ประตูห้องทำงานของผับเปิดออก กวินทรชะงักจ้องมองสีหน้าแปลกใจ เมื่อเห็นถาดแก้วเหล้าสองแก้ววางอยู่
“ดื่มกับสาหน่อยค่ะ สาโทรหารินแล้ว อีกสักพักรินจะมาที่นี่” นาริสาโกหกคำโต “พี่วินต้องตอบแทนสาด้วยการดื่มด้วยกันสักแก้วนะคะ”
“รินจะมาที่นี่เหรอครับ” สีหน้าชายหนุ่มเต็มไปด้วยความยินดี
“ใช่ค่ะ”
เขาคว้ามือบางมาแล้วกุมไว้อย่างไม่เจตนา “ขอบคุณมากนะสา ขอบคุณที่ช่วยพี่”
คนถูกกุมมือยิ้มเขิน “ไม่เป็นไรค่ะ สายินดี”
กวินทรปล่อยมือเพื่อนแฟน เธอส่งแก้วเหล้าให้ เขารับมาแล้วกระดกดื่ม รอยยิ้มฉาบฉายทั่วใบหน้า นาริสาต้องมองลำคอซึ่งกระตุกขึ้นเมื่อน้ำสีอำพันไหลลงไป
“เดี๋ยวสาขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ” เธอบอกแล้วเดินเลี่ยงออกมา
ร่างเย้ายวนรีบตรงไปยังล็อกเกอร์ หยิบมือถือตัวเองออกมาพร้อมส่งข้อความไปหาญรินดา
ริน... มาหาสาที่ออฟฟิศผับได้ไหม สาเมามากกลับบ้านไม่ไหว รินช่วยมารับสาหน่อยนะจ๊ะ
ส่งข้อความเสร็จเธอเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้ง สองเท้าชะงักสบสายตาของชายหนุ่มซึ่งกำลังยืนมองมา แววตาฉ่ำหวาน ผิวแก้มกำลังแดงขึ้นทุกขณะ หัวใจกวินทรเต้นหนัก เมื่อเห็นเรือนร่างเย้ายวนภายใต้ชุดบิกินี่สีแดงสด เขาอยากกระชากเธอเสียเดี๋ยวนี้
“เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะพี่วิน” นาริสาเอ่ยถาม แล้วยิ้มยั่ว สองเท้าค่อยๆ ก้าวเข้ามาหา ก่อนยกมือทาบแผงอกกว้าง
“สา... พี่รู้สึกไม่ค่อยดี” ร่างกายมันร้อนรุ่มไปหมด แล้วยิ่งตอนนี้นาริสาเข้าใกล้ เขาแทบอยากกระชากเธอมานอนใต้ร่างเสียเดี๋ยวนี้
เธอปล่อยร่างสูงเป็นอิสระ ก้าวห่างออกมาเล็กน้อย ใช้มือกวาดเอกสารบนโต๊ะทำงานเพื่อนจนตกหล่นกระจัดกระจายกับพื้น เอนกายนอนลงบนนั้น ใช้แขนเท้าไว้แล้วส่งสายตาเชิญชวนอีกฝ่าย
“พี่วิน... สาพอใช้ได้สำหรับพี่ไหมคะ”
ริมฝีปากชายหนุ่มกัดแน่น สติสัมปชัญญะขาดผึ่งกระโจนเข้าหาร่างบนโต๊ะ มือใหญ่กระชากบิกินี่ท่อนบนจนขาดติดมือ เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มล่อตา ยอดบัวงามถูกสติ๊กเกอร์สตอเบอรี่ปิดทับไว้เพื่อกันไม่ให้มันเผยต่อสายตาแขก ซึ่งไม่ได้จ่ายเงิน
ทรวงงามถูกบีบเค้น ปากหนาขมเม้มจนยอดแข็งชูชัน ก่อนใช้ลิ้นดุนดันจนสติ๊กเกอร์หลุดออก เผยให้เห็นเม็ดบัวกำลังท้าทายให้เขาฉกชิม กวินทรไม่รอช้าอ้าปากดูดเม้มขบก่อนใช้เรียวลิ้นกระหวัดวนจนมันเปียกชุ่ม
