เมียรักนายหัวสิงห์ ตอนที่ 8
1480 Words
… และทำให้เขาได้รู้อะไรหลายอย่าง ที่ไม่เคยรู้มาก่อน
ไอศูรย์กับพยัคฆ์เป็นเพื่อนกันนานหลายปี ขณะที่เขาเดินทางไปต่างจังหวัดแล้วประสบเหตุร้าย พยัคฆ์ได้ช่วยเอาไว้ อาจเป็นการรู้จักกันโดยบังเอิญ แต่เพราะพูดจากันถูกคอ อีกฝ่ายเป็นคนตรงๆ จริงใจเขาจึงติดต่อคบหากันเรื่อยมา เวลาไม่สบายใจพยัคฆ์เท่านั้นที่รับรู้เรื่องของเขาอยู่ตลอด แม้กระทั่งเรื่องของปิยฉัตรหญิงสาวที่เขารักมากที่สุดในชีวิตถ้าไม่นับรวมมารดาผู้ให้กำเนิด
... และเมื่อหลายปีก่อนเขาขอหยิบยืมเงินพยัคฆ์มาลงทุนขยายบริษัท คนกว้างขวางอย่างพยัคฆ์มากล้นไปด้วยอิทธิพล อำนาจและเงินทองไม่เกี่ยงที่จะช่วยเหลือสหายที่คุยกันถูกคอ
เขายังเคยคิดอิจฉาพยัคฆ์ที่สามารถทำอะไรได้ตามใจตัวเองมากกว่าเขาที่ต้องคอยทำอะไรตามใจมารดา
แม้จะขัดใจก็เลี่ยงไม่ได้ จึงทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเสียใจ และเขาเองมีสภาพไม่แตกต่างกัน
... แม้แต่หญิงสาวที่นั่งเชิดคอแข็งอยู่ตรงหน้า ก็เกิดจากการที่เขาขัดใจมารดาไม่ได้ จำต้องแต่งงานกับเธอ จนต้องทำให้หญิงสาวอีกคนช้ำใจ แต่เธอไม่เคยปริปากบ่นเลยแม้แต่สักครั้ง
“คุณลืมอะไรไปหรือเปล่าคะ”
กานดายื่นข้อเสนอให้สามี เมื่อในสมองครุ่นคิดแผนการบางอย่าง
“ลืมอะไรของคุณ”
ไอศูรย์ผ่อนลมหายใจหนักๆ ไม่เข้าใจในสิ่งที่ภรรยาพูด
“เรายังมีคนที่พอจะทดแทนยัยวิได้”
กานดาพูดด้วยสายตามาดร้ายเมื่อนึกถึงเด็กสาวที่นางรังเกียจเสียหนักหนา
“คุณหมายถึงใคร” ไอศูรย์ขมวดคิ้วมองภรรยานิ่ง
“แม่หลานรักของคุณยังไงล่ะคะ คุณดิษเป็นคนทำให้บริษัทเป็นแบบนี้ ให้ลูกสาวของเขาไปเป็นเมียของลูกชายเพื่อนคุณสิคะ มาให้ยัยวิไปเป็นเมียหมอนั่นทำไม”
“ใช่ค่ะคุณพ่อ ดูสิคะ มีผู้ชายมาส่งถึงบ้านทุกวัน เดี๋ยวก็ท้องไม่มีพ่อ”
“วิ ไม่เอาน่า ไปว่าน้องทำไม”
“มันไม่ใช่น้องของวิคะ”
“ลูกวิ” กานดาปรามเอาไว้ ไม่อยากให้เสียเรื่อง
“ใครมาส่งล่ะแม่พิณ” กานดาแสร้งเอ่ยถาม
“เอ่อ... ธัญน์ค่ะคุณกานดา” พิณทิราก้มหน้าก้มตาตอบ
“ไอ้กระจอกนั่นนะเหรอ”
วิธาดาชะเง้อคอออกไปมองชายหนุ่มที่มาส่งพิณทิราอย่างริษยา ลึกๆ อยากให้ผู้ชายคนนั้นหันมาสนใจเธอบ้าง
เธอกับพิณทิราเกิดปีเดียวกัน แต่เธอคลอดก่อนเพียงสองเดือนเท่านั้น
