แรงเขย่าใจ ร้ายเขย่ารัก

บทที่ 4

รู้ไหม หัวใจฉันรัวแรงยิ่งกว่าจังหวะสามช่าเสียอีก ในหัวความคิดด้านที่ดีและไม่ดีกำลังตีกันยุ่งไปหมด

ความคิดด้านดีกำลังบอกฉันว่า หากทำอะไรไม่เข้าท่าลงไปแล้ววอร์อปป้าจับได้ ฉันอาจจะถูกเขาเกลียดตลอดชีวิต ขณะเดียวกัน ความคิดด้านชั่วร้ายก็ตะโกนขัดแย้งเสียงดัง ว่า สามีขาหนูมาแล้ว!!

อึก!

พอสมองสั่งการมาแบบนั้น ฉันก็อดกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอไม่ได้ เมื่อตระหนักได้ว่าแผนที่วางไว้มันได้สำเร็จไปเกินครึ่ง อีกทั้งตรงหน้ายังมีเหยื่ออันโอชะนอนหลับไม่ได้สติ ไม่ใช่แค่รู้สึกประหม่าที่แผนสำเร็จไปเกินครึ่งแต่เพียงอย่างเดียว แต่พอในหัวเริ่มคิดว่าฉันต้องทำอะไรกับผู้ชายที่หลับไม่ได้สติคนนี้ หน้ามันก็ร้อนวูบวาบขึ้นมา

ฮือออ ถึงบอกว่าอยากจะปล้ำอปป้าก็เถอะ ชีวิตนี้แม้แต่จูบก็ยังไม่เคย วัน ๆ ได้แต่นั่งสีนอนสีอยู่กับภาพโปสเตอร์ ถึงเวลาปฏิบัติจริงแล้วมันก็ตื่นเต้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

เอาน่า! มันไม่น่ายากหรอก ต้องนึกถึงฉากฟิน ๆ จากนิยายเรตแรง ๆ เข้าไว้ มาถึงขั้นนี้แล้วนะกาละแมร์ จะถอยแบบติ่งขี้ขลาดเหมือนเมื่อกี้ไม่ได้! หายใจเข้าลึก ๆ ท่องไว้...

กะอีแค่ปล้ำผู้ชายมันไม่ยากเกินความสามารถหรอก! ลุย!!

เมื่อสมองสั่งการมาแบบนั้น ฉันก็ไม่รอช้ารีบพาตัวเองเดินไปหยุดที่ข้างประตูรถทันที หลายครั้งแล้วที่ฉันกลืนน้ำลายลงคอเพื่อช่วยลดอาการตื่นเต้น ใจเย็นกาละแมร์ จะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ขืนชักช้ายาหมดฤทธิ์จะพลาดเสียอปป้าให้ชะนีนางอื่นนะ!

รู้ไหมใจฉันน่ะเต้นแรงมากจนแทบจะหลุดออกมานอกอก เพราะถึงจะบอกว่าเวลามีไม่มากและไม่อยากเสียอปป้าให้ใคร พอเอาเข้าจริงฉันแทบจะไม่รู้วิธีทำให้ตัวเองเสียความบริสุทธิ์เลยสักนิด ที่มีอยู่ในหัวก็มีแต่ทฤษฎีจากหนังสือการ์ตูนและนิยายเท่านั้น

ฉันยืนทำใจอยู่ราว ๆ 5 นาที จนสามารถตัดสินใจขั้นเด็ดขาด เอื้อมมือจับบานประตูรถให้เปิดอ้าออกเพื่อเช็กดูสภาพความเป็นไปของผู้ชายที่อยู่ภายใน และใช่ เขากำลังนอนหลับอยู่จริง ๆ แถมยังหลับไม่รู้เรื่องทั้งที่ฉันเข้าประชิดตัวขนาดนี้แล้วด้วย

เพราะความมืดจากมุมอับบริเวณที่เขาจอดรถ ทำให้ฉันมองไม่เห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ได้ชัดเจนนัก ยิ่งเขาเอนเบาะนอนราบลงไปด้วยแล้ว มันยิ่งทำให้ฉันมองไม่เห็นเข้าไปใหญ่ แต่สิ่งที่ช่วยทำให้ฉันมั่นใจว่าเขาคือวอร์อปป้าของฉันแบบไม่ผิดตัวแน่ก็คงเป็นเครื่องแต่งกายที่เขาสวมอยู่นั่นแหละ

กางเกงยีนส์ทรงขาเดฟสีดำขาด ๆ กับเสื้อยืดสีดำสกรีนลายอะไรสักอย่าง ไม่ว่าจะมองมุมไหนมันก็ชุดที่วอร์อปป้าแต่งมาวันนี้ทั้งนั้น

ดีละ อย่าชักช้าให้เสียเวลาไปมากกว่านี้เลย...

