ไม่นานสายตาของเธอก็ปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่ที่เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอรู้ได้ทันทีเลยว่าเจ้าของร่างสูงใหญ่ผู้นี้คือชายแปลกหน้าที่เธอสนทนาด้วย
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ”
“เชิญค่ะ”
“คุณไม่กลัวผมจริงๆ หรือครับ”
“ก็อย่างที่บอก ฉันชินแล้ว คุณไม่ใช่ผีตนแรกที่ฉันเจอ แต่ฉันแปลกใจนิดหน่อยตรงที่คุณเหมือนมนุษย์มากกว่าที่จะเป็น...ผี”
อเล็กซานเดรียเอ่ยในตอนท้าย สายตาจ้องมองสิ่งไม่มีชีวิตที่ทำให้เธอขนลุกได้เสมอ เธอมองยังไงก็ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ ชายคนนี้เป็นวิญญาณจริงหรือ เธอรับรู้ว่ามีวิญญาณตามเธออยู่ตั้งแต่สนามบินเมื่อช่วงกลางวัน คงเป็นชายผู้นี้ วิญญาณที่ไหนออกมาปรากฏในกลางวันได้ มีอยู่สองสิ่งที่เธอคิด แต่มันเป็นเพียงตำนาน มันไม่มีทางเป็นจริงไปได้
“คุณเป็นผีดูดเลือดหรือมนุษย์หมาป่า”
“คุณก็รู้คำตอบดีอยู่แล้ว...อเล็กซานเดรีย เซเวอร์ลัส”
กาเบรียลตอบ สายตายังจับจ้องพิจารณาหญิงสาว รูปร่
