WHEN I'M BACK ON MY FEET AGAIN

CHAPTER SIX - LAMPANG LALAKI MET KASKASERA THE SECOND

"Huuh! Sa wakas nakalabas din sa immigration. Wala pa ring ipinagbago ang bansa," bulong ni JP nang tuluyang nakalabas sa immigration bago nagtungo sa conveyor upang kunin ang bagahe niya.

Pero kung gaano siya nainip sa pila niya sa loob ng immigration ay mas double sa pila ng conveyor. Bukod sa nag-iingay ang mga kapwa niya pasaheros doon na puros reklamo lang ang alam sabihin ay may mga nagtutulakan pa.

"What a hell on earth! Instead of zipping their good damn mouth, they're always murmuring!" lihim na pagngitngit ng dalaga.

"Dahan-dahan lang mga kapatid. Lahat naman po tayo ay may bagaheng kukunin. Kaya't kung maari ay iwasan ninyo naman po sana ang magtulakan," dinig niyang wika ng isang Ginang sa may bandang kanan niya kaya't napalingon siya sa gawi nito.

Isang Ginang ang namataan niya. Kahit simple ang ayos nito ngunit sa tindig at porma ay halatang may kaya sa buhay. Sa kutis na lamang nito ay masasabing isa itong mayaman. Kaso napataas ang kilay niya nang nagsalita ang isang lalaki na kung hindi siya nagkakamali ay kaedaran niya.

"Mommy, you're just wasting your time there. They're not listening to anyone. So, it's better for you, Mom, to keep quiet," saad ng isang lalaki sa tabi nito na halatang bagot na bagot.

Napataas tuloy ang kilay niya dahil sa tinuran nito. Aba'y bukod sa bagot na bagot ang hitsura nito ay tinawag pang Mommy ang ina kung sasabihan lang din ng ganoon. Lihim siyang nagmamasid at nagngingit dahil sa ingay at pagtutulakan ng mga kapwa niya pasaheros subalit ang grupo ng lalaking bagot na bagot ang nakakuha sa atensiyon niya.

"Hayaan moo na lang asawa ko. Tama naman ang anak natin dahil talagang nagsasayang ka lang ng laway diyan sa pagsawata sa mga iyan. Just remain where you are while waiting to our luggage," dinig din niyang wika ng Ginoo o ang asawa ng Ginang.

But!

"Hey! Watch out! You almost hit my Mom!" dinig niyang sigaw ng lalaking bagot na bagot.

Kaso hinarap sila ng lalaking halatang may kababalaghang ginawa o nagawa dahil halatang nais saktan ang lalaking nababagot dahil itinulak pa talaga ito.

"Hep! Hep! Don't dare to hit my son or else I'll deport you right now here inside the airport. We're just patiently waiting here to our luggage but you've dragged him," agad na pagitna ng Ginoo dahil sa akmang pananakit muli ng hindi nakikilang lalaki ang anak niyang under recovery.

The other one was about to punch the stranger but she quickly stopped the punch that supposedly for him. Mamaya na lamang niya asikasuhin ang mukhang lampang lalaki. Ah! How she hate so called weak person! They are attacking them yet he is not doing anything. Nauwi pa yata sa bakbakan ang unang araw niya sa bansa after almost a year of absence.

"Kanina ko pa kayo pinagmamasdan ah. Ano ba ang problema ninyo? Wala naman silang ginagawang masama sa inyo ah. And besides they're telling you the truths. Learn how to wait for your turn. Hep! Go on to pursue that punch and you'll see where you belong!" may kadiinang saad ni JP dito. Sasagot pa siguro ang bastos na grupo subalit eksaktong namang paglapit ng mga tagabantay sa loob at bago pa man siya maunahan ng gagong manununtok sana ay siya na ang nagsalita.

"Take those stupid creatures, officer! They're not aware to the words wait for your turn. He's about to punch him after he dragged the younger one. And now he's complaining about his luggage that supposedly not." Agad niyang hinarap ang unipormadong police na nakabase sa loob ng paliparan.

"I'm really sorry, Ma'am, for the inconvenience. Don't worry we're going to have an action about this matter," sagot nito sa kaniya.

"Dapat lang, officer. Dahil kung hindi ay ako mismo ang magrereport dito sa conveyor side na may ganyang pangyayari at alam mo na ang kalalabasan niyan kapag nagkataon." Hindi siya nanakot subalit talagang gagawin niya iyon kapag siya ang mapuno!