... ถึงแม้ธัญญ์จะดูธรรมดาแต่เป็นผู้ชายที่หล่อเหลาคมเข้ม เขากลับไม่สนใจเธอเหมือนน้องสาวต่างสายเลือดสักนิด ถึงเธอจะเกิดมาท่ามกลางความรักของบิดามารดา มีชีวิตสุขสบายแต่อดที่จะอิจฉาริษยาในตัวพิณทิราเสียไม่ได้ ทั้งรูปร่างหน้าตาผิวพรรณที่ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน หนุ่มๆ ในละแวกบ้านต่างให้ความสนใจพิณทิรา แถมยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ มากมาย ทำให้ในวัยเด็กมารดาย้ายพิณทิรามาเรียนโรงเรียนใกล้ๆ บ้านเพราะไม่อยากให้เทียบรัศมีกับเธอ
... แต่พิณทิรายังคงเด่นดังในเรื่องการเรียน การแข่งขันทักษะทางวิชาการต่างๆ จนชนะเลิศกวาดรางวัลมาให้คนอื่นๆ ชื่นใจ แถมเรียนเก่งสอบได้ที่หนึ่งในทุกปีการศึกษา ได้ทุนเรียนดีสร้างความภาคภูมิใจให้แก่ผู้เป็นย่า บิดา และมารดา แม้ว่าเธอและมารดาจะใช้ให้ทำงานหนักก่อนสอบเพียงใด ก็ยังสอบได้คะแนนดีเสมอไม่เคยตก
… และที่ร้ายไปกว่านั้นผลการเรียนของเธอย่ำแย่ สอบผ่านแต่ละเทอมดีแค่ไหนแล้ว
“ไม่ใช่คนเดียวนะคะคุณพ่อคุณแม่ พิณมีผู้ชายมาส่งที่บ้านตั้งหลายคน วันก่อนยังยืนกอดจูบกันหน้าบ้านอย่างไม่อาย”
วิธาดารีบใส่ไฟให้บิดาฟังทันที กานดาปล่อยให้ลูกสาวสุดที่รักพูดตามใจชอบ
“จริงเหรอพิณ”
ไอศูรย์หันไปสอบถามความจริง เขารักบุตรสาวคนนี้มากนัก เธออาภัพตั้งแต่เด็กที่ไม่สามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ แต่เขาจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อชดเชยเรื่องผิดพลาดหูเบาเมื่ออดีต
เขาเคยปรึกษาเรื่องปิยฉัตรกับเพื่อนรักเมื่อหลายปีก่อน พยัคฆ์ทำให้เขาหายโง่ ตอนที่หญิงสาวอันเป็นที่รักจากไปแล้ว
“ถ้าอยากรู้ว่าสิ่งที่ตาเห็นจริงหรือเปล่าก็พิสูจน์สิ ไม่เห็นยาก”
“ทำยังไง”
“นายเห็นปิยฉัตรนอนเปลือยกายอยู่บนที่นอนกับน้องชาย ทั้งๆ ที่นายเคยบอกฉันว่าปิยฉัตรรักนายมาก และเธอไม่มีนิสัยมากชู้สู่ชาย เธอมีลูกคือพิณทิรา แกเอาเด็กคนนั้นไปตรวจดีเอ็นเอก็สิ้นเรื่อง”
“ตรวจดีเอ็นเอเหรอ”
“ใช่ นายจะได้หายข้องใจ อีกอย่างนึงนายอาจได้ชดเชยเวลาบางส่วนที่ขาดหาย หากเด็กคนนั้นเป็นลูกนายจริงๆ แค่เอาส่วนหนึ่งส่วนใดของเด็กคนนั้นไปตรวจก็สิ้นเรื่อง เส้นผมสิง่ายสุด แต่ต้องให้ติดรากมาด้วยนะ ฉันเคยได้ยินเพื่อนที่เป็นหมอพูดเรื่องนี้ให้ฟัง”
“ทำไมฉันโง่แบบนี้นี่”
“นายไม่ได้โง่ แต่จากที่นายเล่ามาทั้งหมด เรื่องมันบังเอิญไปหรือเปล่าที่จะมีคนรู้ว่าปิยฉัตรกำลังหลับนอนอยู่กับอดิศรในห้องนอน บังเอิญไปหรือเปล่าที่เปิดประตูเข้าไปได้เลยโดยที่ทั้งสองไม่ล็อก แล้วคุณกานดามีนิสัยยังไงนายน่าจะรู้ดี ฉันรวบรวมจากที่นายเคยมาปรับทุกข์ให้ฟังหรอกนะ ผลจะออกมาอย่างไรก็ตาม พิณทิราก็คือไตรสุรเดช ถ้าเค้าไม่ใช่ลูกนายเค้าก็คือหลานสาวของนาย และยังเกิดจากหญิงสาวที่แกรักอีกด้วย” พยัคฆ์ตบไหล่เพื่อนเบาๆ
