NALULUHA na naman ang pakiramdam ni Ferlyn.
“I-ikaw,” hindi niya napigilang bulalas nang mapagsino ang lalaking ito. “A-anong ginagawa mo rito?”
“This is my favorite camping spot, lalo na kapag narito ako sa Rizal. I was surprised seeing you here too. Akala ko nga kung sino. Not until I get your attention. Nang lumingon ka, saka lang kita namukhaan.” Bumuntong-hininga ito.
“Narinig mo ang mga sinabi ko?” naluluha na naman niyang wika.
Nang tumango ito ay nagyuko siya ng mukha at agad sinalo ng tissue ang mga luhang bumagsak mula sa kaniyang mga mata. Nakakahiya na may taong nakasaksi sa kaniyang kamiserablehan. Nakagat niya ang ibabang-labi.
“It’s okay, Miss Coffee Shop Owner. I don’t mind. You better eat first. Gabi na.”
“Tubig lang ang kayang tanggapin ng tiyan ko,” aniya na hinaya