เมื่อคิดดีแล้ว ฉันจึงค่อย ๆ เบียดตัวแทรกเข้าไปภายในรถอย่างทุลักทุเล สถานการณ์ตอนนี้มันไม่จำเป็นต้องไตร่ตรองอะไรทั้งสิ้น ขืนมีคนมาเจอก่อนจะทำภารกิจสำเร็จ จะแย่เอา โชคดีที่เกิดมาตัวเล็ก ทำให้พื้นที่ระหว่างคอนโซลหน้ารถและเบาะที่วอร์อปป้าใช้เอนนอนลงไปจึงเหลือที่ว่างเพียงพอให้ฉันได้แทรกกายเข้ามาได้สะดวก

หลังจากแทรกตัวเข้ามาท่ามกลางความอึดอัดและความมืดภายในรถได้สำเร็จ สิ่งที่ฉันไม่ลืมอีกอย่างก็คือการทำลายหลักฐาน จัดการดึงขาของเขาที่ห้อยลงไปด้านล่างให้กลับมาอยู่ในรถและปิดประตูลงอย่างเงียบเชียบ

ท่ามกลางความเงียบที่มีแต่สองเราหลังจากประตูรถปิดลง ฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองดังรัวอยู่ตลอดเวลา สลับกับเสียงลมหายใจยามหลับใหลไม่ได้สติของบุคคลอันเป็นที่รัก

เอาล่ะ ตอนนี้ฉันก็เข้ามาอยู่ในรถกับเขาสองต่อสองแล้ว ก่อนจะเริ่มสละซิง สิ่งที่ควรทำต่อไปในหน้านิยายส่วนใหญ่มันก็ต้องเริ่มจากการจูบ

ฉันกลั้นใจอย่างฮึดสู้! แม้ลึก ๆ พอรู้ตัวว่ากำลังจะได้จูบกับวอร์อปป้าความฟินก็เริ่มประทับร่างจนหน้าแทบจะระเบิด แต่ก็อย่างที่บอกเวลามันเหลือน้อย ขืนมัวแต่เก้อเขินจะชวดโอกาสดี ๆ ไปจนหมด

กึก!

ฉันค่อย ๆ ขยับกายยืดตัวเคลื่อนขึ้นไปนั่งบนตักเขาอย่างทุลักทุเล พื้นที่คับแคบภายในรถมันทำให้ฉันขยับตัวไม่ถนัดสักเท่าไรนัก อีกทั้งความตื่นเต้นและความประหม่าก็เริ่มจะทำให้ฝ่ามือสองข้างชุ่มไปด้วยเหงื่อ

กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของผู้ชายยามที่ได้อยู่ใกล้เขาในระยะแนบชิดแบบนี้ มันทำให้ฉันใจเต้นโครมหนักกว่าที่เคยเป็น เพราะไม่รู้จะเอามือไม้ไปไว้ที่ไหน ส่วนที่ฉันคว้าจับลงไปจึงเป็นหัวเข็มขัดที่เขาใส่อยู่

“อยู่นิ่ง ๆ นะคะอปป้า หนูจะทำเบา ๆ สัญญามันจะไม่เจ็บ...”

ฉันพึมพำบอกชายหนุ่มซึ่งหลับใหลไม่ได้สติท่ามกลางความมืดภายในรถแข่งคันหรู ขณะมือไม้พยายามเลิกเสื้อยืดเขาขึ้นอย่างรีบร้อน

นี่น่ะครั้งแรกในชีวิตเลยรู้ไหมที่ฉันต้องทำเรื่องน่าอายแบบนี้ ทั้งมือและใจมันสั่นไปหมด สั่นรุนแรงจนแทบทนไม่ไหว พานให้ต้องกลั้นหายใจบางช่วงเพื่อเรียกสติ ยิ่งเมื่อเสื้อยืดถูกเลิกขึ้นสูงจนเห็นซิกซ์แพ็กที่ซ่อนอยู่ภายในด้วยแล้ว กำเดานี่แทบจะทะลัก!

อดทนไว้กาละแมร์แกจะมาตายเพราะเห็นซิกซ์แพ็กอปป้าใกล้ ๆ ไม่ได้! ถ้าคิดจะขัดขวางการมีเมียของอปป้า ทางเดียวที่จะทำได้คือการต้องเอาตัวเข้าแลกนี่แหละ!