"Once again, Ma'am, we're so sorry about that. We're going to take the action." Muli ay hinging-paumanhin ng police airport sa tabi ng conveyor.

Dahil sa pangyayaring iyon ay nakalimutan na yata niya ang tungkol sa pamilya na nasa tabi niya. Hindi man lang inalam kung sino sila at mas hindi man lang nakapagpaalam. Dahil matapos niyang madampot ang maleta niya ay lumabas na siya ng tuluyan sa paliparan.

Hindi na rin niya nalaman na sumunod lang din ang mga ito sa kanya na lumabas ng paliparan.

"Mukhang iba ang tama mo kay Miss maganda ah," mapanuksong saad ni JR sa anak.

"Who? Sino si Miss maganda, Daddy?" maang na tanong ni Jameston.

"Si Miss matapang ba asawa ko ang tinutukoy mo?" baling naman ni Lhynn sa asawa.

"Ewan ko sa inyo, Daddy, Mommy! May Miss maganda at may Miss matapang naman. Sa dami ba naman ng tao dito sa airport." Napasimangot tuloy si Jameston sa pinagsasabi ng mga magulang.

"Aysus naman anak. Sino pa ba kundi ang sumalo sa suntok sana para sa iyo kanina," nakatawang sagot ni JR na sinegundahan ni Lhynn.

"Parang sanay na sanay sa mga ganoong sitwasyon. Akalain mo iyon hindi na yata natakot sa mga nagmamagaling na iyon. Sa tindig at porma niya, sa pananalita rin niya ay parang isa siyang alagad ng batas," anito.

Subalit dahil sa pag-uusapan nilang tatlo habang papalabas sa bakuran ng paliparan ay hindi nila napansin ang grupo ng ilang kalalakihan na hindi na yata pinili ang lugar kung saan gagawa ng kababalaghan.

"Ouch! What a fuckin' s**t!" Napaigik na mura ni Jameston ng nabangga siya ng isang lalaki.

"Hey, slowly my son is under recovery---"

"Shut up you!" sigaw ng isang lalaki kay Lhynn at akmang itututok ang hawak na baril. Subalit bago pa nito nagawa ang ninanais ay lumipad na ito sa ere.

Kaya't ang kaawa-awang si JR ay hindi tuloy malaman kung sino ang uunahing tulungan dahil ang anak nilang under recovery ay nakasalampak na sa sahig at ang Sharp Mouth niyang asawa ay halos bumalandra din mabuti na lamang at sa maleta nila ito nakakapit.

Tatawag na sana si Janellah ng taxing maghahatid sa kanya sa terminal ng bus nang napalingn siya dahil sa ingay pero halos maningkit ang mata nito dahil ang ng nakasamuha niya sa loob ng paliparan ay sila din ang biktima sa labas ng naturang lugar. Ngunit kung ang tao nga naman ay hinahabol ng kamalasan. Yes, Janellah Pearl, considered na minamalas siya that time dahil pagkalabas pa lamang niya paliparan ng bansa ay nagkagulo na. May mga grupo ng salbaheng tao ang dumali sa hindi nito matukoy kung Lampa nga ba ito o ano dahil kalalaki nitong tao pero hindi na yata nito maprotektahan ang sarili. Pero bago pa man maitutok ng gagong lalaki ang baril sa kaawa-awang lalaki at sa Ginang ay dumapo na rito ang nakakaliyong sipa at sunod-sunod na suntok dito.

"F*ck! Kamuntikan na ako ah!" bulong niya nang kamuntikan siyang masaksak ng walang-hiya. Mabuti na lang at nailagan niya kaya't sa tarantadong lalaki rin tumama ang hawak nitong kutsilyo.

"Pakialamera kang babae ka! Ito ang nababagay sa iyo!" galit na saad ng isang lalaki at akmang susugururin ang dalaga pero hindi na nito naituloy dahil naunahan na ito ni JP.

"Don't you dare to try me you son of a b***h! You demon!" galit na rin niyang sigaw. Patunay lamang ang panamumula ng mukhang tinabingan ng ilang hibla ng buhok niya.

Kumbaga sa isang agila ay nilipad ng dalaga ang pagitan ng bawat isa sa mga ito at hindi pinaligtas sa makamandag niyang sipa at suntok. Lugmok na ang lima pero hindi pa rin nakuntento ang dalaga dahil sa pinaghalong inis at galit ay nagawa niyang silang pinagdikit-dikit at itinali na animo'y nakakadena. Dahil sa dugtong-dugtong ang pagkatali at inilapit sa sementadong poste sa may tabi at doon itinali. Kung saan man niya basta hinablot ang ginamit niyang panali ay wala na siyang pakialam!