“อ่า... พี่วินขา...” นาริสาครางเสียงกระเส่า มือสอดแทรกเส้นผม รั้งศีรษะเขาให้เข้าหาตนเอง
ลิ้นร้อนลากไล้ตามเอวคอดกิ่ว แล้วตวัดล้อมรอบสะดือ ร่างอวบอิ่มบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน มือใหญ่ขับขอบบิกินี่ปลดเชือกรัดออกเผยให้เห็นกลีบดอกไม้ที่ชวนหมู่ภมรให้เชยชม
กวินทรไม่รอช้า จับเรียวขาแยกออกเพื่อชื่นชม ดวงตาทอประกาย ก้มลงสูดความหอมเลือดในกายฉีดพล่าน ดอกไม้กำลังรอให้เขาฉกชิมว่ามันหอมหวานอย่างที่ใจปรารถนาหรือเปล่า ปลายลิ้นแตะริมขอบร่างบนโต๊ะสะดุ้งเฮือก
“พี่วิน...อ๊ะ อา...” ริมฝีปากกัดแน่น อารมณ์หวามไหวในอกยิ่งรุกหนัก
“สา... พี่ขอเถอะนะ สาน่ากินเหลือเกิน” กวินทรบอกเสียงแหบพร่า ตัวตนกำลังตั้งตระหง่านและมันเหมือนจะระเบิดอยู่ในไม่ช้า
“พี่วินอยากทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ”
เมื่อได้รับความยินยอมจากสาวเจ้า หนุ่มร้อนรักเลยใช้ลิ้นลากไล้หยอกล้อกับเกสรดอกไม้ จนเจ้าของมันบิดเร้าหอบโยน มือบางแทรกเรือนผมดึงรั้งให้เขาเชยชมดอกไม้ไม่ห่างหาย กลีบดอกถูกแยกออก น้ำหวานกำลังทะลักทะลายออกมา กวินทรตวัดดื่มกินราวกับกระหาย เมื่อเห็นเธอพรั่งพร้อมชายหนุ่มไม่รอช้า รีบปลดเสื้อผ้าติดกายออก เผยให้เห็นตัวตนเด่นตระหง่าน
“สา... ทำให้พี่บ้างสิครับ” เขาบอกเสียงพร่า ความต้องการแทบล้นออกมาแล้ว
นาริสาลุกจากโต๊ะทำงานเพื่อ ย่อกายลงใช้มือลูกคลำตัวตนของเขา ก่อนแลบลิ้นออกมา เงยมองชายหนุ่มแล้วก้มลงอีกครั้ง ปลายลิ้นแตะส่วนที่กำลังเบ่งบานมันเต้นตุบๆ เพราะต้องการปลดปล่อย
“อืม...” เสียงครางเผยออกมา กวินทรกำลังรอ ให้เธอทำมากกว่านี้
คนทำยกยิ้มแล้วดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าเต็มที่ ใบหน้าชายหนุ่มแหงนหงาย ความเสียวซ่านแผ่ทั่วร่าง ก่อนจับศีรษะสาวเจ้าแล้วรั้งเข้าออกจนเธอแทบสำลัก กวินทรไม่อาจทนได้ปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มใบหน้าของหญิงสาว
“พี่วิน... สาเลอะหมดแล้วนะคะ วันนี้ต้องทำงานต่ออีก” หญิงสาวบ่น
แต่ชายหนุ่มไม่ตอบ เพราะไม่กี่นาทีตัวตนกลับแข็งขืนขึ้นอีก เขารั้งร่างบางให้นอนราบบนโต๊ะ จับเรียวขายกขึ้นแล้วแยกออก ก่อนใช้มือข้างหนึ่งจับตัวตนถูกไถกลีบดอกไม้ แล้วกดมันลงไปจนจมลึกอยู่ในช่องธารา
“อ๊ะ!” คนบนโต๊ะร้อง ก่อนเหลือบมองเขาซึ่งกำลังขยับสะโพกอย่างเชื่องช้า
ริมฝีปากอวบอิ่มเริมเม้มสนิท