เมื่อได้รับคำแนะนำจากเพื่อนหลังจากโง่มาหลายปี ไอศูรย์ก็แอบเอาเส้นผมของเขาและพิณทิราไปพิสูจน์ สิ่งที่ทำให้เขาตกใจ ดีใจและรู้สึกผิดก็คือเด็กสาวคนหนึ่งที่เรียกเขาว่าคุณท่านจนติดปาก คือลูกสาวอีกคนของเขา
“ไม่ใช่ค่ะคุณท่าน ธัญญ์เป็นเพื่อนกับพิณเท่านั้นค่ะ”
พิณทิรารีบส่ายหน้าปฏิเสธ
“จะมัวถามอยู่ทำไมคะคุณพี่ เข้าเรื่องเลยดีกว่า สอบเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอแม่พิณ”
กานดาพยายามสะกดกั้นอารมณ์ไม่พอใจไว้ยิ่งยวด ความจริงนางอยากสั่งไม่ให้พิณทิราเรียนต่อ ให้เป็นคนใช้ต่ำเตี้ยอยู่ที่นี่ แต่ขัดไอศูรย์ไม่ได้ จึงรู้สึกเสียหน้าที่ลูกคนใช้ในบ้านได้ดีเรียนเก่งและจบการศึกษาสูงกว่าลูกสาวของนาง
“ค่ะ คุณกานดา”
คำตอบของพิณทิราทำให้ทั้งกานดาและวิธาดาเพิ่มความเกลียดในตัวพิณทิรามากขึ้น แต่อย่างไรคราวนี้ ถึงทีที่จะกำจัดเสี้ยนหนามออกไปจากบ้านสำเร็จ สองแม่ลูกจึงสงบสติอารมณ์เอาไว้ เพราะไอศูรย์เคยเปรยว่าอยากให้พิณทิราไปช่วยงานที่บริษัท นางอยากให้วิธาดาไปช่วยงานสามีมากกว่าแต่บุตรสาวไม่ชอบทำงานเอาแต่เที่ยวเตร่ แถมสามียังไม่ไว้วางใจให้ไปทำงานอะไร นางจึงได้แต่คิดแผนการกีดกันเต็มที่ ไม่คิดว่าไม่ต้องลงแรงอะไรก็มีเรื่องเข้ามาจนได้
“ดีแล้วล่ะ เธอน่ะอยู่ที่ไตรสุรเดชมาก่อนานแล้ว น่าจะทำอะไรเป็นการตอบแทนบุญคุณของที่นี่บ้าง”
กานดาเข้าเรื่อง วิธาดามองน้องสาวเหยียดๆ
“ยังไงน้องจะไม่อ้อมค้อมให้มากความนะคะคุณพี่”
กานดาหันไปพูดกับสามี
“เดี๋ยวผมพูดกับพิณเอง”
ไอศูรย์ตัดบท เขาคิดว่าบอกบุตรสาวเองน่าจะเป็นการดีกว่าให้ภรรยาบอก
“ให้น้องพูดเถอะค่ะ น้องรู้ว่าคุณพี่กำลังอึดอัดใจ”
กานดาสรุปรวบรัดกลัวสามีไม่กล้าพูด
“แม่พิณ ตอนนี้บริษัทกำลังประสบปัญหา การจะแก้ปัญหาก็คือหล่อนต้องยอมไปเป็นเมียลูกชายเพื่อนคุณไอศูรย์ นี่แหละสิ่งที่หล่อนต้องทำ เพราะคุณไอศูรย์ไปยืมเงินเขามาถึงสองครั้งสองครา แล้วยังไม่มีความสามารถจะใช้หนี้เขาได้ คนที่ทำหนี้ก้อนนี้ก็คือพ่อของหล่อนยังไงล่ะ ดังนั้นหล่อนต้องรับผิดชอบแทนพ่อของหล่อน”
“จริงเหรอคะคุณท่าน”
พิณทิราแทบช็อกเมื่อได้ยินเรื่องราวจากปากของกานดา
“ผมขอคุยกับพิณตามลำพัง คุณกับลูกออกไปก่อน”
ไอศูรย์หันไปบอกภรรยา ด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย
“ค่ะ”
กานดาหันไปจูงมือบุตรสาวออกไป
- Writer
