DEVRAN
Yıllar sonra o konağa ayak basmak içimden gelmiyor ama son bir kez Yağmur için geri dönmem gerek az zaman kaldı. Okulu kazanırsa ebediyen benden gidecekti içimde bir umut belki de gitmeyecek bilemiyorum onunla konuştuktan sonra emin olacaktım ama o konağın kapısının önüne geldiğimde işler değişmiş içeriden gelen yükselen sesler hızlıca kapıya yöneldim açılan kapının ardından kollarıma düşen Yağmur ‘a baktım ölmekten beter durumda hesabını sormak istedim. Söylenenler bedenimi öfke kaplamış kendimden bir kez daha lanet okudum ona omuzumun üzerinden kısaca baktım bedeni titriyor gözünden yaş eksik değil sözlere karşılık vermiyor. Onların attığı iftiralar kulağımda yankı yaparken adamlarımdan biri Yağmur ‘un koşarak kayalıklara doğru gittiğini söylediğinde vakit kaybetmeden aşıklar tep
