard niya.

Isang gabi na nalasing si Carmie ay nagpasundo sa akin ito sa bar. Nag-away daw sila ng boyfriend niya. Agad naman akong nagtungo sa kanyang bar para sunduin sya ngunit hinatid na daw ito ng lalaki dahil sa sobrang pagwawala. Palabas ako ng bar habang kausap ang isang crew nang biglang may humila sa aking braso at dinala ako sa walang makakarinig.

“Aray, ano ba?”

“Pokpok ka na ba ngayon ha? Wala ka bang alam na ibang trabaho?”

“Oo! Dahil iniwan mo akong walang-wala. Walang hiya ka!” sabay suntok ko sa dibdib ng aking dating asawa.

“Di ka man lang naghanap ng disenteng trabaho? Nakakhiya ka talaga. Walang utak.”

“Oo, wala akong utak kasi naniwala ako sa’yo na aalagaan mo ako. Pero mas nakakahiya ang isang katulad mo na manloloko! Mas pumili ng bata at mas mayaman. Nakakadiri ka,” tinulak ko sya at saka patakbong lumayo. Mabuti at nakakita agad ako ng taxi at agad sumakay doon.

Pagdating ko sa bahay at wala na ang bakas ng naghatid kay Carmie. Pag-akyat ko sa kwarto niya at nakahiga na ito. Nahiga na rin ako sa sofa sa salas at natulog na.

Kinabukasan pag alis ng mga bata saka bumaba si Carmie mula sa kwarto niya.

“Anong nangyari sayo?” tanong ko.

“Nag-away lang kami ni Kurt. Gago kasi yun. Mahilig lumandi ng mga babae.”

“May faithful pa bang lalaki ngayon? Wala na. Nakita ko pang ex ko kagabi noong sinundo kita.”

“Tapos?”

Akala nya doon ako sa bar nagtatrabaho. Kaya sabi ko, oo, doon ako nagtatrabaho. Nagalit pa ang walang hiya at wala daw akong utak?”

“Pagnagtatrabaho sa bar walang utak? Walang hiya talaga yun ha? Ahh aray. Ang ulo ko.”

“Uminom ka na ng gamot,” kumuha muna ako ng gamot at tubig para kay Carmie.

“Hwag mo nang babalikan yung gunggong na yun ha.”

“Hindi na talaga”.

“Nga pala lily, pwede bang bantayan mo muna ang mga bat?”

“Binabantayan ko na nga diba?”

“Like 24/7?”

“Bakit?Aalis ka??

“Balak ko sanang mag-abroad kami ni Kurt. Para sa disenteng trabaho.”

“Pwede naman. Malaki bang sweldo?”

“Malaking-malaki kaya dadagdagan kong sweldo mo.”

“Yes na yes yan para sa future.”

“Thank you ha.”

“Thank you din sayo.”

Sa Paris daw sila pupunta pero di ko lang alam kung anong trabaho ang gagawin nila doon. Mabuti na rin na magiging maayos na trabaho na ang gagawin niya na pwede syang ipagmalaki ng kanyang mga anak.