เฟรย์นอนขดตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่บนเตียงนุ่ม ชอว์นเปิดประตูเดินกระฟัดกระเฟียดเข้ามาหยุดอยู่ตรงปลายเตียง พลันกวาดสายตามองผ้าปูที่นอนผืนใหม่ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิด
"กลับขึ้นมานอนทำไม อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ลงไปทานอาหารเช้าซะ" เขาออกคำสั่งและดึงผ้าห่มออกจากร่างเล็ก เฟรย์จึงหยัดกายลุกขึ้นนั่งแล้วแหงนหน้ามองคนจอมบงการ
"ไม่หิว ไม่ต้องมายุ่ง คนจะนอน" ว่าแล้วมือเล็กก็ดึงผ้าห่มมาคลุมกายและทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง ชอว์นขยับมือขึ้นมาเท้าเอวพร้อมทั้งส่ายหัวไปมา
"มันเรื่องอะไรที่ฉันจะต้องมาทนกับนิสัยของเธอ"
"ก็ไม่ต้องมาทน"
"ได้ งั้นก็นอนมันทั้งวันนี่แหละ" ร่างสูงก้าวขาขึ้นเตียงทันทีที่พูดจบ จากนั้นจึงทิ้งตัวนอนพร้อมทั้งมุดตัวลงใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันกับหญิงสาว
"คุณจะทำอะไร?" เฟรย์ถูกอีกฝ่ายขยับขึ้นมาคร่อมร่างไว้ ข้อมือเล็กทั้งสองข้างถูกกดลงบนฟูกนุ่ม แรงดิ้นรนอันน้อยนิดไม่ทำให้คนตัวโตสะทกสะท้าน
ชอว์นเหยี