"Next time you crippled people of the world! When you want to do stupidity make it sure that not in public! And next time that I'll see you again you fuckin' demon I'll assure you that all of you will die in my hands! I'm not going to kill you now but as I've said don't you dare to do some craziness in public places like in this airport! Wait to the officers to come and fetch you here and take you to the jail afterwards! This is not a police brutality all of them, those who witnessed this mess will be the witness that it's all your fuckin' faults! Understood!" galit niyang sigaw na kung hindi niya napigilan ang sarili ay baka pinagsisila na naman niya ang mga hayop. Subalit nagmartsa na lamang siya pabalik sa kinaroroonan ng kaniyang maleta.

As a NBI agent and heir of the AGDA, walang kahirap-hirap para sa kaniya ang patahimikin ang limang kalalakihan na hindi na yata namili ng lugar. At dahil sa bilis ng pangyayari sa oras na iyon ay walang nakahuma sa mga taong nakapaligid. Paano sila makakaimik samantalang mas mabilis pa siyang kumilos kaysa mga lalaking itinali niya!

Ang haba ng hair! Parang artista ang peg! Pinapanood ng mga tao!

Subalit dahil sa pinaghalong galit at inis ng dalaga ay muli siyang napatigil sa tabi ng lampang lalaki na nakaupo pa rin sa tabi ng bagahe nila na ilang hakbang lang ang layo sa bagahe niya.

Then....

"Tumayo ka na riyan, Lampa! Wala na ang mga taong muntik makapatay sa iyo. Kalalaki mong tao ay hindi mo maalagaan ang sarili mo." Nakaismid niya itong hinarap. Subalit agad siyang sinalungat ng Ginang.

"Ah, Miss, gusto ko sanang magpasalamat sa iyo dahil sa pagligtas sa aming anak at sa amin na rin simula pa kanina sa loob ng airport. Pero hindi naman siya Lampa dahil sa katunayan niyan ay isa siyang opisyal sa FBI. Nagkataon lang Miss na under recovery pa si JC kaya sabi mo ay Lampa siya dahil hindi makakilos ng maayos. Thank you very much, Iha," senserong pahayag ng Ginang.

Hindi na niya ito sinagot dahik ang kuwagong Lampa kay sarap dukutin ang mata titig na titig sa kaniya! Tuloy ay inismiran niya ito dahil sa uri nang pagtingin nito. Ngunit ang hindi alam niya alam ay inoobserbahan pala siya ng mag-asawang kasama ng Lampang Lalaki na kaysarap ibitin sa patiwarik at dukutin ang mata!

They're talking to each other through their eyes.

Ngujit bago pa makapagsalitang muli si Janellah ay may lumapit na dalawang dalaga na sa hinuha niya ay kaedad lang ng din ng Lampang Lalaki

"Kambal! What's happening to you, Sir Jameston Clarke Smith! Your sitting barely on the ground!" tili nina Precious Jennifer at Carrey Angeline.

Pero sinawata ni JR ang dalawa dahil sa nasa tabi pa nila ang saviour ng anak nilang lalaki.

"Oops my mouth! Hello, Miss beautiful. I'm Precious Jennifer and she's our twin sister Carrey Angeline. And that Lampa as you say so is our twin too. Actually we're tripets." Malugod na pagpapakilala ni Precious.

"I'm Janellah Pearl Cameron Mckevin, Miss Smith. And nice meeting you all," sagot ni JP bago humarap sa ina ng triplets na nasa tabi ng Lampa kung tawagin niya.

"Your welcome, Ma'am. Mauna na po ako lalo at bibiyahe pa po ako pauwing Baguio. Nice to meet you po puwera po sa Lampa diyan. Kalalaking tao lalampa-lampa," aniya sa Ginang saka muling dinampot ang katamtamang maleta. Subalit hindi na niya napansin ang pagkahulog ng ID niya sa AGDA. At dahil nakaalis na siya ay hindi na niya nakita ang ngiting sumilay sa labi ng binata nang damputin nito ang aksidenting nahulog niyang ID.

"If I'm not mistaken apo iyan ni Tito Bryan at Tito Allen. Isa sa mga anak ni Pareng Marc Joseph," ilang sandali pa ay wika ni JR ngunit nakatanaw sa daang tinahak ng dalagang tumulong sa kanila.