อาจเพราะฉันจะรีบร้อนไปหน่อยหรือไม่ก็คงมือหนัก นั่นเลยทำให้ผู้ชายที่กำลังไม่ได้สติเริ่มมีการขยับเขยื้อนร่างกายนิดหน่อย ต้องรีบช้อนตามองสีหน้าของเขาผ่านความมืด แม้จะมองไม่ชัดนักแต่ฉันก็รับรู้ได้ถึงออร่าหล่อทิ่มเบ้าตาของเขาอยู่ดี ทว่า ในตอนที่ตั้งใจจะละมือเปียกชุ่มข้างที่เหลือออกจากหัวเข็มขัด เสียงงึมงำลักษณะงัวเงียก็ดังขึ้น

“อื้อ...ตัวหนักฉิบ เขยิบลงไปดิ!” ชายตรงหน้าโบกมือปัดไปปัดมาก่อนหยุดและดันหัวฉันไว้ ซึ่งแน่นอนว่าเสียงและการกระทำของเขามันทำให้ฉันยอมหยุดมือลงทันที

ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะถึงเขาจะแต่งตัวเหมือนวอร์อปป้าเป๊ะ ๆ แต่เสียงที่ได้ยินมันกลับไม่ใช่น่ะสิ!!

ความน่าตกใจกับผลตอบรับทางความรู้สึกที่ร่ำร้องว่า ‘ไม่ใช่’ ส่งผลให้รีบชักมือออกจากเรือนร่างและเครื่องแต่งกายของเขาทันที ทว่า ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรไปมากกว่านี้หรือหนีไปไหน วินาทีนรกแตกก็มาถึง เมื่อผู้ชายที่ฉันคิดว่าเป็นวอร์อปป้าจู่ ๆ ก็ลืมตาโพลงพร้อมทั้งตะโกนขึ้นเสียงลั่นรถ

“เฮ้ยจะทำไรวะ!!”

ฟึ่บ!

เขาไม่ใช่แค่โวยวายแต่ยังรีบลุกพรวดพราดขึ้นมาจนหัวเราทั้งคู่เกือบเขกกัน มิหนำซ้ำยังไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้ฉันได้อ้าปากแก้ตัว

“คิดจะปล้นซิงฉันเหรอ!?”

น้ำเสียงเขาร้อนรนมาก คล้ายกับเจอผีก็ไม่ปาน มือไม้สำรวจไปตามร่างกายตัวเองราวกับจะเช็กความปลอดภัย ส่วนปากก็พึมพำอย่างลนลาน

“เธอปล้ำฉันเหรอ!?” เพื่อไม่ให้สถานการณ์เลวร้ายไปมากกว่านี้ ฉันจึงแทรกเสียงตอบกลับไปอย่างหนักแน่นและหวังว่าเขาจะเลิกสติแตก ใจเย็นลงกว่านี้

“ยังไม่ได้ปล้ำ!” ทว่านั่นกลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อเขาเอื้อมมือเปิดไฟภายในรถ จนทำให้เรามองเห็นหน้าของกันและกันชัดขึ้น เขากัดฟันกรอดแถมยังไม่คลายความร้อนรน อีกทั้งยังตั้งคำถาม

“เธอจับปิกาจูฉันไปแล้วใช่ไหม!?” แสดงปฏิกิริยาด้วยการยกมือทาบอกคล้ายกับโดนฉันกระทำชำเราไปแล้วจริง ๆ โดยเฉพาะกับคำถามสุดท้ายที่แทบจะทำให้ฉันกรี๊ดอัดหูเขามันเสียตอนนั้น

“เธอจับมันแรงหรือเปล่า!?”

“ก็บอกว่ายังไม่ได้ทำอะไร! ฟังบ้างสิ!!!” การที่เป็นเช่นนั้นมันเริ่มทำให้ฉันทนไม่ไหว จำต้องตะคอกสวนกลับไปอีกครั้งและหวังว่าเขาจะเลิกบ้า สงบสติอารมณ์ลงได้บ้าง แต่เปล่า

“ไม่ได้ทำได้ไง คร่อมซะขนาดนี้!” ไม่ใช่แค่เถียง แต่ชายแปลกหน้ายังใช้มือลูบคลำไปตามร่างกายตัวเองก่อนหยุดที่หัวเข็มขัดแล้วละล่ำละลักคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ “ทะ ทำไมหัวเข็มขัดฉันเปียกงี้อะ!?”

“...” พอถูกถามฉันจึงอ้าปากจะตอบ แต่เหมือนจะไม่ทันเมื่อเขาตะคอกใส่หน้าประหนึ่งเหยื่อถูกข่มขืน

“เธอเลียมันใช่ไหม! น่ะ นี่เธอเลียอะไรไปแล้วบ้าง!?”

วอตเดอะ!

“ก็บอกยังไม่ได้ทำอะไรไง ฟังให้เข้าใจบ้างสิ”

“คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิง แล้วจะจับปิกาจูใครก็ได้งั้นเหรอ!?”

“นาย!”

“ยัยโจรปล้นซิง!”