"Pero, Daddy, bakit hindi niya kayo kilala samantalang lahat ng friendship ni Grandpa B ay kilala ang mga anak at apo," saad ni Carrey Angeline.

"Iyan ang hindi natin alam anak. Anyway where's your car?" tanong ni Lhynn.

"It's over there, Mommy. Kaso hindi kami makasingit kanina kaya't late kami," sagot ni Precious Jennifer.

"Tara na upang maisaayos natin ang gamit ng kambal ninyo sa sasakyan," ani JR sa mga ito. Ngunit wala siyang mahintay na sagot kaya't sinundan din niya nang tingin ang direksiyon nang paningin ng tatlong babae.

Ang panganay nilang lalaki ay nakatingin sa daang tinahak ng saviour nila habang hawak ang ID nito na nakalimutan na yatang may kasama pa.

"Well, kaya naman pala parang sanay na sanay ka sa ganoong uri ng laban dahil isa ka ring alagad ng batas. Nice moves, miss Mckevin. 'Till we see each other again," bulong ni Jameston na sa pag-aakalang siya lang ang nakarinig pero dinig na dinig iyon ng mga kasama o ang mga kambal niyang babae at mga magulang.

Lihim silang nagkatinginan silang nagkatinginan subalit hindi na umimik. Surer than sure they are thinking just the same! It's the beginning of the moves on of this broken hearted man infront of them.

Ilang sandali pa ay masayang tinahak ng pamilya Smith ang daan pauwi sa Isabela. Expect of JC, lahat ay masayang nagkukulitan at nagkukuwentuhan sa loob ng sasakyan habang sila ay nasa biyahe. Pero hinayaan lamang nila ito dahil alam nila ang nasa isip nito.

Dahil bus ang sinakyan ni JP pauwi ng Baguio ay umaga na nang makarating siya sa kanilang tahanan. Magpakaganoon pa man ay laking pasasalamat niya na nakarating siya ng maayos sa kanilang tahanan.

"Thank you, God, for keeping me safe. There's no place like home," bulong niya saka iginala ang paningin kaya't napansin niya ang dekorasyon ng bahay. Halatang pinaghandaan ang kaniyang pagdating.

As she arrived to their dwelling place ay nandoon ang lahat ang Daddy at Mommy nila, si Grandpa B at Grandma D, sina CJ at Zack na karga nito ang dalawang linggong baby, as usual ang Kuya AJ niya na nakasanayan na yatang magpababy sa Grandpa B nila.

Kinapa niya ang sariling damdamin kung nandoon pa ang sakit na dahilan ng paglayo niya dati. Ngunit wala na siyang maramdamang sakit o pait kundi isang feelings na masaya. Ang kaligayahan na hindi matatawaran dahil sa muli niyang pagbabalik sa kanilang tahanan.

THERE'S NO PLACE LIKE HOME !!!

"WELCOME HOME, JANELLAH PEARL! WE MISS YOU," sabay-sabay nilang pagbati habang kay lapad ang pagkangiti habang nakatingin sa kaniya na bagong dating.

"Thanks to all of you and I miss you too," she answered but her eyes starts to become watery.

Niyakap ni Janellah ang lahat but she stopped and feel uncomfortable nang matapat siya kay Zack na may kalong na baby pero tumango lang ang kambal niyang nakangiti.

"Go ahead, kambal. Walang problema." Nakangiti at tumango-tango si CJ sa kambal niya. Hindi naman kasi nalingid sa kaniya ang naging reaksyon nito.

"Welcome home, Janellah. It's your moment but I'll tell you I love your twin already and I hope that you found already the peice of your broken heart. I don't deserves your love, JP. Because I was born to be your brother in-law not your lover. Friends." Inilahad ni Zack ang palad sa hipag na bahagyang yumakap sa kaniya.

"Glad to hear that, brother. Pero mas magaan sa taenga kung tawagin mo akong sis or hipag." Nakangiting tinanggap ng bagong dating na si Janellah ang palad ng bayaw niya.

After they said those words, they all know that they are all free from the hardship of the past.

They all know that it's a great beginning to all of them specially to the twins and the new member of the family.

And after sometimes, they all enjoy themselves having the welcome party for Janellah.

Ang sarap mabuhay ng wala kang iniisip na pasakit sa buhay at wala kang kaalitan sa mundo.

Life is too short that's why we must enjoy our lives while we are living.